Els Kleverlaan schreef op maandag 22 februari 2010, 13:51:

.

Ik zou zeggen (Kind als trainer):
Kind krijgt driftbui en oefent zo druk uit op zijn ouders. Ouders sturen
het kind weg. Het kind mag/moet naar zijn kamer en dat is wat het kind wil = positieve beloning.

De ouders zijn braaf (in de ogen vh kind als trainer), want het gevolg van hun gedrag (dus wat het kind als trainer probeert te beïnvloeden) is precies dat wat het kind wil (naar z'n kamer gestuurd worden).


ja, mee eens; máár.. op z'n Skinner's : de ontvanger (getrainde) bepaalt altijd of iets een beloning is of een straf. Dus of dat iets het gedrag versterkt of ontmoedigt.
Dus in deze casus: het klopt wel dat het bovenstaande is wat die ouders dénken te doen. Ze denken een negatieve straf uit te delen. Echter, omdat het door het kind als belonend wordt ervaren om naar zijn kamer te mogen/moeten, zullen die ouders na verloop van tijd (hopelijk) opmerken dat hun "straf"maatregel de driftbuien aan tafel juist versterkt ipv ontmoedigt.

Skinner leert dat je als trainer áltijd controleert of dat wat je doet, inderdaad leidt tot versterking of juist ontmoediging, dus of het leidt tot dat wat je verwacht had. Blijkt het niet zo te werken als je verwacht had, dan ligt de "schuld" en dus de oplossing áltijd bij de trainer. Die moet dan iets anders verzinnen dat voor dat specifieke kind (of dier) wél uitpakt zoals de trainer het bedoelde. Dus deze ouders zullen wat anders moeten verzinnen om te zorgen dat de driftbuien verminderen, én het kind zal dan daarna wat anders moeten verzinnen om voor elkaar te krijgen dat-ie naar z'n kamer mag.


Als je kijkt naar hoe ik Kind als Trainer heb ingevuld, dan zie je dat het niet uitmaakt. In beide gevallen positieve beloning.


Ja, precies. Het blijft hetzelfde.


Klopt. Zo'n situatie blijft alleen voortbestaan bij een slechte trainer. Want een goede trainer zal, na een tijdje, opmerken dat de driftbuien van het kind niet afnemen (wat wel de bedoeling vd ouders was), maar juist toenemen.


Volgens mij kom je ALTIJD op dezelfde motivator uit (R+, R-, P+ of P-), als je naar 1 persoon of dier in de situatie kijkt. Het maakt daarbij niet uit of je die persoon de trainer of de getrainde noemt. Dat een situatie anders wordt bekeken door de ogen van de één of juist door de ogen van de ander, dat klopt wel, dat blijft overeind staan.

Ik blijf zeggen : een makkelijke en correcte manier om zulke (moeilijke!) casussen is door eerst te definiëren om welk gedrag het gaat, en dan ... (zie eerder bericht in deze draad). Volgens mij is wat Inge schreef ook niet in tegenspraak daarmee, maar ik zal Inge's bericht straks nog even doorlezen.

Lastig/ingewikkeld hè... Vond ik ook hoor, in het begin (en nog steeds wel eens!!)
grt,
Karen

Karen Koomans schreef op maandag 22 februari 2010, 15:11:


Lijkt me geen probleem, doe het ook op fructaan-laag tijdstip: 's ochtends vroeg als het warme nachten zijn. Affin, dat weet je wel


Voor zover ik weet prima, de noten zijn giftig, dus die geef ik natuurlijk niet. Hier tegenover staan eiken in de berm naastde weg die ze net hebben gesnoeid, ik heb twee dodge-ladingen vol weggehaald en aan de paarden gegeven, het is allemaal op
--
Ilona

Piet schreef op maandag 22 februari 2010, 15:29:

Hihi, Karen, join the club . Nou ja, het voorjaar zit er aan te komen, dus die kilo's zitten er binnen de kortste keren weer aan.

Als het écht koud is of veel regen en zo'n gemene wind dan geef ik ze nog weleens wat extra's, maar dan in de vorm van stro. De paarden gaan dat eerst omgooien en nog een keer omgooien en erin wroeten, om te kijken of er écht niets lekkerders te vinden is. Uiteindelijk eten ze het wel op .

Mijn paard iets bijvoeren buiten ruwvoer, daar ben ik al een tijdje mee gestopt. Heel vervelend werd ze daar van. Haar snuit telkens in iedere emmer om te kijken of er wat lekkers in zat. Iets lekkers (F4F, want dat heb ik nog staan) krijgt ze alleen nog bij het clickeren. Dat vindt ze niet helemaal eerlijk geloof ik, want ze toont me haar kunsten te pas en te onpas, ook als ik er niet om vraag...

Dat van die takken: goed idee!!!

@ jennet : heb je toevallig ook de afkomst van je quartermerrie ?

Gelukkig gaat het nu beter.
Hij heeft gister tussen 1500 en 1130 5 keer gemest is dit veel?
Vannacht tussen 1130 en 700 heeft hij twee keer gemest.

Gister heb ik veel en vaak met hem gelopen elk uur minimaal 20 min.
Nu ben ik gewoon aan het werk. Ben tussen het werk wel een paar keer gaan wandelen.
Weet niet goed wanneer het nu echt over is...?
Het paard is nu allert en stond gewoon te eten of te suffen als ik kwam. Verder heb ik niet het idee dat hij nu nog pijn heeft en de pijnstiller is inmiddels wel uitgewerkt.
Merk aan me zelf dat ik zo geschrokken ben dat ik het moeilijk vind om het los te laten en er weer op te vertrouwen dat het goed is.

Het advies van de veearts was inderdaad veel stappen en tijdens het wandelen grazen (gras laxeerd natuurlijk)
Weten jullie hoeveel een paard per uur mest?

Na lang nadenken hebben we bedacht dat het kan komen van ander hooi.
We hebben van de week "nieuw"hooi gekregen wat een stuk grover is qua structuur. Dit vond meneer niet lekker en hij heeft dan ook veel stro gegeten. (tenminste dat zag ik als ik kwam kijken)
Hij drinkt genoeg lijkt mij wand bijna altijd als ik er ben zie ik hem drinken. Ook kan hij altijd bij vers water we hebben namelijk voor 4 paarden 5 drink plaatsen en lijkt mij niet dat hij elke keer overal weg word gejaagd.

Dank jullie wel voor het meedenken en ik hou jullie op de hoogte.

En dit vindt ik = dit vind ik (uh, sorry, heel flauw... )

Goed gedaan van je instructrice!!!

mirel schreef op maandag 22 februari 2010, 16:29:


Ja, dat is even lastig.
Luister je ook regelmatig naar z'n darmgeluiden?


Zo'n beetje om de 2 uur.
Tenminste, die van mij.

Peter Donck schreef op maandag 22 februari 2010, 16:29:


Waar zit jij aan te denken?
Tying up door Hypp?
Of zijn dat eerder 'aanvallen'?

eddy DRUPPEL schreef op maandag 22 februari 2010, 13:40:

Zoals ik bij jou thuis heb gezegd

Daarom moest je ook komen, gewoon eerlijk antwoord en de optie's

Alle mogelijke varianten zijn reeds aan bod geweest .Van
Yep!

Tis een beetje zoals het weerbericht : Af en toe zon met

Ja, kan ook al niet

Dus moet DAAR eerst op

Voor gaat enigszins nog inderdaad!


Klopt!


Bij haar zie je heel snel de ribben inderdaad, misschien dat een quarter er toch iets anders uitziet als een ander ras n zoals je gezien hebt is het geen kleine Bitchy

Ze heeft wel een keiharde manenkam en is

Ken niet meer denken want ik slaap niet

Frans Veldman schreef op maandag 22 februari 2010, 11:34:


Ik weet niet of je dit zo moet zien (het schenden van zijn vertrouwen).
Ik heb bijv. Jovarna destijds moeten trainen om haar een wormspuit te kunnen geven. Dat kreeg ik toen namelijk niet in m'n uppie voor mekaar. Toch heb ik dit getraind en sindsdien lukt het prima. Heb ik nu haar vertrouwen geschonden? Ik denk dat ik juist vertrouwen gewònnen heb.


Dit gedrag vertoont Jovarna wanneer ze slechts enkele seconden een praam op heeft.
En ook wanneer ze zonder verdoving tandartsbezoek heeft.
Levensgevaarlijk is het, een totaal ander paard.
Dus als jij in die situatie voor een praam kiest, lijkt me dat een prima keus. Maar in je voorgaande berichten kwam het op me over alsof je heel erg voor een praam zat te pleiten, alsof het helemaal prima en erg paardvriendelijk zou zijn.

aan het trainen gaan omdat je paard zich ook niet meer aan het

Praam hahaha ik daag ze uit. Nee hoor doet ze zelf al, vandaag ging het eerste spuitje mooi naar binnen na wat gespartel, ja ze kan toch geen kant uit, 2de keer check, plafond zit er nog in, lampen kapot, deur zit er ook nog in en de dierenarts is ook nog gezond uitgekomen ppfffttt
Hehe zou ze een trauma aan d'r hoofd hebben.
Het gevaar zit er steeds in dat niemand dat de 1ste keer doorheeft.
Ik heb het nu al vaker gezien en hou mijn hart vast als iemand naar binnen wil.

Arina, dapper en knáp, de stappen die je zet.
Ik ben het eens met de mensen die zeggen dat je bij je vraag moet blijven. Wat Bianca schrijft vind ik niet per definitie verkeerd, maar je moet een echt goede trainer-ruiter zijn om dat op die manier met succes te doen. Mij lijkt het risico op nog meer verzet bij de combinatie van Arina en Kiyasa té groot.

Zoals ik het zie is de oorzaak van dit gedrag, dat Kiyasa 't háát als jij met je benen op haar buik `klopt`. Ze wil best draven, dat is het probleem niet! Maar die benen, zij kan ´t gewoon niet hebben en schopt er letterlijk naar (altijd direct nadat je, al dan niet per ongeluk, tegen haar buik aanklopt). Het is een (eigen)aardigheidje van haar; de meeste andere paarden zouden geen probleem hebben met jouw benen. Maar ja, jij hebt Kiyasa. Wát een leuk paardje trouwens, ik vind haar geweldig!

Ik zie één vrij gemakkelijke oplossing (ik geloof dat Piet - of Ilona? - dat ook al had geschreven, of was dat nou in een andere draad?). Leer jezelf af om zoveel met je benen te werken als je wilt aandrijven. En leer (éérst op de grond, dan pas rijdend) aan Kiyasa een veel subtieler signaal dat betekent " in draf" . Dat op de grond aanleren kan los, of aan lange lijn, op de cirkel of het kan gewoon aan de hand en dan hol je gewoon met haar mee, na jouw signaal voor aandraven! Ik zou zelf voor dat laatste kiezen. Veel leuker voor je paard! Het gaat niet om lange afstanden draven, maar juist om de overgang van stap naar draf te leren met behulp van een ander signaal dan drijvende benen tegen haar buik.

Als nieuw signaal bijvoorbeeld het woordje drrrrrraf. Ik gebruik dat laatste voor Fálki ook, die wordt ook heel gauw `zuur` als je drijft met je benen. Je zult zien dat je in het begin dat signaal dan duidelijk moet zeggen, maar na een tijdje adem je in om het te gaan zeggen en dan reageert je paard dáár al op, op die precieze manier van inademen!

Zodrá ze dan op dat nieuwe signaal in draf gaat, met je stem belonen en-of op de hals kriebelen (geen klopjes geven maar kriebelen), en zelf blij zijn dat ze ´t goed doet (want als je blij bent ontspan je, en dat voelt dan ook voor je paardje goed). Clickertraining en voerbeloningen kan hier ook heel goed helpen, als dat (eventueel) bij jou past.

Veel succes, ben nu al benieuwd naar het volgende filmpje!
Karen

Zet op dit paard een praam en

Heeelllemaal waar!
Ik heb het al een post terug geschreven, het dak zit er nog op, lamp stuk, d'r hoofd goed zeer, deur zit er nog in en de dierenarts leeft nog pppfffttt

je hebt natuurlijk gelijk. Waarschijnlijk wil je toch te graag meteen resultaat. Als je naar de dvd kijkt en de paarden krijgen het commando en een klein tikje dan zie je resultaat. Bij mijn paard is dat gewoon niet zo. Ze is best gevoelig maar wegens een blessure de laatste 2 jaar, kost het mij heel veel moeite haar uberhaupt vlot te laten lopen. Op haar rijden lukt niet en draven (zonder mij erop) gaat ook of niet of heel moeizaam!. Vandaar ook deze manier van trainen.
Ik moet mijn doel bijstellen en allang blij zijn dat ze begrijpt op de hoefslag te blijven en rustig door te stappen.
groetjes jean