Arabesk schreef op donderdag 20 augustus 2009, 0:52:


Is vaak nog zo. Meestal kun je ervan uitgaan dat wanneer er geen woord gerept wordt over de manier van huisvesting, dat dat dus niet iets is waar men trots op is.
Op de duurste meest pretentieuze maneges staan de manegepaarden gewoon in stands.
Het verandert pas als het publiek snapt dat het zo niet hoort. En vooral als men snapt dat ze zo gevaarlijke paarden creëren waar wel de kinderen op gezet worden.

We hebben nog een lange weg te gaan.

Martina schreef op maandag 17 augustus 2009, 13:41:


Berkenbast is wel gezond, vanwege de hars en het berkenwater, en natuurlijk knaagmateriaal, wilg ook. Misschien het eerste stuk stam beschermen met gaas of zoiets, zodat de boom een redelijke overlevingskans heeft?

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 20 augustus 2009, 0:42:


Ik denk dat bitloos overtuigender uitkomt als je niet zelf rijdt maar Lindsey of andere betrokkenen. Rij je zelf kan het als show overkomen en begrijpen mensen niet dat ze het zelf ook kunnen.

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 20 augustus 2009, 8:44:


Mmm best eens verstevigen dus; thanks for advice!
Had er ook al aan gedahct maar dacht dat het wel net ging zo; maar nu jij t zegt ... toch de hulp van een goeie werkende hand eens inroepen; he peter (tiffam)

Tamara Lisens schreef op dinsdag 18 augustus 2009, 12:53:


paddock paradise is een manier om je land in te delen zodat de paarden zo veel mogelijk beweging krijgen op een relatief klein stukje land. Talloze voorbeelden te vinden op internet.

Gisteravond heb ik wat oefeningen gedaan met Lily in de bak. Aan de hand wijkt ze erg goed, stapt goed onder, buigt haar hals mooi zoals de bedoeling is. Daarna ben ik er even opgestapt om een paar rondjes te rijden en daarna lekker te gaan wandelen.

Ik weet niet wat er met haar uitgespookt is, maar zodra ik de binnenteugel iets oppak en mijn binnenbeen tegen haar buik leg, verandert mevrouw in een kromme banaan, die overdreven naar buiten gaat kijken, ook haar kont gaat naar buiten, haar buiten achterbeen stapt onder, precies eigenlijk het tegenovergestelde van wat mijn bedoeling is.

Nu zag ik wel dat op die manege waar ik haar vandaan heb, ontzettend op teugels gereden werd. Een volte groter maken gebeurde als volgt: aan de buitenteugel rukken, hoofd naar buiten, rest lichaam volgt wel, bevindt paard zich op de gewenste volte, hoofd weer naar neutraal stand rukken of gewoon naar buitengesteld laten. Ik heb het idee dat dit Lily enorm (met veel slaag) ingepeperd is, ze wordt gewoon wat zenuwachtig als ik haar vraag naar binnen te kijken, ze doet het even, kijkt dan gauw weer naar buiten. Dit doet ze beide kanten op, niet alleen naar een kant. Met haar nek is niets mis.

Ik probeer dit nu als volgt op te lossen: Ik vraag haar de juiste buiging aan te nemen, kijk dan wat voor buiging ze aanneemt, draai de andere kant op, been erbij en drijf haar voorzichtig iets naar buiten. Gelijk brullen "geweldig, goed zo!!!!!" Ze heeft nu wel door wat de bedoeling is, echter ze valt heel snel terug in haar oorspronkelijke gedrag en gaat weer met haar hoofd en kont naar buiten lopen.

Hebben jullie nog tips? Van een buurman kreeg ik de gouden tip: Even een spoortje erbij en ze weet wie de baas is....

Groeten,
Monique