> Ik zit me steeds af te vragen WAT het partnership is, en hoe we tegen een
paard aankijken.
> Wij als mens bedenken allemaal termen voor een paard, omdat we willen dat
een paard doet wat WIJ willen.
> De term dominantie bijvoorbeeld. Hoe kan partnership, als de een dominant
over de ander moet zijn?
Bij echt partnership, zoals bij mensen onderling, is er geen sprake van
dominantie, maar gelijkwaardigheid; pas dan ben je partners. Partnership
tussen mens en paard, is heel mooi, en willen we heel graag bereiken,
behouden en zo noemen, maar hier zit het 'dominantie' verschil. Alleen al
vanwege het feit dat het veiliger is dat wij 'dominant' zijn over ons paard.
Veiliger voor onszelf, voor onze omgeving en ook voor ons paard. Daarom
hebben wij als mens in het partnership met ons paard toch net even iets meer
te vertellen... Zo zie ik 'dominantie'. We zijn genoodzaakt om 'dominant' te
zijn, omdat, als het er op aankomt, het paard gewoonweg veel sterker is dan
ons. Als het paard zijn wil met al z'n kracht zou bijzetten, zijn wij gewoon
nergens meer, en kunnen er levensgevaarlijke situaties ontstaan.
> Ik ben vreselijk aan het leren nog, met name door een paard wat we hier
hebben wat allemaal niet zo makkelijk gaat, dan moet je wel werken aan een
samenwerkingsverband, waar je allemaal mee uit de voeten kunt. In ieder
geval het paard, anders raakt ze echt in de war.
kan ze niet, de druk vind ze heerlijk
Als 1 van de 2 dominant is over de ander, wil dat nog niet zeggen dat er
geen samenwerkingsverband is. Vergelijk het maar met de relatie werknemer -
leidinggevende. In mijn werk heb ik inspraak, mijn eigen
verantwoordelijkheden, ruimte om mijn werk in te delen en ook de manier
waarop, ik mag mijn mening geven, suggesties doen om iets of het anders aan
te pakken, ik mag mijn vrije dagen opnemen wanneer mij dat uitkomt etc, maar
ik heb me bijv. ook aan bepaalde regels te houden en moet ik bepaalde
procedures volgen om iets gedaan te krijgen. We werken samen, en ondanks dat
mijn leidinggevende niet 'dominant' is, is hij wel 'de baas', staat hij
hierarchisch gezien boven mij en is hij eindverantwoordelijk. Dit is een
goed samenwerkingsverband, en ja, op een bepaalde manier ook een
partnership; er is wederzijds vertrouwen en respect, en wanneer het eventjes
niet zo lekker gaat, gaan we in gesprek om er samen goed uit te komen en
samen-sterker weer verder te gaan.
> Dus hoe doe je het dan wel? En met dat puzzelen leer je eigenlijk pas heel
veel. Dit paard is al door veel mensen benoemd als dominant, verwend enz.
Enkel omdat ze anders is, en je dus nergens komt met de al gebaande wegen.
Voor dit paard zal geen een gangbare methode werken. Dan moet je dus wel
over de grenzen heen gaan reiken. Andersom dus, een paard als leermeester.
Het woord 'dominant' is geen lekker woord, vind ik. Bij dominantie denk ik
aan dwang, overheersing, autoritair gedrag, etc. En tegelijkertijd besef ik
dat onder dat 'dominante' gedrag (of in ieder geval geinterpreteerd als
zijnde dominant) een geheel andere beleving kan zitten, zoals onzekerheid,
minderwaardigheidsgevoel, zelf (elders) gedomineerd worden, etc etc. Dus
nee, met het betitelen van dominant-zijn, kom je er bij mij ook niet.
Het blijft een lastig begrip. 'Dominant' als zijnde 'de baas zijn', zou ik
het liefst vervangen door 'eindverantwoordelijk zijn'. Dat komt al veel
dichter bij 'samenwerking' en 'partnership'. Wat vind je ervan Ester?
En Esther, op zich is dat paard voor jou/jullie een geweldige uitdaging, en
inderdaad, een geweldige leermeester! Puzzelen, het paard doorgronden, leren
kennen en z'n vertrouwen winnen.....
groet, Peet
Warboel
