Spirithorses schreef op zondag 13 mei 2007, 9:19:


ja beste bosklosser ik denk dat je er alleen werkelijk achterkomt als je 2 precies de zelfde paarden zou vergelijken, alleen zijn die er niet. Of 2 grote groepen paarden waarvan elke groep op een andere manier getraind is en die zijn er ook niet

Piet

Peter Donck schreef op zondag 13 mei 2007, 10:11:


Nee, wel een klein snebje midden tussen de neusgaten.


Ja, ja , ja en ja.

Mate van shading in de "wildkleur" die voor lichtere/donkere varianten zorgt wordt als natuurlijk beschouwd. Daarbij is het voor ons opvallend dat de donkere hengsten in verschillende terreinen, dus onafhankelijk, de geaccepteerde leiderstypen zijn.

Alle domesticatiekenmerken die je noemt steken overal makkelijk de kop op. Het zijn genetisch gewoon huisponies net als alle andere, geselecteerd op uiterlijk; daar heb ik juist geluk mee want daarmee kan ik wat dat betreft mijn waarnemingen extrapoleren naar de paardenhouderij.

Blabla! , Egon
Reinforcement is a contingency - Bob Bailey

Joleine schreef op vrijdag 11 mei 2007, 14:13:


Probeer eens het middel Itch Away, google op Homeovet en je vind de pagina wel.
Itch Away zorgt dat de jeuk weggaat zodat je die visieuze circel doorbreekt. Elke dag gebruiken!
Een Ijslander van ons is er bij gebaat. Zijn bloedende wonden helen nu en er groeien nu haartjes op.
Het werkt wel als je consequent elke dag iets doet.
Corinne

Piet schreef op zondag 13 mei 2007, 11:49:


Moet dat nu echt? Ik dacht dat we wel genoeg uitkomsten van het soort Mengele-experimenten met ééneiïge tweelingen hadden. Dikke bijbels van extra dun papier vol resultaten in klein font. Tegen alle vast geloof in (in de jaren 70 moest ik in biologieles op het gym echt nog leren dat zenuwstelsel alleen maar stuk kan!) is bewezen dat zenuwcellen autopoieem zijn, dat is "zelfscheppend wanneer er behoefte aan is". Aan de andere kant staat een makkelijke weg tot degeneratie open.

Hiervan uitgaand zou je wegvallen door domesticatie dus kunnen compenseren of iig bij leven activeren/muteren, echter niet ongedaan maken.

Blabla! , Egon
Reinforcement is a contingency - Bob Bailey

marianne laenen schreef op zaterdag 12 mei 2007, 21:23:


Nena , die lessen die je neemt , wat vindt je daar zelf van ?(héél eerlijk zijn voor jezelf nu!) Vindt je de lessen afwisselend en boeiend of eerder elke week hetzelfde en saai ? Hoe kan je van een paard verlangen dat zij voor jou iets gaat doen als je haar frusterend en vermoeiend vindt in haar gedrag ! . Eerst en vooral haal je het onding eruit dat "bit" wordt genoemd en je zal al onmiddelijk een betere aandacht en concentratie van je paard zien . Héél goed mogeijk dat zij ook meer vooruit zal zijn zonder een stuk ijzer in de mond !!Ten tweede probeer je oefeningen uit tijdens de wandeling en dit slechts tijdens zeer korte intervallen (5 a 10¨MIN) afgewisseld met vrije periodes van lange teugelwandelwerk . En als belangrijkste "haal je paard uit de stal " zoveel mogelijk als het eczeem toestaat . Het NH principe wordt door de stompste (geen typo) paardemensen afgedaan als een geitewollensokketypetjes stroming waarmee je niks kan dan enkel e wandelingske in het bos . Ik kan hier het tegendeel bewijzen . Jouw geval is zeker niet alleenstaand. En geloof me als ik zeg dat het nooit aan het paard ligt !! Wat Marianne zegt is echter ook waar : De combinatie moet kloppen zelfs op hoog niveau haalt de ene ruiter meer uit een paard dan de andere alhjoewel hun technisch kunnen even hoog ligt !!Gebruik je verstand, zoek naar oplossingen en improviseer. Ikzelf vindt een bak doodsaai dus ik doe er alles aan tijdens mijn lessen om het voor de mensen zo boeiend en afwisselend mogelijk te maken zowel voor paard als ruiter trouwens .

Caatje schreef op zaterdag 12 mei 2007, 21:06:


Ok hier het antwoord van een deskundige "Is gelet op de tekening de paardenluisvlieg (Hippobosca equina). Leeft als een luis en zuigt bloed bij paarden, herten en runderen en heel soms de mens. Komt ook in Nederland veel voor."

Es

Nee, hoeft niet echt. En op een nieuwe Mengele zit ik zeker niet te wachten. Alles wat ik probeerde te zeggen is dat we op schaal van onze eigen paardjes weinig conclusies kunnen trekken.
Ik denk dat ik zelf twee uitersten heb, weliswaar compleet anders behandeld, maar op grond van die waarnemingen kun je niet zeggen: "dus is het zo"
Maar wanneer is dat echt met een paard uitgetest, hoe zijn hersenen ontwikkelen, hoe hij kan groeien, wat er mogelijk is? Bij mensen weten we dat nog niet eens.
Zadelmak maken, netjes aan de hulpen lopen, goed spring, dressuur, western, trailer gedrag is toch in doorsnee wel het summum? Zaken die heel dichtbij staan bij wat een paard in de natuur kan, worden toegestaan. Alles wat je meer vraagt wordt toch al snel als onnatuurlijk gezien, Of niet paardwaardig, of niet goed voelend....
We vragen niet meer van een paard, dan dat we door de eeuwen heen gedaan hebben. Wie wil een tweede slimme Hans ontwikkelen, of begint na 6 jaar met ongekende acts, omdat zijn paard de eerder genoemde dingen allemaal kent?
Dus wat hebben we aan een slim paard?
En wat weten we er eigenlijk van.

Ans Jondral schreef op zaterdag 12 mei 2007, 17:19:


oke, ik hoop het maar dan:)

Na alle problemen die ik vorig jaar heb ondervonden met de hoeven van Froukje nu een vrolijk verhaal.

De hoeven hebben de hele droge periode zonder enig probleem doorstaan. Vorig jaar leidde droogte telkens tot zeer gevoelig lopen, maar deze keer heeft Frouk er helemaal geen last van gehad.

Omdat ik zelf al een aantal maanden niet kan rijden en op het moment ook niet wandelen, hebben we haar de laatste vier zondagen voor de wagen gezet. Dan is John thuis en kan die mennen. De eerste drie keer waren haar hoeven keihard, ook de zolen en liep ze gewoon goed. We spannen haar op straat in, omdat ons pad (harde ondergrond met sintels) nog steeds niet echt fijn voor haar is. We hebben telkens een rondje van 5 km. gedaan.

Vandaag waren haar hoeven veel zachter. Grote brokken komen los uit de zool. Was bang dat dat misschien toch tot problemen zou leiden.
Niets van dat. We hadden een turbo Froukje voor de kar. Ze wilde het liefst alles draven en wel zo hard mogelijk en we hebben haar zelfs een stukje over het asfalt laten gallopperen. Wilde ze ook zelf. Als John haar vrij liet ging ze zo hard dat ze vanzelf in galop viel.

Thuisgekomen nauwelijks slijtage te zien. Moet ik toch weer aan het raspen, want doordat de zool zo brokkelt wordt de hoefwand weer dragend.

M.a.w. leuke rit gemaakt. Van de week nog maar eens herhalen en dan langzaam de ritjes proberen te verlengen.

Groetjes, Els.

Ik maak in de ochtendkoelte een rondje bij de paarden. Dan zijn deze nare 'spinachtig' bewegende vliegen relatief traag. Ik pak ze en knijp ze dood. Tis even 'wennen' aan het onsmakelijke gevoel, maar het is effectief.

HC

Els Kleverlaan schreef op zondag 13 mei 2007, 13:48:


Wat een fijn gevoel, vind je niet? Eindelijke s een keer goed! Ik rij nu ook weer met Goofy zonder schoenen buiten, hij loopt weer super. Ik hoop maar dat we ook alle narigheid hebben gehad. Alleen houd ik nu de hoefwand wel langer. Ik doe ook voorzichtig bij ruwe wegen of waar veel steentjes liggen op de weg, desnoods stap ik af. In het bos gaat ie weer over alles heen, maar dat is kennelijk toch anders, dan liggen de steentjes in de zachtere grond. Groetjes Ingrid

eddy DRUPPEL schreef op zondag 13 mei 2007, 12:34:


Ja wat Eddy zegt is waar, ga lekker bitloos buiten rijden,doe leuke dingen en zie daar het resultaat....een voorwaarts paard. Grote kans van slagen, zo'n bak is alleen maar frustrerend en saai. Ik rij ook in de bak, maar maak het dan niet te lang, kwartiertje of zo en dan even lekker naar buiten, draven galopperen, lekker lange teugel stappen. Na het afzadelen doe ik meestal nog een spelletje, het hoeft allemaal geen uren te duren, maar ik merk dat mijn paarden het erg leuk vinden. succes ingrid