Herkenbaar die eerste post, de twee maneges waar ik leerde rijden hadden ze stands met paarden aan touwen die met klossen vastzaten aan de muur.

Ze hadden zelfs niet eens paddocks! Paarden stonden dag en nacht zo, jaar in jaar uit, ze verlieten alleen hun stand voor de lessen, verder nooit....

Arabesk schreef op donderdag 20 augustus 2009, 0:52:


Is vaak nog zo. Meestal kun je ervan uitgaan dat wanneer er geen woord gerept wordt over de manier van huisvesting, dat dat dus niet iets is waar men trots op is.
Op de duurste meest pretentieuze maneges staan de manegepaarden gewoon in stands.
Het verandert pas als het publiek snapt dat het zo niet hoort. En vooral als men snapt dat ze zo gevaarlijke paarden creëren waar wel de kinderen op gezet worden.

We hebben nog een lange weg te gaan.

clarissa ruijgrok schreef op donderdag 20 augustus 2009, 9:56:


Hebben die kinderen geen ouders die ze brengen én halen? Mijn dochter heeft toen ze klein was ook leren rijden op een manege. Wel een kleintje. Dieren gingen na de les gewoon de wei op, zagen er fantastisch verzorgd uit. Je moest het niet in je kop halen met een zweep of sporen aan te komen zetten. Ook ik ben wel eens ergens anders geweest en heb in 2008 ooit 3 hele lessen op een manege gevolgd, ik vond het niets. De paarden mochten daar alleen op maandagochtend naar buiten, verder stonden ze binnen in schijthokjes ... ik wilde daar geen deel van uitmaken en ben er nooit meer geweest. Ik wist toen niets van paarden en nog helemaal niets van NH of PN, maar ik heb wel een normaal verstand en gevoel in mijn lijf ... dus als ouders én kinderen eens willen nadenken is het zo afgelopen met dit soort dierenexploitatie. Geen vraag, geen aanbod meer!

Coralie schreef op woensdag 19 augustus 2009, 19:32:


Hoi Coralie,

Juist goed dit soort verhalen,...wat weten de mensen tegenwoordig nog over de dieren die ze eten??.
Er zijn altijd wel personen die hierover na gaan denken en van hun hoeft het niet meer.

Ik heb al zoveel gezien op maneges en bij boeren in mijn jeugd dat ik al snel zoiets had van niet meer op mijn bord in ieder geval.

Iedereen moet zelf een keuze kunnen maken in zijn/haar leven wat je eet maar wanneer niemand je ogen opent valt er weinig te kiezen n.l.

Groetjes Conny