Ik kijk er echt van op dat er mensen zijn die een praam ok vinden. Ik vind het afschuwelijk om te zien. Ik ben het eens met Pien die schrijft dat de paarden met hun bovenlip klem en gedraaid geen kant opkunnen. Met zoveel pijn kijk je wel uit om rare dingen te doen.
Ik vind het barbaars en het zoveelste van vroeger wat hoognodig moet verdwijnen.
groeten Jean

Paarden reageren instinctief op angst of pijn:
1/ Vluchten
--> indien dit niet mogelijk is (hetgeen ze vrij vlug doorhebben) :
2/ Verstijven of zelfs flauwvallen. Denk maar aan een paard waarmee je op straat wandelt, en ineens verschrikt van iets. eerste reactie gaat vluchtreactie zijn ( dit kan heel miniem zijn, soms zelfs onvoelbaar voor de ruiter/ begeleider) maar wij beperken hem hier in onbewust. Wat doet het paard dan? verstijven. Dus eigenlijk heeft iedereen die hier op iedereen zit te schieten gelijk. Beide reacties zijn mogelijk, en het verstijven is een reactie op het niet kunnen vluchten. Als men kijkt naar prooidieren die worden gevangen door een roofdier, krijgt met hetzelfde: eerst gespartel en vluchtgedrag, maar dit gaat snel over in verstijving, hoewel het dier nog wel degelijk leeft. Hoe lang iedere fase duurt, is karakterieel gebonden. Je hebt nu eenmaal koppigaards die het niet snel afgeven .
Tijdens de opvoeding van het paard maken wij hier ook wel gebruik van. Denk maar aan druk geven-druk lossen. de eerste reactie van een paard tijdens zijn eerste kennismaking met druk gaat zijn: tegendruk geven; Al snel heeft het dier door dat dit niet het gewenste effect geeft (namelijk de druk die ophoudt als zijn beloning), dus gaat het zich neerleggen (figuurlijk hè) met deze druk, en zich niet meer verzetten. Dit draagt ook bij dat gedomesticeerde paarden die dit kennen, zich minder snel gaan verzetten als ze vast te komen zitten, wat enkel positief is natuurlijk.
Bij het gebruik van de praam worden er endorfines aangemaakt, om de pijn te verzachten. maar om te zeggen dat de pijn volledig weg is, dat zou ik toch niet beweren. Het is wel een feit dat 90% van de paarden zich neerlegt bij het feit dat het onderdanig moet zijn aan deze stok. Maar ik heb toch al paarden gezien die zich bleven verzetten, tot bloedens toe. is het in deze gevallen dan niet beter om direct te sederen, ipv ze eerst deze pijn te laten doorstaan? Soms is het beter van je eigen principes aan de kant te schuiven, verder te kijken dan je eigen kennis, en open te staan voor oplossingen en mogelijkheden, en dit bij te voegen bij je eigen kennis en zo te groeien als persoon.

equicani schreef op donderdag 18 februari 2010, 13:51:


Je schrijft het allemaal precies goed. De eerste reactie is altijd vluchten, of in ieder geval een ontwijkinsreactie. En dat is bij de praam niet zo. Wat zegt dat?


Ok, dus volgens jou kunnen we een paard net zo goed met het halster kort ergens aan vastbinden, dan verstijft hij ook en kan de dierenarts zijn werk doen?
Mijn ervaring is toch dat een praam substantieel anders werkt dan "vluchten onmogelijk maken".


Precies: EERST gespartel.


Wie zegt dat de endorfines worden aangemaakt "om de pijn te verzachten"? Er zijn sterke aanwijzingen dat die endorfines worden aangemaakt ZONDER pijn. Anders zouden paarden ook niet vrijwillig de praam opzoeken als ze deze al gewend zijn.


Tuurlijk is het in DIE gevallen beter.
Maar daar hadden we het niet over. Het gaat erom wat je doet als de dierenarts wat bloed wil aftappen, en het paard laat dat niet toe. Ga je dan het hele paard hiervoor onder narcose brengen, of doe je even een paar seconden een praam op als hij dat verdraagt?




Frans

Ik snap het niet. waarom steeds die neiging om mensen te pakken op objectieve feiten? ik zeg hier niks persoonlijks ( in tegenstelling tot sommigen die serieus op de man spelen). Ik val niemand aan, en toch heb je de behoefte om jezelf weer te verdedigen. Als je toch zo overtuigd bent van je eigen methode, en je er goed bij voelt, moet je het toch zo niet verdedigen? Ik geef niemand gelijk of ongelijk, en toch wordt er weer een welles-nietes spelletje van gemaakt.
Je juicht mijn laatste zinnetjes toe, mss is het ook wel nuttig om ze toe te passen. En dan ben jij een groter persoon dan alle anderen in deze topic .
Trouwens, het topic is paard bekappen onder verdoving. En daar had mijn bericht ook betrekking op. Al de rest dat er ondertussen is uitgevloeid, dat is offtopic, en spreek ik me niet over uit.

Ik heb mijn merrie een verdovende pasta gegeven. Ze was nog goed bij kennis, ging zeker niet omvallen. Ze heeft zelfs nog verzet getoond, maar de scherpe kantjes waren er toch wel af; Ze heeft wel degelijk een trauma qua smid, en in samenspraak met de smid en DA leek het ons toch veiliger om haar zo te leren wennen aan hem. Het is spijtig dat voorvallen bij vorige eigenaars en smeden haar zo gemaakt hebben, in die mate dat ze een gevaar vormt voor mannen. Maar ze heeft nu een positieve ervaring gehad, heeft die bewust meegemaakt ondanks de lichte verdoving, en zo werken we kalmpjes eraan dat ze meer vertrouwen krijgt in hem, en het bekappen zelf.
Volledig sederen zou ik niet doen, omdat je hen dan weghaalt van de ervaring zelf, en ze zo niks bewust kunnen leren. Want ik denk toch dat het de bedoeling is dat ze leren dat bekappen niks bedreigend is

van lennep schreef op donderdag 18 februari 2010, 10:03:


Vind ik ook.
Blackske vroeger had zoveel afschuw van een DA dat hij zelfs nog maar begon te flippen als hij een spuitje moest krijgen (heeft ooit bijna een DA gecastreerd, ahum). Voor zoiets zei ik toen dat de praam preventief gebruikt kon worden, uiteindelijk was dit dan in een wip en een gauw gedaan en was er dan ook minder stress (hoop ik). Maar in zijn laatste jaren werd hij braver en braver bij de DA, de praam was dan ook niet meer nodig. Ik heb hem bij een aantal kolieken ook zelf ingespoten omdat hij bij mij veel relaxter was dan bij de DA.
Bij mijn andere paarden is de praam er sinds ze hier zijn nog niet op geweest, ik blijf het een marteltuig vinden.
Voor te bekappen, waardoor de praam er best even op moet dan, vind ik het geen oplossing. Trouwens, hoe zit het dan met de bloedtoevoer?
Ik vind het zelfs raar dat de praam hier niet als iets ergs wordt voorgesteld eigenlijk

Spirithorses schreef op donderdag 18 februari 2010, 11:43:



Bij de praam toch ook: hoeveel wringen niet tegen maar stoppen wanneer de praam lekker hard gespannen staat, en dan er nog wat met de praam staan wriemelen.
Kweenie zenne, maar ontspannen lijken die paarden me zeker niet.

Frans Veldman schreef op donderdag 18 februari 2010, 11:44:


Het gaat hier toch over bekappen? Duurt een beetje langer dan een paar seconden lijkt mij

equicani schreef op donderdag 18 februari 2010, 14:21:


flinke bos pruik opzetten
koppel appelsienen onder de shirt
kussen achter in de broek
en klaar is Trees !
kappen maar !
dan kan jij lekker aan de pasta...