Ingrid den Ouden schreef op donderdag, 26 augustus 2004, 8:59:

Waarom denk je dat Ingrid? Als je het eens bent met de omschreven werking en je paard is nog tot op de huid toe nat, dan betekent dan toch dat je paard nog steeds zweet en dus haar lichaamstemperatuur verhoogd is? Lijkt me een sauna effect, dan kan je in het ijskoude water springen zonder dat het koud aanvoelt. Zo gauw je paard niet meer zweet heb je toch die droge huid en isolerende vacht? Ik denk dat je paard met zo'n dikke, weliswaar natte, vacht helemaal niks voelt van een koud windje. Het enige wat je doet is haar vacht NOG dikker maken nmm.
Dus even iets erop, dus voor dat isolerende
Ik heb zo'n fleece trui gehad, ik vind het kreng bloedheet en levensgevaarlijk.
Het spul smelt ontzettend snel weg bij iets heets, ik stond in de fik bij het even snel iets lassen door een lasspettertje! Zou het toch niet verantwoorder zijn om een natuurlijke stof te gebruiken? Ik weet wel, Isabella last niet :) maar toch.....
Piet

Ingrid den Ouden schreef op donderdag, 26 augustus 2004, 10:47:

Oh, maar voel je aub niet persoonlijk aangesproken, we leven gelukkig in een vrij land waar iedereen mag doen wat hij/zij het beste acht.
Ik heb in het algemeen een aantal vragen gesteld in de hoop boven water te krijgen of een paard het door het zweten met een wintervacht het koud kan krijgen of dat de natuur dit voorzien heeft. Meestal zijn de berichten nogal gevoelsmatig. En dan ligt de vergelijking mens = paard op de loer.


Piet

Caroline schreef op donderdag, 26 augustus 2004, 13:25:


een goede drainage lijkt me de enige optie. Een mogelijkheid zou zijn als je ondergrond klei is om een boel geulen te graven voor de drainagedarmen.
Maak de geulen een aardig eindje dieper als de darmen dik zijn en leg dan de grond op "afschot" dwz aflopend naar de geulen toe Deze geulen vul je op met gebroken puin tot net de darm onderligt en daarna vul je hem af met grof zand. Een onderlaag van gebroken puin onder de hele bak lijkt me niet handig omdat je dan constant steentjes tussen het zand blijft vinden door de paardenvoeten.
Misschien is het nog wel het overdenken waard om op de klei en in de geulen landbouwplastic neer te leggen. Je stabiliseert zo je ondergrond en het water kan door het zand toch vlug weg. Hoe grover je zand, hoe sneller je bak opdroogt.

Ilona Kooistra schreef op donderdag, 26 augustus 2004, 15:14:



Hoe zou je het doen bij een echt oud paard Ilona?
Piet

"Zo kom je trainen met die kwajongen" Dit waren de woorden van mijn vader, waar shiny in de wei staat. Wat bleek: hij had vanmorgen als een gek door de enorme plassen in de wei lopen dazen. Dwars erdoor in galop en in draf. Spetters overal, snuiven en bokken, hij vond het prachtig.
Terwijl ik hem tijdens een wandeling alleen met geduld door een plas krijg. Meteen de proef op de som genomen, halster aangedaan, leidtouwtje en naar de plas in de wei geleid en nee hoor, hoofd omhoog en aarzelen. Uiteindelijk kwam hij dan wel, maar echt niet voor z'n lol, heel voorzichtig en met opgetrokken benen alsof hij bang was om nat te worden.
Hoe kan dit nu, is het te weinig vertrouwen in de begeleider, ikke dus?
Misschien het gevoel dat hij moet omdat hij vast loopt? Heeft iemand hier een verklaring voor?
Piet

Caroline schreef op donderdag, 26 augustus 2004, 22:56:


Ik ga ook naar Duffel. Ik denk dat het enorm mee zal vallen als je zondagmorgen bijtijds over de ring rijdt. Ik kom er regelmatig en buiten de spits is er geen probleem.
Piet

De beredenering die Frans en Ilona gevolgd hebben om hun site paardnatuurlijk te noemen is goed te volgen en daar heb ik respect voor. Maar wat zou het makkelijk geweest zijn als de titel PaardVriendelijk of PaardVriendelijker geworden was. ... En eigenlijk denk ik dat we hetzelfde bedoelen. Daar zijn we toch in alle discussies en berichten mee bezig. Neem de laatste discussie over het zweten bv. of de constante story over het bekappen. Iets wat natuurlijk is, is in onze ogen diervriendelijk, als ik me niet vergis. (Hoewel de natuur helemaal niet altijd diervriendelijk is, maar dat is vanuit een ander oogpunt bezien) . Er zijn veel mensen die zeggen: Mijn paard gaat voor de wagen, wordt bereden, daar is niks natuurlijks aan en dat kan niet meer in Nederland. Ze worden vanuit die redenering bijvoorbaat al kopschuw als je praat over geen ijzers of voeding of stal, om maar een paar van onze stokpaardjes te noemen. We geven onwetenden argumenten in handen om nog langer onwetend te blijven. Nou vind ik et best dat erin de praktijk op andere vlakken onwetenden zijn, maar hier gaat het ten koste van de dieren waar ze mee bezig zijn.
Diervriendelijk is een algemeen erkend begrip, wordt door mensen met een hart voor dieren zoveel mogelijk toegepast. Er wordt ogenblikkelijk begrepen wat er mee bedoeld wordt en je bent in de ogen van de meeste mensen een crimineel als je je dieren niet diervriendelijk behandelt. Kortom er zijn geen argumenten tegen.
Een van de aanleidingen om dit te schrijven was een discussie over clickertraining op een ander forum. Er werd gesteld dat je geen clickertraining zou mogen doen omdat het niet natuurlijk zou zijn. Nee, prima.....Maar kan je op die bewering een moderne methode af branden die zo ongeveer de meest diervriendelijke is?
Piet

Spirithorses schreef op vrijdag, 27 augustus 2004, 13:08:

Dan heb je en beetje het punt gemist in mijn schrijfseltje. Allereerst heb ik die associatie niet met diervriendelijkheid die jij hebt. Dat is heel vaak mishandeling door antropomorfisme. Dus inderdaad niet diervriendelijk. Ik had het over de grote groep mensen die in de terechte, of onterechte veronderstelling leven dat terug naar de natuur niet meer mogelijk is en nou net iets is voor de geitenwollesokken figuren die we schijnbaar zijn.
Terwijl diervriendelijkheid een zeer algemeen aanvaard begrip is en overal op van toepassing. Zo kan je inderdaad minder dieronvriendelijk slachten. Het gaat er maar om dat je mensen die blind zijn voor vernieuwing in de paardenwereld, gemakkelijker bepaalde zaken kunt laten inzien met diervriendelijk dan met natuurlijk, want daar zit een st pietersberg aan vooroordelen aan vast, en da's meer dan de molshoop aan diervriendelijk volgens mij.
Piet

bart schreef op vrijdag, 27 augustus 2004, 14:15:

Nee, niet natuurlijk, maar meer ruimte is diervriendelijker, dwangarbeid is niet diervriendelijk en natuurlijk staat nog veel verder weg

Absoluut met je eens. Daarom moet wij ze leren dat deze denkbeelden zo diervriendelijk mogelijk moeten zijn.


Helemaal mee eens, maar aan aan paardnatuurlijk zit wel degelijk een waardeoordeel vast, gezien het tweede gedeelte in de naam. Ik weet dat het een samengaan van zaken is maar we willen het hier zo natuurlijk mogelijk. Wat in mijn ogen dan weer hetzelfde is als zo paardvriendelijk mogelijk
Accepteren? ze zouden het moeten omarmen!! Als ik tegen zo'n luie ingeslapen figuur zeg dat mijn manier van werken diervriendelijker is komt hij toch eerder van hun achterwerk dan dat ik zeg dat het natuurlijker is, want dan zie je ze denken ja....ja...waarom slijten die ijzers zo hard op straat dan en wat moet ik met natuurlijk als mijn paard in een manege staat.

De beste !

Het woord natuurlijk moet je uitleggen en geeft tal van tegenwerpingen.
Iets is diervriendelijk of is het niet ( als je economische kreten als "scharreleieren" e.d. buiten beschouwing laat) en iedereen begrijpt wat je met diervriendelijker, in ons geval paardvriendelijk, bedoelt.
Piet

10556 is het nummer waaronder ik een berichtje heb geschreven en naar aanleiding daarvan een vraag gesteld. Het was maar een klein verhaaltje en ik kan me voorstellen dat het in de stroom van discussies aan de aandacht ontsnapt is. De vraag is eigenlijk nogal wezenlijk voor me. Daarom, lees het nog eens en als iemand een antwoord weet, graag!
Piet

Solita schreef op vrijdag, 27 augustus 2004, 23:41:


Dank je wel, Solita. Ik denk dat dit een goed antwood is, het stelt me in ieder geval gerust. Shiny is het eerste paard wat ik zelf opvoed en het voelt hetzelfde als met mijn eerste kind. Maar dat is ook goed gekomen, dus waarom met hem niet. Maar twijfel alom natuurlijk. eeeh diervriendelijk...... nee hier ga ik toch voor natuurlijk :)
Piet

helena schreef op zaterdag, 28 augustus 2004, 14:17:


Nee :) dank je voor je bezorgdheid, maar ik ben niet droevig. Allereerst wil ik alle mensen bedanken die voor me hebben nagedacht hebben. Ik denk dat het rennen met een waas voor zijn ogen aardig in de buurt komt, terwijl de -doet ie et wel of doet ie et niet vraag- die op mijn rug geschreven kan zijn, ook niet uit te sluiten is. En ja, Helena, wat ik zelf al dacht dat het een kwestie van vertrouwen is, zou inderdaad ook kunnen.
In ieder geval heb ik weer iets om over na te denken.
Maar...... nu m'n verhaaltje van vandaag. wat aangeeft dat het met het vertrouwen geloof ik wel mee valt.
Vandaag een dikke 2 uur met hem gewandeld nadat we eerst de normale oefeningen gedaan hadden. Ik vind wel dat ik kan zeggen dat Shiny verkeersmak is. We lopen om ergens te komen altijd over een weg over zo'n rood stukkie fietspad, daarnaast loopt de rijweg. Hij loopt dan met een slap touwtje een anderhalve meter achter me aan. Auto's, motoren, het boeit hem allemaal niet. Nu kwam er echter een grote rode vrachtwagen op een meter langs, toen ging ie toch wel even dribbelen en kwam dichterbij me lopen. Maar de baas bleef ijzerenheinig doorlopen, dus zakte Shiny ook weer af naar z'n anderhalve meter. Daarna linksaf en weer rechtsaf een polderdijk op en kwamen we bij een plas over de hele breedte van de weg. Ik denk nou, we merken wel wat er gebeurt, plets, plets, plets, hoor ik achter me. Hoppa, zonder z'n hoofd op te tillen recht door de plas. Alsof het de gewoonste zaak van de wereld was. Gekke wezens he.... paarden :)
Piet

Ingrid den Ouden schreef op zaterdag, 28 augustus 2004, 18:40:

Nee hoor, was een echte slikplas, niks bodem. Een en al bagger water.
Piet

elsbeth flipsen schreef op zondag, 29 augustus 2004, 16:11:

Nee echt niet, ik had geen idee, denk ik nu achteraf. En dat heb ik nu eigenlijk nog wel es niet. Ik val elke dag van de ene verbazing in de andere. Ik had geen idee dat een paard zoveel, zo snel, kon leren. Ook geen idee dat zo'n jong dier zo'n gevoelig schepsel kan zijn. Dat je er zo mee kan lachen en soms zo veel geduld mee moet hebben.
Ik heb altijd mijn jonge honden zelf opgevoed en dat is ook prachtig, maar op de een of andere manier is dit heel bijzonder........

Dat bedoel ik :)
Piet