Christel Provaas schreef op maandag 30 augustus 2010, 15:10:

Het zou bij mij niet eens in mijn gedacht opgekomen zijn, om met het ene paard te werken en het ander er gewoon los bij laten lopen.
Als je nu met beide tegelijk zou willen werken, OK

Nils en Olly
Wie de lat steeds lager legt, leert nooit springen

Hangt ook een beetje van de omstandigheden af, denk ik.
Ik werk meestal in de wei met de paarden (heb geen bak) en dan loopt het andere paard er los bij. Maar goed... ze laten zich goed wegsturen (dat is het eerste wat ze hier leren) en ik werk momenteel nog in een zeer laag tempo. Kan me voorstellen dat het anders is als het tempo hoger komt te liggen. Dan gaat de ander wel ff ergens anders heen.

Longeren om uit te laten razen zou ik persoonlijk niet doen.
Longeren is voor mij werken, waarbij ik de nadruk wil leggen op de gymnasering zoals lengtebuiging/ondertreden. Daar kan ik geen druk gedrag bij gebruiken.
Ik denk dat je met uit laten razen aan de longe een paard druk gedrag aan de longe aanleert en daar is hij mi. niet voor bedoelt.
Uitrazen kunnen ze op de wei doen.

Weet niet hoe goed je paard zich door jou laat wegsturen in de wei?
Anders is dat wellicht een goede oefening.

Er zitten hier nog al wat draverkenners op PN en nu vraag ik mij af of jullie iets herkennen waar ik tegenaanloop met onze Niek.

Niek kan nogal explosief reageren op ook nogal onverwachte momenten. Nu heb ik er al vanalles achter gezocht en dacht eigenlijk dat he voornamelijk door een balansprobleem kwam.
Aangezien we hier in nogal heuvelachtig verkeren en hij na een afdaling nogal eens een boksessie weggaf (daar gekneusde ribben aan heb overgehouden na een val) had ik echt het idee dat dat zijn grootste probleem was.

Echter, deze week toen mijn dochter er weer opklom en gewoon op vlak terrein wilde gaan rijden begon meneer direkt zijn bokhouding aan te nemen. Hij zette gelukkig niet door maar aan de heuvels kon het toch echt niet liggen.
Een dag later was er niets aan de hand en deed hij keurig zijn best.
We zijn hem ook aan het rechtrichten waardoor hij ook al soepeler is geworden.

Met gewoon wandelen aan het touwhalster kon hij ook zo nu en dan flink uit zijn dak gaan maar dat is inmiddels al een heel stuk verbeterd.
Het lastige is, dat je soms moeilijk kan pijlen waar zijn 'buien' vandaan komen. Zó doe hij zijn best en zo draait het om als een blad aan een boom.

Dravers zijn nogal gevoelige dieren van karakter en ik zit echt te puzzelen hoe ik dit nu moet sturen. Wanneer hij niet meewerkt krijg je hem om zo'n moment moeilijk in de 'vooruit' en ik wil hem niet met geweld naar voren dwingen.
Hoe doorbreek je dit nu. Ik weet niet hoe hij is aangepakt tijdens zijn draftraining, ik weet alleen wel dat hij toen niet harder wilde en 2 verschillende trainers heeft gehad die hem niet zover konden krijgen dat hij kon gaan koersen. Hij wilde gewoon niet is mij verteld door zijn fokker.

Moeilijk hoor.
Bokken bij de afdaling heb ik meegemaakt bij een paard wat artrose in de knieen bleek te hebben. Dus als het alleen dat was geweest, zou ik idd aan een lichamelijk probleem denken.
Temeer omdat dravers toch ooit behoorlijk vast kunnen zitten als niet veel tijd in omscholing is gestoken.

Maar goed... hij doet het dus ook aan de hand en op vlak terrein... lastig. Geen triggers zoals ergens bang voor of iets vragen wat hij niet ziet zitten?

Eerlijk gezegd zou ik het zo ook niet weten... misschien Pien...