Ik begrijp dat het streven is de paarden zoveel mogelijk lekker in de buitenlucht te laten staan, het liefst 24/7. Dat is uiteraard ook mijn streven en ben ik ook voorstander van. Maar toch moeten jullie je ook realiseren dat, dat voor sommige niet altijd te realiseren is, hoe graag je het ook zou willen. Niet iedereen heeft de centjes om een leuk huisje met stuk grond te kopen. Deze mensen hebben echter wel het beste met hun paard voor. Uiteraard weet ik ook dat er mensen zijn die helemaal dit streven niet hebben, en het best vinden dat hun paard bijna 24/7 op stal staat. Let wel daar ben ik het ook niet mee eens. Maar ik vind het vervelend dat mensen soms echt aangevallen worden op het feit dat ze hun paard op stal hebben, een zo goed mogelijk plekje proberen te vinden voor hun paard en het beste voor hun paard over hebben. Nu zeg je dat er gepocht wordt over het aantal uren wat de paarden buiten kunnen staan bij een manege. Ik ken een aantal maneges in Noord Holland die beschreven staan in de lijst, ik weet dat het geen pochen is, en zeker waar is dat ze die tijd buiten kunnen staan. Wat ik al heel wat vindt want die mogelijkheid is gewoon niet overal aanwezig. Hoe graag ze het misschien ook zouden willen. Wil dat dan zeggen dat deze paarden het dan slecht hebben? IK weet het, het mooiste zou het zijn voor ieder paard die vrijheid te kunnen hebben, maar blijf wel realistisch het kan soms gewoonweg niet altijd hoe graag we het ook zouden willen.

Ik had al het vermoeden toen ik ging reageren dat dit soort opmerkingen zouden komen. Er staat ook duidelijk dat ik het ook niet er mee eens bent. En ja in een stad een manege die heeft niet de ruimte om daar ook nog weiland bij toe te voegen of paddocks. Ik ben er ook nog steeds voor dat een paard zoveel mogelijk met andere paarden los moet kunnen staan. Ik weet en besef ook heus wel dat er mensen zijn die een paard alleen maar hebben voor de heb en het wel prima vinden dat ze op stal staan en maar een uurtje beweging krijgen als ze dat al krijgen. Maar ik bedoel vindt eens een stuk weiland in de stad, en dat heeft dan niet eens met het onderhoud te maken. De wei waar ik sta wordt onderhouden door de boer, waar ik ervoor heb gestaan voor een groot deel ook, maar deels ook door de huurders. Het is niet altijd zo dat je dan altijd zelf het onderhoud eraan hebt. Maar hier in Nederland met name in de Randstad wordt het wel steeds moeilijker om een fijn stuk weiland te vinden waar je je paard neer kan zetten. Dat bedoelde ik dus met realistisch zijn. Dat het gewoonweg niet overal mogelijk is.

Wat een onwijs leuk paardje om te zien gefeliciteerd

Claudiabrax schreef op zondag 28 juni 2009, 20:14:


Hoi Claudia,

Mijn paard is 35 jaar geworden met athrose in de zomer heb ik nooit een deken opgedaan, en in de winter ook niet. Maar de laatste levensjaren kon je zien wanneer het echt heel koud werd in de avonden dat hij de volgende dag wel heel erg stram was, ondanks dat hij een flinke wintervacht had, had hij er toch wel last van. Op stal deed ik nooit de deken op, maar wanneer het echt van die ijskoude regen was dan wel wanneer hij overdag buiten stond. Ik ben geen voorstander van dekens, maar ik vond het ook niet fijn als hij telkens zo stram was.

Claudiabrax schreef op maandag 29 juni 2009, 7:59:


Hoi Claudia,

Met zijn athrose ging het redelijk goed ik gaf hem glucosamine daar deed hij het goed op. Het belangrijkste was wel dat hij bleef bewegen, ik kon nog alles met hem doen, maar wel gewoon rustig aan. Uiteindelijk ging ik alleen nog maar stappen met hem, het bos was al redelijk zwaar en het strand deed ik allang niet meer de op en afritten naar het strand kon hij niet meer aan. Mijn paard liet ook zijn pijn niet zien, alleen aan mensen die een hechte band met hem hadden. Het was echt een paard dat graag voor je wilde werken. Zo herkenbaar bij jou, je paard doet alles voor je dochter. Wat mij altijd is gezegd dat de beweging het belangrijkste is, ik deed zelf ook vaak T- Touch dat vond hij heerlijk en sukkelde hij echt in slaap van de ontspanning. Hij is tot op de laatste dag een stoere man geweest. Maar hij had athrose in zijn benen. Ik kan je geen tips geven omdat hij het niet zijn nek had. Maar ik kan je wel zeggen dat als je paard echt pijn heeft ze dit uiteindelijk wel laat zien, en je het ook herkent zeker als je een goede band met haar hebt. Ze laten je het dan toch op één of andere manier weten. Het gedrag is dan net even anders zijn soms kleine signalen die je krijgt. Ik hoop dat anderen je een goede tip kunnen geven.

Gr. Irene-Lucia

Lena schreef op donderdag 2 juli 2009, 15:14:


Heel veel sterkte, Dit was wat ik altijd wenste voor mijn paard, maar achteraf als ik nu terug kijk en ik zelf de beslissing heb moeten nemen om hem te laten gaan, ben ik blij dat het niet zo gegaan is. Het toch nog afscheid kunnen nemen heeft mij veel goed gedaan. De pijn heelt alle wonden zeggen ze, maar nog kan ik nog steeds de tranen de vrije loop laten omdat hij er niet meer is. Het is nu een jaar geleden. Je komt er door heen maar vergeten doe je hem nooit hij zal altijd in je hart voort leven.
Nogmaals heel veel sterkte.

Heb je al geinformeerd bij diversen paardenrusthuizen. er zijn er genoeg in Nederland. Sommige moet je voor betalen en sommige niet. Het rusthuis in Soest hoef je niet te betalen, maar moet je donateur zijn. Het is wel dat je paard ingeschreven moet staan daar om een plekje te krijgen, maar soms in uitzonderlijke gevallen maken ze wel eens een uitzondering om toch een paard op te nemen. Je kan het altijd informeren nee heb je ja kun je krijgen.