vagebond schreef op maandag 18 mei 2009, 16:43:


HIPPO EX LAMINITIS
bijsluiter

Hippo-EX-Laminitis is een aanvullend diervoeder
dat effectief is tegen hoefbevangenheid bij paarden/pony’s.

Hoefbevangenheid wordt veroorzaakt door een teveel aan suikers (fructaan, glucose)
bij een verstoorde darmflora en/of verminderde werking van de lever.
Met name in het voorjaar kan het fructaangehalte in het gras hoog zijn,
wat de kans op hoefbevangenheid verhoogt.
Hippo-EX-Laminitis verbetert de werking van de darmen en lever.
De werkzame stof is een (wereldwijd gepatenteerde) peptide.
Dit peptide bindt zich aan suikermoleculen die niet door de lever verwerkt kunnen worden.
Daardoor worden de laminitis-veroorzakende stoffen onschadelijk gemaakt.
Hippo-EX-Laminitis herstelt de balans in de darmflora en ondersteunt de lever met de afvoer
van toxische stoffen.
■ Voedingswaarde per 100 gram;
Ruw vet 0%; Suikers 0%; Ruw eiwit 4,1%.
■ Algemeen advies
Voor een optimaal resultaat van Hippo-EX-Laminitis is het van belang dat uw dierenarts de
juiste diagnose heeft gesteld bij uw paard/pony.
■ Voedingsadvies
Hippo-EX-Laminitis is een aanvullend diervoeder.
Het poeder moet worden verspreid over het voer (bij voorkeur krachtvoer, zemelen).
Doseerschema:

■ Preventief
Om de drie dagen 1 afgestreken maatschepje (= 5 gr.) Hippo-EX-Laminitis toedienen op het voer.
■ Acuut
Gedurende minimaal 3-4 weken dagelijks 1 afgestreken maatschepje Hippo-EX-Laminitis poeder
over het voer verspreiden tot de pijnlijke hoeven zijn verdwenen.
Daarna om de 3 dagen 1afgestreken maatschepje Hippo-EX-Laminitis poeder als onderhoudsdosering.
Als de kwaal terugkeert opnieuw beginnen met de dagelijkse dosering.
■ Na het herstel
Omdat bij langdurige hoefbevangenheid (ernstige) hoefschoenvergroeiingen mogelijk zijn, dient uw
hoefsmid gefaseerd (2 tot 3 keer) tot een correct stand te bekappen.
Wees u ervan bewust dat bij lang en pijnlijk lopen bepaalde spieren/pezen niet of onvoldoende gebruikt zijn.
Voor volledig herstel zal daarom oefening/fysiotherapie nodig zijn.
Dagelijks afstappen en/of longeren zal zeker bijdragen aan het herstel.

UITLEG: PEPTIDE

Een peptide is een molecuul dat bestaat uit een kleine keten van aminozuren. De aminozuren zijn onderling verbonden door middel van een peptidebinding. Een peptide onderscheidt zich van een eiwit door het geringe aantal aminozuren in het molecuul, maar kan zelf dienen als bouwsteen voor een eiwit.
De term peptide wordt ook wel gebruikt voor een verbinding die bestaat uit meerdere peptiden, maar in feite is het dan niet meer dan een verwijzing naar de grootte van het molecuul (zie indeling hieronder).
[bewerken]Indeling van peptide-verbindingen

Oligopeptiden, bestaande uit weinig aminozuren. De belangrijkste zijn:
Peptide of monopeptide. Bestaat uit één aminozuur.
Dipeptide. Bestaat uit twee aminozuren.
Tripeptide. Bestaat uit drie aminozuren.
Polypeptiden, bestaande uit veel aminozuren.
Polypeptide dat geen eiwit is.
Proteïne (eiwit). Een molecuul dat behalve bestaande uit veel aminozuren ook nog een specifieke eiwit-structuur heeft.
Er zijn geen vaste definities voor veel of weinig, waardoor de indeling vrij willekeurig is. Zo kan een grote oligopeptide soms als eiwit worden beschouwd, terwijl een kleine polypeptide soms niet tot de eiwitten wordt gerekend.

MIsschien heb je hier wat aan

Hallo allemaal, zoals sommige misschien nog weten heb ik vorig jaar een spierbevangen en sterk vermagerde Palomino overgenomen. Ter informatie het gaat echt heel goed met hem, is goed aangekomen en aangesterkt en loopt nu heel goed en ruim. Maar wat nu de vraag is vorig jaar toen ik hem overgenomen heb was zijn vachtkleur zo goed als bijna wit, met maar een paar enkele stukjes donkerder. In de winter werd hij helemaal wit geen donker stukje meer te vinden. Nu na het doorkomen van de rui, krijgt hij een prachtige mooie goudkleurige vacht. Ik weet niet precies hoe ik de kleur moet omschrijven maar voor mij is het de herkenbare kleur voor een Palomino. Mijn vraag is nu had hij zo een witte vachtkleur, omdat hij in zo een slechte conditie was, door de sterke vermagering en ik kan het niet anders zeggen de verwaarlozing? Kunnen paarden daardoor hun originele vachtkleur verliezen?

Zo leer je iedere keer weer bij,en zeg ik maar weer je bent nooit te oud om te leren. Heb nooit geweten dat Palomino's wit werden in de winter en donkerder in de zomer.
Groetjes Irene-Lucia

ps Pien ik ben er ook wel trots op, Wudy is echt een heerlijk ondeugend paard op een leuke manier, gaat nu echt zijn ware aard tonen nu hij sterker is geworden. Dank je voor het compliment

Hertshoornolie, Oleum animale foetidum crudum, is een dierlijke olie die wordt gewonnen uit de hoeven, horens en klauwen van schapen, runderen en andere slachtdieren. De olie heeft een zeer indringende geur en wordt hoofdzakelijk gebruikt voor het verdrijven van dieren o.a. van insecten.

Gebruik Hertshoornolie puur of in mengsels o.a. voor: het verdrijven van insecten, bijv. dazen en horzels bij paarden, het verhinderen van vraat door wild en insecten bij jonge struiken en bomen. Staartvreten bij paarden en varkens

Contra-indicatie: de olie is huidirriterend en heeft een indringende geur, kontakt met huid en kleding vermijden.

Verdrijven van dazen en andere stekende insecten: breng de olie op de staart en manen van paard of ponny aan. Vermijd contact met de ogen !!

Verhinderen van vraat door wild of insecten bij jonge bomen of struiken: breng de olie met een oude borstel op stam en enkele takken aan

Staartvreten breng de olie onverdund op de staart van het dier aan.

Verdrijven van katten en andere dieren uit tuinen: leg enige in olie gedrenkte lappen op plaatsen waar dieren niet mogen komen.

Deze informatie staat op de site http://www.anthemis.nl/aromabasis/hertshoorn.htm

Ik begrijp dat het streven is de paarden zoveel mogelijk lekker in de buitenlucht te laten staan, het liefst 24/7. Dat is uiteraard ook mijn streven en ben ik ook voorstander van. Maar toch moeten jullie je ook realiseren dat, dat voor sommige niet altijd te realiseren is, hoe graag je het ook zou willen. Niet iedereen heeft de centjes om een leuk huisje met stuk grond te kopen. Deze mensen hebben echter wel het beste met hun paard voor. Uiteraard weet ik ook dat er mensen zijn die helemaal dit streven niet hebben, en het best vinden dat hun paard bijna 24/7 op stal staat. Let wel daar ben ik het ook niet mee eens. Maar ik vind het vervelend dat mensen soms echt aangevallen worden op het feit dat ze hun paard op stal hebben, een zo goed mogelijk plekje proberen te vinden voor hun paard en het beste voor hun paard over hebben. Nu zeg je dat er gepocht wordt over het aantal uren wat de paarden buiten kunnen staan bij een manege. Ik ken een aantal maneges in Noord Holland die beschreven staan in de lijst, ik weet dat het geen pochen is, en zeker waar is dat ze die tijd buiten kunnen staan. Wat ik al heel wat vindt want die mogelijkheid is gewoon niet overal aanwezig. Hoe graag ze het misschien ook zouden willen. Wil dat dan zeggen dat deze paarden het dan slecht hebben? IK weet het, het mooiste zou het zijn voor ieder paard die vrijheid te kunnen hebben, maar blijf wel realistisch het kan soms gewoonweg niet altijd hoe graag we het ook zouden willen.

Ik had al het vermoeden toen ik ging reageren dat dit soort opmerkingen zouden komen. Er staat ook duidelijk dat ik het ook niet er mee eens bent. En ja in een stad een manege die heeft niet de ruimte om daar ook nog weiland bij toe te voegen of paddocks. Ik ben er ook nog steeds voor dat een paard zoveel mogelijk met andere paarden los moet kunnen staan. Ik weet en besef ook heus wel dat er mensen zijn die een paard alleen maar hebben voor de heb en het wel prima vinden dat ze op stal staan en maar een uurtje beweging krijgen als ze dat al krijgen. Maar ik bedoel vindt eens een stuk weiland in de stad, en dat heeft dan niet eens met het onderhoud te maken. De wei waar ik sta wordt onderhouden door de boer, waar ik ervoor heb gestaan voor een groot deel ook, maar deels ook door de huurders. Het is niet altijd zo dat je dan altijd zelf het onderhoud eraan hebt. Maar hier in Nederland met name in de Randstad wordt het wel steeds moeilijker om een fijn stuk weiland te vinden waar je je paard neer kan zetten. Dat bedoelde ik dus met realistisch zijn. Dat het gewoonweg niet overal mogelijk is.

Wat een onwijs leuk paardje om te zien gefeliciteerd

Claudiabrax schreef op zondag 28 juni 2009, 20:14:


Hoi Claudia,

Mijn paard is 35 jaar geworden met athrose in de zomer heb ik nooit een deken opgedaan, en in de winter ook niet. Maar de laatste levensjaren kon je zien wanneer het echt heel koud werd in de avonden dat hij de volgende dag wel heel erg stram was, ondanks dat hij een flinke wintervacht had, had hij er toch wel last van. Op stal deed ik nooit de deken op, maar wanneer het echt van die ijskoude regen was dan wel wanneer hij overdag buiten stond. Ik ben geen voorstander van dekens, maar ik vond het ook niet fijn als hij telkens zo stram was.

Claudiabrax schreef op maandag 29 juni 2009, 7:59:


Hoi Claudia,

Met zijn athrose ging het redelijk goed ik gaf hem glucosamine daar deed hij het goed op. Het belangrijkste was wel dat hij bleef bewegen, ik kon nog alles met hem doen, maar wel gewoon rustig aan. Uiteindelijk ging ik alleen nog maar stappen met hem, het bos was al redelijk zwaar en het strand deed ik allang niet meer de op en afritten naar het strand kon hij niet meer aan. Mijn paard liet ook zijn pijn niet zien, alleen aan mensen die een hechte band met hem hadden. Het was echt een paard dat graag voor je wilde werken. Zo herkenbaar bij jou, je paard doet alles voor je dochter. Wat mij altijd is gezegd dat de beweging het belangrijkste is, ik deed zelf ook vaak T- Touch dat vond hij heerlijk en sukkelde hij echt in slaap van de ontspanning. Hij is tot op de laatste dag een stoere man geweest. Maar hij had athrose in zijn benen. Ik kan je geen tips geven omdat hij het niet zijn nek had. Maar ik kan je wel zeggen dat als je paard echt pijn heeft ze dit uiteindelijk wel laat zien, en je het ook herkent zeker als je een goede band met haar hebt. Ze laten je het dan toch op één of andere manier weten. Het gedrag is dan net even anders zijn soms kleine signalen die je krijgt. Ik hoop dat anderen je een goede tip kunnen geven.

Gr. Irene-Lucia

Lena schreef op donderdag 2 juli 2009, 15:14:


Heel veel sterkte, Dit was wat ik altijd wenste voor mijn paard, maar achteraf als ik nu terug kijk en ik zelf de beslissing heb moeten nemen om hem te laten gaan, ben ik blij dat het niet zo gegaan is. Het toch nog afscheid kunnen nemen heeft mij veel goed gedaan. De pijn heelt alle wonden zeggen ze, maar nog kan ik nog steeds de tranen de vrije loop laten omdat hij er niet meer is. Het is nu een jaar geleden. Je komt er door heen maar vergeten doe je hem nooit hij zal altijd in je hart voort leven.
Nogmaals heel veel sterkte.

Heb je al geinformeerd bij diversen paardenrusthuizen. er zijn er genoeg in Nederland. Sommige moet je voor betalen en sommige niet. Het rusthuis in Soest hoef je niet te betalen, maar moet je donateur zijn. Het is wel dat je paard ingeschreven moet staan daar om een plekje te krijgen, maar soms in uitzonderlijke gevallen maken ze wel eens een uitzondering om toch een paard op te nemen. Je kan het altijd informeren nee heb je ja kun je krijgen.