Maar dit keer eentje die mij zéér nauw aan het hart ligt.

In december 'verkocht' ik mijn jonge pony, Puzzle aan iemand die gek op hem was.
Aanvankelijk kreeg ik alleen positieve berichten over hoe goed alles ging en hoe goed het klikte tussen hen.
Jammer genoeg werd hij op een bepaalde moment ziek en toen begonnen de zorgen.
Ondertussen is de pony weer helemaal genezen, wordt mij gezegd.
Maar klikt het opeens niet meer tussen de nieuwe eigenaar en hem.
Ze heeft schrik van hem gekregen en wil niet meer verder met hem.
Een donderslag bij heldere hemel, aangezien de berichten die ik steeds over hem kreeg.

Uit alles wat ze mij schrijft, lees ik frustratie van de pony tov de situatie waarin hij zit.
Hij is zeer expressief en gevoelig en ik vermoed dat het negatieve wat nu over hem geschreven wordt daar allemaal mee te maken heeft.
In het begin ging alles goed omdat ze voluit voor hem ging, maar nu ze heeft 'afgehaakt', haakt de pony net zo goed af.
En Puzzle doet niets half. Als hij ergens voor gaat, doet hij dat 100%. En als hij afhaakt net zo. Hij is een zeer zuivere spiegel.

Het breekt mijn hart, maar ik kan hem echt niet terugnemen.
Emotioneel niet, financieel niet...
En ik heb hem niets te bieden. Ik heb het moeilijk genoeg gehad om 4 maanden geleden afstand van hem te nemen. En deze hele situatie doet mij nu enorm pijn.
In het beste geval wil ik hem opvangen tijdens de zomer. Maar daar houdt het bij op.
Er worden ondertussen ook dingen genoemd, waar ik zelfs niet aan wil denken.

Ik ben dus nu op zoek naar iemand die hem zou zien zitten.
Hij wordt 6 dit jaar en is een ruin, welsh cob met papieren, D-pony
Een hele mooie en aansprekende pony.
Zeer expressief en werkwillig maar dus niet geschikt voor een beginner.
Maar wel voor iemand die weet waar hij/zij mee bezig is en die 100% voor hem wil gaan.

Mijn intentie in december was om hem gratis weg te geven. Maar uiteindelijk is er toen een kleine vergoeding voor hem betaald. Ik geloof dat de huidige eigenaar op zoek is naar een gelijkaardige regeling. Maar dat moet uiteraard met haar besproken worden.

Als iemand iets weet?

Groetjes
Ans

He bah, wat vervelend! Jammer dat het zo is gelopen.

Tja,... en wat moet je dan? Je hebt "afstand" gedaan maar je bent en blijft betrokken bij dit diertje.

Persoonlijk heb ik plaatst voor hem, zo ook 2 persoontjes die wel aan de slag met hem zouden kunnen. Zijn beslist geen beginners meer en weten best wat ze doen.

Maar... financieel trek ik het niet om er zomaar een paardje (pony) bij te hebben.

Kopen/krijgen gaat zo vreselijk gemakkelijk (laatst via 'hier' ook nog een shetterhengst die weg moest) Mensen zijn wezen kijken + praten. Maar dan,... er moet eten in. Dagelijkse verzorging die tijd en geld kost, etc. etc.

Zou je best willen helpen maar zou niet weten hoe...

Ik zie geen andere oplossing dan hem terug nemen en opnieuw proberen. Terugvallen op excuses als emoties en geld heeft helaas geen zin omdat de morele verantwoordelijkheid telt.

Plaatsen van paarden is bijzonder moeilijk en wat mij betreft DE bottelnek in paardenopvang. Ik heb al zo veel paarden moeten terugnemen, ik kijk nergens meer van op. Hoeveel mensen zich niet aan de afspraken houden is ongelooflijk, en soms wordt ik er echt ziek van. Ik ga niet verder uitwijden over de diverse gevallen, maar geloof me: Puzzle is er niks bij. Onlangs is er zelfs een Phoenix paard met winst doorverkocht door iemand van Phoenix zelf
Contracten helpen niks want de wet gaat voor. Eigenaar is eigenaar.

Best mogelijk dat het in een volgend thuis wel goed verloopt.

joop schreef op woensdag 13 april 2011, 10:48:


Ik hoop het!

Ik heb inderdaad nu aangeboden om hem terug te nemen. En zelf een nieuw adres voor hem te zoeken.
Ik lig er s'nachts wakker van.
De komende 6 maanden zou hij toch niet in mijn weg staan.
Maar het hangt er natuurlijk vanaf wat de huidige eigenaar precies wil.
T'is niet meer mijn pony hé...

Wat is een Phoenix-paard?

Phoenix dierenopvang, zie onder homepage

Ans Jondral schreef op woensdag 13 april 2011, 12:28:


gefeliciteerd


succes

joop schreef op woensdag 13 april 2011, 10:48:


Ik snap er helemaal niets van, ik heb ook een paard van een opvang en zou dit niet in mijn hoofd halen
Lijkt me erg frustrerend!!

Puzzle is vandaag verhuisd!

Hij is opgehaald door de mensen van Skyfarm.
http://www.skyfarm.be/

Ik vind het super van zijn eigenaresse dat ze hem hierheen heeft laten vertrekken en ik hoop héél erg dat hij nu eindelijk op zijn plek is.

Ans Jondral schreef op donderdag 5 mei 2011, 22:04:


wat is er zo mooi aan skyfarm? gewoon paarden fokken en handelen zo te zien. Niet bepaald het soort mensen dat paarden houdt tot het einde lijkt mij.

joop schreef op vrijdag 6 mei 2011, 13:26:


...maar WAT een veredeling !!!

joop schreef op vrijdag 6 mei 2011, 13:26:


Niet zozeer handel.
Die fokkerij is in associatie met Skyfarm, maar zelf is dat geen fokkerij.
Die hebben nog een eigen werking en daarvoor wilden ze hem in principe.
Maar eer ze dat kunnen proberen, zal er nog een hele hoop werk in kruipen.
Ik persoonlijk zou momenteel een kind niet dichter dan 10 meter in zijn buurt laten.
Maar hij is alleszins niet vertrokken zonder uitdrukkelijke waarschuwingen wat dat betreft.

Het gaat er vooral om dat hij ergens is, waar ze misschien iets meer kans hebben, dat ze ermee om kunnen en dat ze er misschien iets van kunnen maken.
En zelfs als ze hem uiteindelijk commercieel willen verkopen, zullen ze er eerst behoorlijk in moeten investeren. Want momenteel valt hij behoorlijk onder de noemer 'onbetrouwbaar'.
Mochten ze hem zo ver krijgen dat hij verkoopbaar is, dan heb ik daar dan ook geen probleem mee. Het gaat mij erom dat hij een toekomst heeft, of dat nou daar is of ergens anders.

Feit was nu eenmaal dat hij weg moest waar hij was. En dan zou hij opnieuw naar een particulier kunnen gaan, die belooft er eeuwig voor te zorgen. Maar de kans is groot dat hetzelfde scenario zich steeds zal herhalen.
Dan heb ik hem eerlijk gezegd liever, waar hij nu is.

Puzzle, what's in a name. Want ik vraag me af hoe zo'n leuk geliefd paardje uiteindelijk een onbetrouwbaar paard is geworden dat zelfs kinderen aanvalt. Ik heb het zelf ook meegemaakt met paarden die ik plaats, hoe mensen het voor elkaar krijgen weet ik niet maar ze maken er ongelukkige dieren van. Ik heb nu een arabiertje staan wat indertijd is geplaats, en de eerst superenthousiaste nwe eigenaar kon na een paar maanden niet meer met haar paard omgaan, zelfs niet meer aan het halster krijgen in de wei! Ik heb dat paardje teruggenomen en vanaf de eerste minuut dat hij weer hier aankwam is hij even lief en gemakkelijk als altijd.
Had je Puzzle terug bij jou genomen had je tenminste kunnen evalueren hoe hij nu in werkelijkheid is. Ik hoop voor hem dat het allemaal goed afloopt want juist dit soort paarden hebben een verhoogd risico bij de slager terecht te komen.

joop schreef op zaterdag 7 mei 2011, 13:05:


Dat heeft hij altijd gedaan hé, Letje. Het was zelfs nog veel erger toen ik hem kocht.
Ik liet zelf ook nooit kinderen in zijn buurt uit veiligheidsoverwegingen.
Als hij geopereerd was afgelopen jaar, mocht hij niet bewegen en moest ik hem noodgedwongen ergens op een stalling zetten. Toen heb ik ook een groot bord op de staldeur gehangen met het verbod zelfs maar zijn deur open te maken. Niemand anders dan ik mocht hem toen ook voeren, hooi geven of de stal uitmesten van mij.
Puzzle sjot uit angst, naar mensen die hij niet kent of die hij niet vertrouwt of wanneer hij zich in het nauw voelt. En hij doet niet aan loze dreigementen.
Mensen die dat niet kunnen lezen of inschatten hebben echt niks in z'n buurt te zoeken.
En met rijden is hij net zo. Hele leuke rijpony, maar beschaam zijn vertrouwen en hij laat je direct weten dat je niet meer gewenst bent op z'n rug.

En hij is heel eenkennig. Ik kon er inderdaad zelf redelijk veel mee. Hij heeft bij mij nooit een voet verkeerd gezet wanneer ik hem reed en ik wist hoe ik met hem om moest gaan vanop de grond.
En toch heeft hij mij ook ooit 1 keer tegen de grond gesjot. Achteraf gezien erg dom en onvoorzichtig, in't donker met de kap van m'n jas over mijn hoofd ging ik snel even voeren... waarschijnlijk had hij mij niet herkend. Maar ik mag waarschijnlijk blij zijn dat hij mij op m'n rug had geraakt en niet in mijn buik of op m'n hoofd.

En langs de andere kant is hij net heel lief en open, enorm werkwillig en heeft hij een hele mooie uitstraling.
Wat het eigenlijk nog moeilijker maakt voor hem want veel mensen zijn aangetrokken tot hem. Terwijl veel van die mensen eigenlijk beter ver uit zijn buurt zouden blijven.

Ik geloof niet dat Puzzle nu anders is dan hij was bij mij.
Laten we zeggen, dat wat er gebeurd is bij zijn nieuwe eigenaresse mij niet geheel onbekend was. Ik heb hem ooit met een vriendin van mij exact hetzelfde zien doen. (Die moest hij ook niet.)
Zoals die dame schreef 'gewogen en te licht bevonden'. Het is 4 maanden zeer goed gegaan, tot er dingen tussen hen in gingen staan. En dan haakt hij gewoon helemaal af, op alle vlakken. Sneu voor hem hoor, want hij is dan erg ongelukkig. Hij zoekt echt iemand om hem te leiden.

Maar zoek daar maar eens een nieuw huisje voor? Er zijn simpelere dingen.
En hij heeft inderdaad een grote kans om als slachtpaard te eindigen, net omdat mensen zich in hem vergissen.
Ik geloof echt dat hij de grootste kans heeft bij een prof-iemand.
Want zelfs als je 100% eerlijk bent en uitdrukkelijk waarschuwt, liefde is jammer genoeg blind en mensen schatten zichzelf verkeerd (te hoog) in.

duimen maar voor Puzzle. Misschien is er gewoon iets mis met hem. Paarden kunnen immers net als mensen gewoon getikt zijn. Of het nu je kind is of een bejaarde met alzheimer, er kan een moment komen waarop je bij mensen ook geen raad meer weet. Mensen stoppen we dan in een gesticht. Paarden eindigen als kattenvoer in blik.