Moeilijk hoor.
Bokken bij de afdaling heb ik meegemaakt bij een paard wat artrose in de knieen bleek te hebben. Dus als het alleen dat was geweest, zou ik idd aan een lichamelijk probleem denken.
Temeer omdat dravers toch ooit behoorlijk vast kunnen zitten als niet veel tijd in omscholing is gestoken.

Maar goed... hij doet het dus ook aan de hand en op vlak terrein... lastig. Geen triggers zoals ergens bang voor of iets vragen wat hij niet ziet zitten?

Eerlijk gezegd zou ik het zo ook niet weten... misschien Pien...

Sandra van Bommel schreef op dinsdag 31 augustus 2010, 15:29:


Niek heeft het na zijn draftraining niet echt lichamelijk zwaar gehad. Wel enkele verschillende eigenaren waar hij kort heeft gestaan en niet intensief is bereden.

Soms is angst wel een trigger maar iets vragen wat hij niet ziet zitten zeker ook, en soms lijkt het gewoon out of the bleu te komen en dan denk ik, heb ik iets gemist of heb je gewoon geen zin...
Soms gaat het tijden weer goed en dan ineens is het er weer.

Ik ben heel geinteresseerd in dit topic; ook wij hebben een draver in de kudde staan die soortgelijk gedrag vertoont. Ongelooflijk lief en gevoelig beest, ruin van 18 jaar, maar zodra hij mag gaan draven of galopperen slaan de stoppen door. Buiten dit is het een heel rustige ruin die veelal wat afgezonderd van de rest van de paarden staat. Afwachtend, terughoudend.

Kunnen de Pienen op de forum mij iets meer vertellen over de omgang met dit type paard?

Stephanie Pots schreef op woensdag 1 september 2010, 7:26:


Deze Pien leest wel weer mee maar heeft steeds geen tijd om er eens goed voor te gaan zitten.

Ik zou het eerst gaan zoeken in de rug en vergeet niet dat deze Dravers jong en onder enorme druk ingereden (lees: afgericht) zijn (dat kan ik geen inrijden noemen) en daardoor een winnersmentaliteit hebben, veel temperament en altijd vooral hárd moesten. Dat zit er dan in. Kost veel tijd.

Nieuw plaatje in het hoofd plaatsen, nu geen snelheidsplaatje meer maar juist het tegenovergestelde, rústig aan, alle rustige acties belonen, niet toch toegeven en die ene keer effe laten gaan want dan ben je al het opgebouwde weer gelijk kwijt. En hoe ben je zelf? Als je zelf gespannen reageert op dit soort acties breng je dat gelijk over op zo'n dier. Zit je te trekken aan de teugels of 'pulseer' je naar de gewenste snelheid om daarna te belonen en weer iets te geven?

Rust, discipline, consequent zijn, niet op stal (ruimte geven om te bewegen).
Maar zoals gezegd, check eerst die rug en je zadel.

Ik kom er nog op terug hoe je dat tijdens het rijden kunt doen, maar dat kan nu effe niet, een lieve vriendin van ons trouwt vandaag en ik ben getuige (leuk he) dus ik stap zo in de feestkleren.
(Zal het bericht markeren).

Groetjes, Pien

Ik lees graag mee.
Heb deze problemen (nog) niet, maar wel twee koudbloeddravers.
Momenteel knutselen we nog wat met veeeeeeeel stap, halthouden en achterwaarts en sporadisch sukkeldrafje. Werk echter vooral met grondwerk.
Sil omdat ze nog erg vast zit aan een kant, Rappa omdat ze nog veel erger vast zat en rugproblemen had.. (chiropraktor heeft haar behandeld en de fysio komt nog 1 keer.... gaat al stukken beter.... gisteren haar voor het eerst als een dolle door de wei zien racen, heel lang en met de meest atletische bokkesprongen..... )

Maar heb dus nog heel wat te leren.....

Ik denk niet dat het aan de rug ligt maar het kan misschien geen kwaad om er een keer iemand bij te halen om dat te checken. We hebben dat voor het laatst zo'n 1,5 jaar geleden laten doen en toen was er eigenlijk weinig loos. We rekken en strekken ook regelmatig. Hij kan geweldig goed bekkenkantelen, vind mijn dochter leuk om te testen En hij maakt de meest gekke sprongen in de wei, vooral na de training kan ie ff lekker uit zijn dak gaan. Hij staat gelukkig ook 24/7 buiten.

Wat betreft het tempo laten we hem idd nooit voluit gaan. Wel tempowisselingen en verruimen en weer verzamelen etc.

Maar wat Pien ook zegt, zelf de rust bewaren is belangrijk, dat merk ik ook goed tijdens het grondwerk en het wandelen met hem. Daar gaan we ook duidelijk vooruit. We bleken onbewust ook veel teveel naar hem te kijken tijdens het wandelen. Sinds we dat minder doen merk ik ook een groot verschil. Negeren werkt super...
Alleen tijdens het rijden is het toch wel spannend wanneer hij weer zo gek gaat doen en dan is het moeilijk om nog ontspannen te blijven terwijl dit dan juíst zo belangrijk is.
Hoe ik dat moet ombuigen is dus even de vraag.

Spirithorses schreef :

Bennikeindelijkweereens....
Ik zou er nog op terugkomen hoe je tijdens het rijden je rust kunt overbrengen op je paard.

Om te beginnen zul je waarschijnlijk maar beter kunnen accepteren dat sommige Dravers nou eenmaal hittepetitten zijn, dat heeft wel met temperament te maken maar nog veel meer met de manier waarop zo'n paard getraind werd (wat ik al zei; mentale en fysieke druk, gebrainstormd, winnersmentaliteit).
Wij hebben hier nu nog twee Dravers(mixen), Amber en Quiberon, die godzijdank nooit renbaangetraind zijn of hebben moeten koersen. Dit zijn echt heel 'gewone' warmbloeden qua temperament hoor. Quib loopt met de beginners op de buitenritten.
Niks haantje de voorste willen zijn of druk worden van het opvoeren van de snelheid, gewoon prettig gematigde en aanspreekbare karakters. Wel door ons ingereden op hun 11e en 6e.

In tegenstelling tot Indy die renbaangetraind was en dus veel heftiger, ondanks het feit dat alleen Evy en ik haar reden en zij een hele tijd mijn persoonlijke rijpaard was. Maar áltijd temperamentvol, zij het goed controleerbaar en al helemaal als ze veel kon werken. Een soms zelfs slome muts totdat je een draf of een galop aan haar vroeg, dan kwam al dat vuur naar boven en dat moest dan in goede banen geleid worden.

Toch kun je zo'n paard goed 'controleerbaar' maken, al zul je dus moeten accepteren dat zo'n type wedstrijdgetraind paard meer drang tot lopen heeft dan een huis-tuin-en-keuken knol. Of het echt zo is dat Dravers extra gevoelig zijn vraag ik me af hoor. Ik vind de meeste paarden wel gevoelig, ik kan niet zeggen dat dat bij de Dravers meer is. Gevoeligheid is ook iets wat je maakt door training, omgang, manier van houden.
Dat veel Dravers onder druk stonden is gewoonweg een gegeven dat is erin gepompt.
Tuurlijk is een paard als Indy 'gevoeliger' voor impulsen van buitenaf, die wacht gewoonweg op een teken dat ze kan gáán, hoewel zij verder altijd een van mijn meest cool-in-het-hoofd-zijnde paarden was (was, want ze is inmiddels verkocht aan Marjan hier van het forum).

Zoals gezegd kun je maar beter zelf rustig zijn als je een Draver rijdt.
Zeker is grondwerk een mooie basis om je paard te leren kennen (en wederzijds) maar het 'probleem' speelt zich daarbij meestal niet af. Het heeft dus geen zin om in dat grondwerk te blijven hangen, je moert verder en het rij-probleem dáár aanpakken waar het thuishoort, namelijk opnieuw herprogrammeren. Rust, rust en nog eens rust (innerlijke dan) dus zelf laag ademen, niet omhoog in een paniek schieten bij ongewenste acties, maar je rust en kalmte bewaren en overbrengen op het paard. Houding, zit, ervaring, manier van houden (kudde buiten = beweging).
En het paard niet toch eens heel even lekker laten gaan want dan is die knop weer om en is het maar afwachten wanneer de knop weer een tandje lager staat.
Dat kost je veel discipline. Veel Dravers zijn gebrainstormde paarden.

Maak een plaatje in je hoofd van hoe je wilt dat je paard loopt (snelheid) en boven die gewenste snelheid neem je hem consequent terug (pulserende beweging van de teugels, - ahw pompend remmen-in combinatie met zit, stem, consequent elke keer weer terug door een pulserende beweging van de teugels ) TOT de gewenste snelheid, dat belonen en teugels ontspannen. Hiermee bedoel ik niet 'de hele boel maar weer losgooien', want dat is voor zo'n dier het teken dattie mag gaan, maar je vingers, handen ontspannen. Adem laag houden (heel belangrijk) en ín het paard zitten ipv erop. Je moet echt een verbinding kunnen en willen aangaan en je niet laten afschrikken door de voorwaartse drang.

Spirithorses schreef:

Sorry, beetje verwarrend, ik drukte op een verkeerde knop (deze laptop en ik worden maar geen vriendjes)

Hieronder de juiste versie van het laatste gedeelte van mijn verhaal:

> Maak een plaatje in je hoofd van hoe je wilt dat je paard loopt (snelheid)


En verder, check rug en zadel. Veel Darvers buigen goed om naar links (zo liepen ze op de renbaan) en zijn naar rechts zo stijf als een hout. in combinatie met een slechte balans kan dit allemaal leiden tot bokgedrag.

groet, Pien

Dank je Pien, ik heb je verhaal doorgegeven aan mijn weidegenootje.

Spirithorses schreef op maandag 6 september 2010, 12:30:


Ook ik reageer laat maar ben net terug van een weekje zon
Dat linksom buigen klopt idd maar daar zijn we al flink mee aan het werk geweest en inmiddels loopt het rechts soms zelfs makkelijker.
De balans is wel verbeterd maar nog niet goed genoeg vooral bij bergje af denk ik dat het een probleem is bij hem, maar misschien ben ik daar zelf wel te voorzichtig mee geworden vanwege zijn eerdere reacties met heftig bokken na een afdaling.
Deze vakantie op een ander paard een paar leuke afdalingen gemaakt en dat gaat zonder problemen, en omdat ik weet dat dat paard het wel kon, zat ik zelf ook anders in het zadel. Dát knopje weer om zetten wanneer ik met Niek ga rijden is denk ik bij mij een probleem, heb je daar nog een leuke tip voor?
Ook de trage start is herkenbaar en het wakker worden na een drafje ook....
Maar waarom hij er soms 'zomaar' vandoor kan knallen
Eén keer draaide hij zich ineens om en ging er in volle vaart vandoor met mijn dochter op zijn rug. Ze had geen idee waarom. Ons andere paard bleef gewoon rustig staan.

Spirithorses schreef op maandag 6 september 2010, 12:23:

Hij staat gelukkig 24/7 buiten met schuilstal in een kleine kudde.


Ik zal eens kijken of ik iemand in de buurt kan vinden om de rug te checken al denk ik dat daar geen problemen zitten. We hebben het al een keer na laten kijken door een osteopaat zo'n 1,5 jaar geleden. Toen was er iig niks mee aan de hand.
Ik al in ons Wintec zadel ook nog eens een grotere maat kopijzer doen. Ik denk wel dat hij iets meer schoudervrijheid nodig heeft inmiddels.

Niek lijkt eerder wat flegmatisch. Wilde ook niet harder voor de sulky en is daardoor nooit uitgebracht op koersen.


Dat wil hij alleen wanneer we bergje op gaan.

of druk worden van het opvoeren van de snelheid

Niek wordt wel iets drukker maar niet extreem.

, gewoon prettig gematigde en aanspreekbare karakters. Wel door

Niek heeft ook een leuk karakter. Probeert natuurlijk wel grenzen te zoeken en hierdoor leren wij een stuk consequenter te zijn.

Als dit 'gecontroleerd' kan, vind ik dit ook geen enkel probleem, alleen dat bokken....

Of het echt zo is dat Dravers

Die 'getrainde' gevoeligheid moeten we dus zien om te buigen.


Dat is dus ff lastig..


Nooit gedacht dat ik ooit liedjes zou zingen wanneer ik op mijn paard aan het rijden ben
Houding, zit,

Dat was ik zeker niet van plan dat doet hij maar op de wei.

Alles wat je beschrijft wijst op pijn. Ik zou dus de oplossing voorlopig helemaal niet in training gericht op het gedrag zoeken. Onderzoek van de wervelkolom (dus inclusief hals) is een goed begin.

Overigens zijn Wintec-zadels niet zonder meer aan te passen, wat boommaat betreft. Je schrijft dat je het kopijzer van het zadel wil vervangen door een breder exemplaar. Echter, de maat van het zadel is niet alleen afhankelijk van het kopijzer: door een breder kopijzer verander je de breedte van de voorkant van de boom, maar de rest van de boom verandert nauwelijks mee. Gevolg is dat je een vreemd model boom krijgt, dat nagenoeg geen enkel paard past. Niet doen dus, tenzij je zeer goed weet hoe je de vorm van de volledige boom moet beoordelen en je zeker weet dat juist zo'n "vervormde" boom op de rug van jouw paard past! Wintec wil zijn klanten laten geloven dat met een setje kopijzers ieder Wintec-zadel aan te passen is aan ieder paard, maar dit is een illusie die helaas al veel rugklachten bij veel paarden heeft veroorzaakt.

Rox schreef op maandag 13 september 2010, 14:58:


Volgens mij wijst alles wat Ilma beschrijft op tegenzin. En de ruimte voelen om eronder uit te komen.
Die tegenzin kan door pijn komen, maar dat hoeft niet.
Ik zou het paard beter willen leren kennen, om in de gaten te krijgen wanneer hij iets niet leuk (meer) vindt. En daarna op zoek gaan naar de dingen die hij wèl leuk vindt.
Dus allerlei andere dingen met Niek gaan doen waardoor je hem beter leert kennen.

Rox schreef op maandag 13 september 2010, 14:58:


Eerlijk gezegd denk ik dat in eerste instantie zelf helemaal niet. Hij kan goed inbuigen, bekkenkantelen, rug opbollen en andere rek en strek oefeningen. Ook is hij soepeler geworden door rechtrichten aan de hand.

Ik zou dus de oplossing voorlopig

Dat kan idd geen kwaad om weer eens te doen.

Weet ik, ik heb vanavond nog een goed gekeken hoe het zadel licht bij Niek zonder dekje.
Schoudervrijheid is er toch voldoende (zomerspek door minder beweging is gelukkig al weer geslonken) Zadel ligt goed zonder onnodig strak aantrekken. Wipt vanachteren niet omhoog, ruimte genoeg boven de schoft en beugels hangen kaarsrecht naar beneden en is ook niet telang voor zijn rug, meer dan een handbreedte ruimte over tot de 'kruin' en de singelplaats is ook ok. Heb ook nooit rare drukplekken of warrig haar onder het zadel gezien na het rijden. De boombreedte hoef ik dus iig niet aan de passen.

Gevolg is dat je een vreemd model boom krijgt, dat