muriel schreef op zaterdag 9 januari 2010, 15:27:


Ahaaaa dan zal het zich vanaf daar wel verspreid hebben. Dankjewel!

Ook leuk dat het al in Amerika te zien is.

Er komt nog veel meer aan! Maar dat heeft wel een hoop tijd nodig.

SimoneS schreef op zaterdag 9 januari 2010, 13:17:


Eh ja, dat was ik.... :)
Idd, gekken lopen overal rond. Maar ze zitten hier een beetje meer verspreid, denk ik. 'Nja... een beetje rustiger dan in nederland is het hier wel...Ik zou niet meer terug willen.
Maar goed... on topic.... Grappig om te horen. Ik zou eigenlijk niet weten of bitloos hier populairder is dan bv in nederland.
Om mij heen zie ik toch nog vooral bitgebruik, al reageert niemand verbaasd (of kritisch) als ze mij voorbij zien komen op mijn sleetje achter de shet en shet alleen een halster om heeft. Of zien werken met de merrie van mijn man aan het zadelmak maken, ook alleen met halster.
Eerder geinteresseerd. Maar dat betreft dan de vooral de buren. Verder zou ik het niet weten.
NH is iig wel in opkomst, maar dat is oa in nederland ook zo.
En ja... mensen zijn zich meer bewust van een aantal zaken. Zo kwam dit jaar voor het eerst enorm veel kritiek tijdens de ranch horse classics vanwege ruw bitgebruik. Goed teken dus.
En op gebied van dierhouderij zijn ook al vele regels aangepast. Een paard alleen houden mag niet meer. Stands mogen niet meer worden gebouwd en voor de bedrijven die nog stands hebben, betekent dat dat het paard er maar max 8 uur in mag staan en de overige 16 uur vrij moet kunnen bewegen in wei of paddock (is nog niet optimaal, maar rome werd ook niet in 1 dag gebouwd) Verder is de hele dag op stal staan ook verboden. paarden moeten dagelijks de mogelijkheid krijgen om vrij te bewegen en paard kunnen zijn met soortgenoten (dus rijden, longeren ed valt daar niet onder..) en zo zijn er nog wel wat aangepaste regels die ten goede komen van het paard. Verbeteringen zijn altijd mogelijk, maar ze moeten rekening houden met het feit dat verandering in bewustzijn van mensen tijd kost en dat bedrijven tijd nodig hebben om aanpassingen te maken.
Voor een enkel manegebedrijf in de grote stad betekent dit overigens de doodslag. Jammer maar helaas... volgens Jordbruksverket dient een bedrijf met paarden vooraf zich te realiseren dat de dieren weidegang nodig hebben.
Maar bitloos meer dan in Nl.. ik denk het nog niet. Maar wellicht in de toekomst...

Arno8 schreef op zaterdag 9 januari 2010, 18:14:


Is die van de blauwe tong al bijna klaar?
En plaats (of mail) even een url van je Engelstalige versie, als je wilt.

Waar kan je een betere plaats vinden voor een eerlijke mening dan op PN

Ik zit namelijk met het volgende: mijn IJslander Olli heb ik gekocht in augustus 2008. In januari 2009 ben ik serieus beginnen sukkelen met mijn bekken, maar eer duidelijk werd wat het was, waren we september 2009. Sindsdien volg ik "revalidatiekiné" voor bekkeninstabiliteit en mijn hernia opgelapt te krijgen. Bon, kort gezegd: het gaat nog laaaaaaaaaaang duren voor ik terug mag paardrijden en nog laaaaaaaang voor ik terug pijnvrij zal zijn.

En nu staat mijn Olli daar, half ingereden. Heb eerst dan vooral grondwerk met hem gedaan, maar eigenlijk verdient hij veel beter (vind ik). Ik weet wel, een paard moet niet persé bereden worden. Maar hij is nog maar 5,5 jaar en ik kan niet veel met hem doen. Mee spelen, doet pijn na 10 minuten. Wandelen aan de hand, doet pijn na een kwartier. Daarbij komt nog... ga ik na zo lang nog wel durven met hem rijden (hij is nog jong, heel gevoelig, schrikt wel eens, moet nog veel leren, ...)

Moet ik nu van mijn hart een steen maken en hem verkopen? Of een andere oplossing zoeken, bv. ergens naartoe brengen waar hij aandacht krijgt zolang ik dat niet kan geven en daarna nog zien???

Eerlijk zijn, het mag (maar wel vriendelijk liefst )

Liesje_Olli schreef op zaterdag 9 januari 2010, 18:30:


Ik zou iemand zoeken die doet wat jij zou willen doen. Samen aan het werk met Olli, jij "op je stoel". De 'ander' doet wat jij vraagt.
Er moet toch wel iemand te vinden zijn die dat graag wil? Een advertentie op het internet of... in een plaatselijke winkel hangen of in een krant(je)
Verkopen zou denk ik (voor mezelf) een stap tever zijn... mits je het echt niet meer wilt of ziet zitten.

Liesje_Olli schreef op zaterdag 9 januari 2010, 18:30:


bekken instabiliteit ? Hernia ? Gewoon gematigd paardrijden een betere work out is er niet Ongeacht wat de arts zegt 'die van paardijden en hernia rehab toch geen fluit afweet in die comb . Van iemand die 18j met een reva specialist samenwoont

Liesje_Olli schreef op zaterdag 9 januari 2010, 18:30:


Ik zou ook rustig zoeken naar iemand die wel met hem kan doen wat jij graag wilt doen. Je hebt de tijd, hij staat daar goed te staan. Dus gewoon iemand zoeken bij wie dat goed voelt.
Ergens heenbrengen, dan heb je zelf geen controle meer. Denk je dat dat goed voelt? Hem verkopen, ach, daarvoor heb je nog lang niet alle opties uitgebuit toch :).

Geertje schreef op zaterdag 9 januari 2010, 19:08:


Een paard van drie dat nog niet aan het halster gewend is ? Wil je dat zien trainen als het acuut nodig is Geertje ?? Snel aan beginnen meid ! Een fjord is geen grasmachien . Sederen en een paard dat gaat liggen ?? Her is er géén één gesedeert op dit moment maar ze liggen wel allemaal in de sneeuw hoor . T'is eignelijk niet zo koud -2° en de wind is hier gaan liggen !Vorig jaar véél kouder als nu hoor . Een driejarige waar je nog geen halster kan aandoen is eigenlijk verwaarlozing Geertje of op zen minste neglect ! Het niet willen zien van de NOODZAAK van zo'n gewenning !

Liesje_Olli schreef op zaterdag 9 januari 2010, 18:30:


Zo vriendelijk als maar zijn kan.... Portugal? Alleen zal het transport je wat kosten!
Jij blijft eigenaar. Eventuele DA kosten zijn voor jouw rekening, alhoewel ze hier zeer schappelijk zijn en de helft vergeten te rekenen

Komt onze Martine weer eens aanwaaien... mag ze deze wat verder rijden.
Of iemand die wél goed met Chaser kan rijden en Olli leert samen met Chaser...

Dan heeft ie maatjes... 4 hectare slentergebied.... nog 4 hectare wat ik ze er gemakkelijk kan bijgeven.... GEEN GRAS.... geen Fructaan....
een fijne ondergrond om z'n voeten te trainen en eventueel gevoelig voor exceem steekt niet de kop op.
Ik hoef niet persé een paardje erbij om te rijden of zo... maar een keetmakker voor Catcher, die nu zeven jaar wordt in april... zou wel fijn zijn.
Chaser wordt 20.... en die laat de boel vaak indutten...

Enfin.... je kunt er altijd over nadenken.

Groetjes,

Wil.

Peet schreef op zaterdag 9 januari 2010, 18:22:


Ik mail je even over de blauwe tong.

Het Engelse filmpje:
http://www.youtube.com/watch?v=0a-aV0Rsxmg

Geertje schreef op zaterdag 9 januari 2010, 19:18:

Ik denk dat een paard het niet uitmaakt of hij aandacht van mensen krijgt of niet. Als het paard niet alleen staat tenminste. Als ik de Merens kuddes in Frankrijk zie, die zien een half jaar geen mens en toch zijn ze heel mensgericht als je een bezoek aan zo'n kudde brengt die in de bergen los lopen. Ik mocht deze zomer dit zelf ervaren. Na een tocht van drie uur klimmen vonden wij de kudde van onze gids. Die zet elke lente zijn kudde in de bergen uit en vlak voor de winter haalt hij ze weer op. Zo gaat dat in die streek en het is heel normaal.
De kudde was heel nieuwsgierig maar na tien minuten gingen ze weer verder met eten en hun eigen sociale contact. Na een half uur liep de hele kudde ook gewoon weg.
Zolang een paard in een kudde leeft hebben ze, volgens mij, geen mens nodig. Natuurlijk is dat hier anders, wij moeten eten en water brengen maar aandacht.....dat is "luxe" voor een paard.
Ik zou me daar niet teveel zorgen over maken.
Als je een bijrijder zou vinden kan die natuurlijk verder met trainen maar als dat niet kan dan stel je haar training toch uit tot wanneer je wel weer fit bent?
Ik heb zelf een lichte vorm van bekkeninstabiliteit en paardrijden doet me goed. (mits ze niet steigert).
Ik kan me voorstellen dat in jouw geval je moedeloos wordt omdat je echt gehandicapt bent. Maar ik denk niet dat jouw paard daar een moment bij stil staat. Als die zijn eten maar heeft is het goed.
Een paard dat alleen maar op de wei mag staan met anderen is het gelukkigste paard.
Het kan best zo zijn dat anderen hier van mening verschillen. Ik kan alleen maar uit mijn eigen ervaring vertellen.