paard aankijken.
een paard doet wat WIJ willen.
over de ander moet zijn?

Bij echt partnership, zoals bij mensen onderling, is er geen sprake van
dominantie, maar gelijkwaardigheid; pas dan ben je partners. Partnership
tussen mens en paard, is heel mooi, en willen we heel graag bereiken,
behouden en zo noemen, maar hier zit het 'dominantie' verschil. Alleen al
vanwege het feit dat het veiliger is dat wij 'dominant' zijn over ons paard.
Veiliger voor onszelf, voor onze omgeving en ook voor ons paard. Daarom
hebben wij als mens in het partnership met ons paard toch net even iets meer
te vertellen... Zo zie ik 'dominantie'. We zijn genoodzaakt om 'dominant' te
zijn, omdat, als het er op aankomt, het paard gewoonweg veel sterker is dan
ons. Als het paard zijn wil met al z'n kracht zou bijzetten, zijn wij gewoon
nergens meer, en kunnen er levensgevaarlijke situaties ontstaan.

hebben wat allemaal niet zo makkelijk gaat, dan moet je wel werken aan een
samenwerkingsverband, waar je allemaal mee uit de voeten kunt. In ieder
geval het paard, anders raakt ze echt in de war.
kan ze niet, de druk vind ze heerlijk

Als 1 van de 2 dominant is over de ander, wil dat nog niet zeggen dat er
geen samenwerkingsverband is. Vergelijk het maar met de relatie werknemer -
leidinggevende. In mijn werk heb ik inspraak, mijn eigen
verantwoordelijkheden, ruimte om mijn werk in te delen en ook de manier
waarop, ik mag mijn mening geven, suggesties doen om iets of het anders aan
te pakken, ik mag mijn vrije dagen opnemen wanneer mij dat uitkomt etc, maar
ik heb me bijv. ook aan bepaalde regels te houden en moet ik bepaalde
procedures volgen om iets gedaan te krijgen. We werken samen, en ondanks dat
mijn leidinggevende niet 'dominant' is, is hij wel 'de baas', staat hij
hierarchisch gezien boven mij en is hij eindverantwoordelijk. Dit is een
goed samenwerkingsverband, en ja, op een bepaalde manier ook een
partnership; er is wederzijds vertrouwen en respect, en wanneer het eventjes
niet zo lekker gaat, gaan we in gesprek om er samen goed uit te komen en
samen-sterker weer verder te gaan.

veel. Dit paard is al door veel mensen benoemd als dominant, verwend enz.
Enkel omdat ze anders is, en je dus nergens komt met de al gebaande wegen.
Voor dit paard zal geen een gangbare methode werken. Dan moet je dus wel
over de grenzen heen gaan reiken. Andersom dus, een paard als leermeester.

Het woord 'dominant' is geen lekker woord, vind ik. Bij dominantie denk ik
aan dwang, overheersing, autoritair gedrag, etc. En tegelijkertijd besef ik
dat onder dat 'dominante' gedrag (of in ieder geval geinterpreteerd als
zijnde dominant) een geheel andere beleving kan zitten, zoals onzekerheid,
minderwaardigheidsgevoel, zelf (elders) gedomineerd worden, etc etc. Dus
nee, met het betitelen van dominant-zijn, kom je er bij mij ook niet.
Het blijft een lastig begrip. 'Dominant' als zijnde 'de baas zijn', zou ik
het liefst vervangen door 'eindverantwoordelijk zijn'. Dat komt al veel
dichter bij 'samenwerking' en 'partnership'. Wat vind je ervan Ester?

En Esther, op zich is dat paard voor jou/jullie een geweldige uitdaging, en
inderdaad, een geweldige leermeester! Puzzelen, het paard doorgronden, leren
kennen en z'n vertrouwen winnen.....
groet, Peet

Peet schreef op Sun, 3 Oct 2004 20:09:10:
en Esther schreef ook....

Gedeeltelijk mee eens.....
gelijkwaardigheid gaat niet helemaal op zoals je zelf al schreef....je blijft als mens de eind-verantwoordelijke en als het er echt op aan moet komen dus toch weer.....
Ik wil naast gelijkwaardig dan ook vooral op het vertrouwen denken.....
Ik hoef niet zo nodig boven mijn paard te staan....maar heb wel graag haar vertrouwen...en wel het volledige vertrouwen.....zo zal ze mijn volgen en na doen wat ik doe ...en daar ligt dan ook mijn systeem om een paard te laten doen wat ik eigenlijk in gedachte had.....


Hier zie ik het vertrouwen dus weer terug komen.....als mijn paard mijn vertrouwd zal ze me ook in die gevaarlijke situaties volgen....ze weet dat ze bij mij veilig is...


Al ben je dominant (baas zijn door druk)...als het paard werkelijk zijn kracht gaat inzetten heb je ook dan niks meer te vertellen....en dan kom ik weer terug op....
Waarom zou het paard je met zijn kracht iets op willen leggen als het je vertrouwd......


Ik zou ook hier dus het vertrouwen van het paard proberen te winnen en het laten leren door simpelweg na-apen....iets wat ze vanuit hun kudde gedrag ook al doen....en naast de andere manieren ook een manier van je paard dingen leren...niet eens zo moeilijk ook.
Kijk maar eens naar de video waarbij Frans naast het paard loopt en deze vrijwel gelijk met hem mee in de pas loopt....
Net als die clikker.....belonen wanneer het paard jou na doet en ze hebben het zo in de gaten...´t wordt wat moeilijker als je er op zit om na te apen maar aan elke oefening hangt een woord bij mij, dus een maal op het paard....praat ik .....inderdaad
Ik vind praten tegen je paard dan ook de manier...je kunt het naast of op je paard gebruiken...
Zoals Egon al eerder schreef....een paard heeft een vergelijkbaar geheugen als een olifant....wat was het ook weer ....200-300 combinaties of zo?
We hebben het er wel steeds over dat wij de paardentaal proberen te leren maar ik denk dat ons paard veel eerder onze mensen taal onder de knie heeft..en dat dat dus uitstekend bruikbaar is om een paard wat te leren..


Ik doe het dus zo....met deze 3 dingen....vertrouwen, na-aapgedrag en stem....4 dingen dus eigenlijk...de beloning


Ik denk gewoon onzeker....onzeker of jij hem gaat vertellen wat i na kan doen of hij jou.....


Nick Altena

Peet schreef op Sun, 3 Oct 2004 20:09:10:


Mwah, weet ik niet of ik het hier helemaal mee eens bij. Kijkend naar de thuis situatie in ieder geval niet. Weet zeker dat ik wel het "baasje" ben van Isabella, maar niet haar baas of de dominante. Dat is Remco eerder. Ik ben meer haar maatje. Zij is net zo "dominant" over mij al ik over haar. Soms kan ik er geen land mee bezeilen en verteld ze mij wat ze graag wil doen en soms is het omgekeerd.

Maar geloof dat ik een ietwat niet normale relatie met mijn pony heb, die soms "tegen mij wordt gebruikt" (hahaha).

Groeten,
Ingrid

Peet schreef op Sun, 3 Oct 2004 20:09:10:


Dit is niet helemaal wat ik bedoelde met het voorbeeld, ik ging eigenlijk in op de Jip en Janneke taal om te vertalen of je over je eigen menselijke diersoort blik heen kan kijken. Ik heb het kennelijk niet duidelijk genoeg opgeschreven. Ik nam het voorbeeld om duidelijk te krijgen dat niet met ieder paard de geijkte wegen bewandeld kunnen worden, en juist daarom je dan nog veel beter in het paard moet verplaatsten. Wat denkt dat paard,en hoe probeer je te bereiken dat ze wel lekker in haar vel zit.Dit paard is hormonaal in de war. Alle benamingen die er aan haar gedrag waren gegeven zegt dus eigenlijk dat er een vooroordeel bestaat over gedrag.( De menselijke opinie dus, niet die van het paard.) En er te snel aan de rangorde of hoe je het ook noemt getwijfeld wordt. Bij haar kunnen we een lichamelijke oorzaak aanwijzen, maar er zullen ook vast paarden zijn die zich moeilijk kunnen schikken in hun lot, of heimwee hebben of noem maar wat.
Punt is denk ik ook dat het paard afhankelijk is van ons, afhankelijk van water voer, een hek om het land heen. Het gaat ook wel om een afhankelijke situatie. Niet een vrijwillig gekozen lot. Toch denk ik wel dat een paard vrijwillig dingen voor je wilt doen. Net zoals onvrijwillig natuurlijk. Die grens is zo moeilijk onder woorden te brengen, als dat zowiezo al kan.

groeten Esther