marianne laenen schreef op maandag 18 januari 2010, 16:50:
>> Maar goed, misschien speelt dit ook bij de hond van Marianne
>> een rol en dan kan je trainen wat je wilt, dat gaat
>> waarschijnlijk niet helpen.
>>
>> Els.
>
> oei!
> Marianne
Jouw hond heeft toch geen epilepsie?
Duitse staanders zijn nu eenmaal drukke honden, die graag werken, bezig zijn, op het neurotische af. Geef je ze geen passend werk (jacht-achtige oefeningen) dan worden ze gefrustreerd en foxwild als ze buiten hun tuintje komen.
Dat 'passend werk' kan heel veel tijd in beslag nemen, want het zijn erg energieke honden. In de tuin rennen komt onvoldoende tegemoet aan hun behoefte, want het heeft niks met 'passend werk' te maken. In de tuin rennen betekent: zoek het zelf maar uit. Terwijl zo'n hond gefokt is voor werken mét de mens, opdrachten incasseren en uitvoeren met gebruikmaking van de fenomenale neus. Het kan niet anders dan dat zo'n hond helemaal los gaat als hij buiten de grenzen van zijn tuin komt: overal geuren van hazenspoortjes, egelpoep, een koppel patrijzen, de natuur lokt.
Als je niet gericht kunt trainen met zo'n type hond (bv jachttraining, hoe simpel ook, laat hem dingen apporteren, een geurspoor volgen, voorstaan, komen, zitten, verloren dingen zoeken, gebruik die NEUS!) dan moet je je erbij neerleggen dat jij eigenlijk de oorzaak van zijn frustratie bent. De hond zelf heeft er geen schuld aan, die is simpelweg zo gefokt en komt niet aan zijn behoefte.
Volgende keer een tuinhond kopen!
De kroeg
