Ik lees met veel interesse mee. Ik werk niet met blinde paarden maar met blinde mensen.
Er is voor een blinde niks ergers dan gedesoriënteerd zijn, niet meer weten waar je je in de ruimte bevindt.
De éne blinde is de andere niet. Geboorteblinden ontwikkelen vaak hun andere zintuigen beter, gebruiken zelfs echotechnieken om zich te oriënteren. Laatblinden... da's een andere kwestie! Het eerste wat een blinde krijgt aangeleerd bij "mobiliteit" is stoklopen, juist om alle oneffenheden en hindernissen te vinden, om niet van een trap te donderen, over een stoeprand te duikelen enz.
En dat gaat allemaal met hele kleine stapjes... sommigen hebben inderdaad "blind" vertrouwen, anderen zijn dan weer heel gevoelig en onzeker en zitten daardoor zichzelf in de weg, blijven altijd struikelen, lopen overal tegen,...
Een boswandeling met een blind paard???? Over oneffen ondergrond?????
Ik zie dat toch heel beperkt, wat stellen jullie je daar eigenlijk bij voor?
In een piste, ik denk wel dat dat kan. Maar vrij buiten, en dan nog liefst met wapperende manen????

Marianne