Haha, nee daar hadden we veel leukere opmerkingen en oplossingen voor toch?

Berichtje voor Suzanne.
Weet je wat ik vanavond allemaal in het bos tegenkwam?
Eerst 1 ree,
Toen een hele kudde reeën,
en als klap op de vuurpijl....................
2 achter ons langs passerende, racende wilde zwijnen.
Van die laatste 2 schrok Niek toch wel een beetje
En eerlijk gezegd was ik blij dat ze heel snel doorsjeesden want zo hard zou ik niet kunnen lopen om ze voor te blijven.
BTW één van de 2 zwijntjes uit het binnenhok is niet meer
Gebroken poot was niet te herstellen helaas.

Ilma Meijer schreef op woensdag 6 april 2011, 22:45:


Je hebt em toch wel bewaard voor een BBQ he.

Ja precies, daar is een "nood slachter" een uitstekende uitkomst bij
Tis wel zielig voor het beestje, (mocht het hier gebeurd zijn) want het had toch moeten "wachten" tot de avond, voor ie uit zijn lijden verlost werd.
Maar toch, geen stress in het vlees en lekkkerrrrr dat dat is

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Nils Vellinga schreef op woensdag 6 april 2011, 23:15:


Maar pijn van een gebroken poot lijkt me wel stress hoor. Niet?
Groet, Pien

Spirithorses schreef op woensdag 6 april 2011, 23:18:


Lijkt mij ook.
De breuk zat gewoon op een hele onhandige plek helaas.
Ik weet niet of hij al in de vriezer ligt maar de honden hadden vandaag wel een lekker botje in hun hok.

Nu we toch over TREC mekkeren...

Ik mag zeker tijdens de PTV niet één van mijn splitreins om de knop slaan en de ander als geleideteugel gebruiken?

Aan alle deelnemers + fotograaf

Chapeau hoor!! Echt knap!
En inspirerend. van de week zei ik nog tegen mijn man dat ik ooit wil leren om ergens op te springen en ergens af. Nog nooit gedaan.
Nu ja wie weet. Staks krijgen we onze eerste springles.

Lena,
Grandioos bitloos

@Ilma:leuk die racende varkens,wil ik toch ook een keer graag meemaken,toch nog maar een logeerpartijtje regelen he
Jammer van t kleintje....en ik hoef m niet op de bbq hoor,ben geen Obelix...
@Pien:tjaaaaa na 6 jaar trecrijden ben ik inmiddels heeeeel handig met snelsnel op de kaart kijken tussen de hupsen door hahaha!En in zn eentje in t bos is hij trouwens niet hupserig.Dan heb ik alleen nog een racende shet aan mn 'kaartlees-arm' hangen,maar ach....

Spirithorses schreef op woensdag 6 april 2011, 23:18:

Nee geen stress, die "pijn" word anders ervaren en het hoeft niet te vluchten voor belagers. Stress-hormoon zou ook een genezing verhinderen en ik heb er zien "genezen". Was wel een rare poot, maar hij was er bijna net zo snel mee, als een gezonde big.
Sterker, we stellen het beestje gerust, strelen het, praten er geruststellend tegen

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Maar dit keer eentje die mij zéér nauw aan het hart ligt.

In december 'verkocht' ik mijn jonge pony, Puzzle aan iemand die gek op hem was.
Aanvankelijk kreeg ik alleen positieve berichten over hoe goed alles ging en hoe goed het klikte tussen hen.
Jammer genoeg werd hij op een bepaalde moment ziek en toen begonnen de zorgen.
Ondertussen is de pony weer helemaal genezen, wordt mij gezegd.
Maar klikt het opeens niet meer tussen de nieuwe eigenaar en hem.
Ze heeft schrik van hem gekregen en wil niet meer verder met hem.
Een donderslag bij heldere hemel, aangezien de berichten die ik steeds over hem kreeg.

Uit alles wat ze mij schrijft, lees ik frustratie van de pony tov de situatie waarin hij zit.
Hij is zeer expressief en gevoelig en ik vermoed dat het negatieve wat nu over hem geschreven wordt daar allemaal mee te maken heeft.
In het begin ging alles goed omdat ze voluit voor hem ging, maar nu ze heeft 'afgehaakt', haakt de pony net zo goed af.
En Puzzle doet niets half. Als hij ergens voor gaat, doet hij dat 100%. En als hij afhaakt net zo. Hij is een zeer zuivere spiegel.

Het breekt mijn hart, maar ik kan hem echt niet terugnemen.
Emotioneel niet, financieel niet...
En ik heb hem niets te bieden. Ik heb het moeilijk genoeg gehad om 4 maanden geleden afstand van hem te nemen. En deze hele situatie doet mij nu enorm pijn.
In het beste geval wil ik hem opvangen tijdens de zomer. Maar daar houdt het bij op.
Er worden ondertussen ook dingen genoemd, waar ik zelfs niet aan wil denken.

Ik ben dus nu op zoek naar iemand die hem zou zien zitten.
Hij wordt 6 dit jaar en is een ruin, welsh cob met papieren, D-pony
Een hele mooie en aansprekende pony.
Zeer expressief en werkwillig maar dus niet geschikt voor een beginner.
Maar wel voor iemand die weet waar hij/zij mee bezig is en die 100% voor hem wil gaan.

Mijn intentie in december was om hem gratis weg te geven. Maar uiteindelijk is er toen een kleine vergoeding voor hem betaald. Ik geloof dat de huidige eigenaar op zoek is naar een gelijkaardige regeling. Maar dat moet uiteraard met haar besproken worden.

Als iemand iets weet?

Groetjes
Ans

He bah, wat vervelend! Jammer dat het zo is gelopen.

Tja,... en wat moet je dan? Je hebt "afstand" gedaan maar je bent en blijft betrokken bij dit diertje.

Persoonlijk heb ik plaatst voor hem, zo ook 2 persoontjes die wel aan de slag met hem zouden kunnen. Zijn beslist geen beginners meer en weten best wat ze doen.

Maar... financieel trek ik het niet om er zomaar een paardje (pony) bij te hebben.

Kopen/krijgen gaat zo vreselijk gemakkelijk (laatst via 'hier' ook nog een shetterhengst die weg moest) Mensen zijn wezen kijken + praten. Maar dan,... er moet eten in. Dagelijkse verzorging die tijd en geld kost, etc. etc.

Zou je best willen helpen maar zou niet weten hoe...

Mijn ruin Don Carlos heeft in een ongelukkig moment zijn zwilwrat aan zijn achterbeen losgewrikt (?). Dat hangt nog aan een stukje en heeft flink gebloed. Ik heb geprobeerd de zwilwrat te verkleinen maar echt weghalen durf ik niet. Ik las op Bokt dat sommigen dan de wrat weghalen maar dat leek me niet echt een goed idee. Om te voorkomen dat er vliegen e.d. op gaan zitten heb ik het ingespoten met blauwsel (van de DA gekregen voor een andere wond aan hetzelfde been). Inmiddels is het redelijk met zijn benen, maar ik zag nu net dat mijn andere ruin Zorro zijn been aan het likken is, dat betekent dat het weer lekt. Ik heb het al eerder gezien bij zijn voorbenen waar Don vaak (oppervlakkige) wonden had door zijn slaapziekte. Is dit normaal gedrag bij paarden, ik heb het eigenlijk nooit eerder gezien of er van gehoord. Hebben jullie hier ervaringen mee?

Mariël

Toen m'n pony Thyler vorig jaar de ochtend na zijn castratie weer in de groep kwam, begon zijn 'oom' (een wat oudere haflingerruin die zich Thyler altijd toe-eigende) het wondgebied ook helemaal af te likken.

Ik had het eerder ook nooit gezien, volgens mij heb ik er toen nog een filmpje van gemaakt omdat ik het zo apart vond. Het was trouwens alleen deze haflinger - die dus altijd heel beschermend was naar Thyler toe - die interesse had in de wond.