vagebond schreef op zondag 30 maart 2008, 20:33:


Hoe herkenbaar! De dorpsgek, tja... ze zien mij gelukkig niet bezig op mijn eigen erf, enkel als we buiten gaan. Hoewel niet-paardenmensen meestal de hoefschoenen of het bitloze niet echt opmerken (dat zijn ook maar details aan zo'n groot beest), enkel als Lolita in het dazenseizoen met haar 'malienkolder' (vliegendeken met hoofdkap) uitgaat dan vraagt iedereen of mijn paard wel kan zien of waarom ze geblinddoekt is

Hoi Pien, Marianne, Gudrun, en andere handpaardmeenemers!

Jullie weten dat ik buitenrijd op Lolita met Huppel (haar bijna 8 maand oude veulen - pardon jaarling) als handpaard. Ter illustratie: mijn materiaal: Parelli natural hackamore ( = touwhalster met teugels en leidtouw) voor Lolita (zadel ook natuurlijk), touwhalster en 3.5m touw voor Huppel (touw nu in een andere kleur dan de touwen van Lolita, jaja ik leer bij!) en (aaargh! ) mijn carrotstick. Teugels en leidtouw in één hand, stick recht omhoog tegen mijn schouder in de andere. Het gaat redelijk goed, niet perfect maar redelijk, ik doe het alleszins graag, maar heb toch als beginner veel te leren. Dus:

Vraag 1: Welke methoden kan ik gebruiken om Huppel te leren aan een loshangend touw toch niet te ver naar voor te lopen? Ze mag van mij mama nooit voorbij lopen, maar eigenlijk wil ik haar iets meer naar achter, meer neus naast de schouder van Lola. Als ze dit goed doet (in stap meestal wel) krijgt ze dan ook regelmatig een goedzoo te horen, maar er volgt geen andere beloning zoals voer of kriebel (wat anders thuis bij andere oefeningen wel het geval zou zijn). In draf draaft ze vaak veel enthousiaster dan de mama, of gaat ze galopperen/bokken en moet ik dus corrigeren: touw korter (weer lossen zodra ze in de juiste positie is) of blokken met de stick. Maar dat werkt natuurlijk maar tijdelijk omdat ze lopen gewoon leuk vindt. Ow, en moe maken opvoorhand door wilde balspelletjes heeft geen merkbaar effect, buiten lopen is gewoon leuk!
Nu ik het schrijf bedenk ik ook wel dat Parelli zou zeggen dat ik dan maar een tijd niet moet draven tot het in stap perfect gaat. Maar: ik wil graag eens draven, en dat is niet alleen voor mezelf maar ook om de hoefjes van beide meisjes wat te stimuleren. Dus. Zijn er andere tips? Conrad?

Vraag 2: zijn er 'officiele' richtlijnen waar het handpaard moet lopen, links of rechts van de ruiter? Ik werd namelijk op straat tegengehouden door een oude man: 'maar juffrouwke, ge moet uw veulen rechts pakken, weg van het verkeer!' ('en zonder bit! ge gaat u verongelukken!') 'en ik ben nog kampioen dressuur geweest, dus ik ken er wat van' (vond ik wel interessant, misschien moet ik eens langsgaan, kan ik nog wat van hem leren). Tuurlijk snap ik de logica van het minst ervaren paard te beschermen tegen het verkeer. Maar ik vind dat ze het aan de twee kanten moet kunnen, en nog meer: Huppel aan de kant van het verkeer is ook handig, want verkeersmak is ze al redelijk goed, en gezien zij haar moeder opzijdrumt drumt ze ons dan weg van het verkeer ipv. naar het midden van de weg (of zelfs helemaal naar de linkerkant als ik niets zou doen).

Vraag 3: leert een handpaard de 'slechte gewoonten' van het leidpaard? Ik bedoel, het schrikken en bang zijn en argwanend kijken naar ieder afwijkend model brievenbus (vooral als er pas drijfmest geinjecteerd is vlakbij)? Of is dat karakter? Of is dat vertrouwen in de ruiter? Nu stopt Huppel natuurlijk braaf mee telkens als wij in brievenbuscontemplatie staan, leert ze nu dat dit zo hoort? Ze geeft mij de indruk niet te snappen waarom we stoppen maar gewoon te wachten. (Wishful thinking...)

Groetjes,
Nathalie

Justine cools schreef op dinsdag 1 april 2008, 16:42:



Jouw beschrijving lijkt helemaal op mijn veulen Huppel. 8 maand oud bijna, BWP. Het is wel net binnen de perken maar toch is het er. Soms lang een perfect beestje en dan toch weer dat ik bedenk dat ik een bodyprotector en een helm moet beginnen dragen... Een goede oplossing heb ik niet of ik zou dit hier niet schrijven. Het is dominantie/de baas spelen, of hoe je het wil noemen, maar of je dat er persé uit moet hebben om leuk met je paard om te kunnen gaan is een andere existentiele vraag die ik mij stel nu ik er zelf mee zit. Zou ik mij vroeger nooit afgevraagd hebben. Ik ben er misschien wel te lief mee. Was dit weekend bij een vriendin met een driejarige hengst, leuk beest, op een uurtje eventjes de seven games van Parelli mee in rudimentaire vorm gedaan en aan de vriendin geleerd, en dan moeten toegeven dat ik op zeven maand tijd met mijn eigen veulen nog steeds maar aan spelletje nummer twee was blijven steken... Het komt er ook nooit van.

Beste Justine, je schrijft niet welk trainingsmethoden je al kent/gebruikt? Ik zou absoluut het Parelli programma aanraden, als je nog zoekende bent. En lees eens goed wat Conrad en Piet hier almaar schrijven over clickeren en operant conditioneren, hééél interessant.

Sterkte,
Nathalie

Spirithorses schreef op dinsdag 1 april 2008, 16:45:


Ik heb eventjes het topic veranderd Pien, je vraagt over de eigenschappen van de furminator en niet over de eigenschappen van een hoeve rond Brugge neem ik aan?

Eerlijk: er staat in de gebruiksaanwijzing dat het dier schoon moet zijn (liefst gewassen en gedroogd) voor gebruik van de furminator, maar ik heb hem nu net al wel op modderige Cesar gebruikt en dat gaat ook. Ik kon de furminator gewoon als enige gereedschap gebruiken om Lola te poetsen voor het opzadelen, dus met één instrument zowel de modder/houtsnipperlaag als de dode haren mee, ipv. anders met rubberen roskam en harde borstel. En ze glansde juist extra mooi vond ik.

Wonderding hoor voor mij!