van lennep schreef op zaterdag 19 juni 2010, 18:35:


ja, maar er is wel verschil tussen je biologische klok verzetten of gewoon weinig slapen. Dat zijn twee totaal andere dingen.
Ik heb vroeger wel het "genoegen" gehad om veel te pendelen tussen hier en de USA, en de resulterende jet-lag kun je niet compenseren door meer te slapen. Het is iets dat je hele systeem in de war brengt. Vooral oostwaarts reizen is een ramp voor een avondmens als ik. In de praktijk was dat niet de klok 6 uur terugzetten maar 18 uur vooruitzetten.

Frans

van lennep schreef op zaterdag 19 juni 2010, 18:43:


De tetanus-bacterie is een anaerobe bacterie. Gedijt dus alleen maar goed in zuurstofarme omgeving, dus in diepe wonden, niet in oppervlakteletsel.
En ik weet niet zeker of hout uberhaupt een drager kan zijn van tetanus. Even op googelen, er waren als ik me goed herinner bepaalde voorwaarden aan het aanwezig kunnen zijn van tetanus. Roestige spijkers doen het in ieder geval goed.

Frans

Anita Cats schreef op zaterdag 19 juni 2010, 22:54:


Berijden is geen sport die vergelijkbaar is met sport voor jonge kinderen. Jonge kinderen zul je ook niet voor de sport een zak stenen op hun rug laten sjouwen. Sport voor jonge kinderen is SPIER-sport, met een lage belasting voor botten. Het berijden van een paard zorgt voor een hoge belasting van de botten, en daar kun je met geen enkele spiertraining iets tegen doen.


Het gaat hier niet om dat wervels op hun plaats worden gehouden, het gaat erom dat de groeischijfjes niet in elkaar worden gedrukt. En dat kun je met geen enkele spiertraining voorkomen. Als de groeischijfjes nog niet uitgehard zijn dan worden ze in elkaar gedrukt. Spieren kunnen alleen maar samentrekken, en niets uit elkaar houden. Uit elkaar houden is de taak van de botten.


Precies. Ga je er dan op zitten, dan is er een kracht die de rug omlaag probeert te duwen (gewicht ruiter), EN een kracht die de rug omhoog probeert te duwen (de spieren). De rug neemt hierbij weer een neutrale houding aan.... maar ondertussen werken er TWEE krachten op de wervelschijfjes. Zowel boven als onder is er een kracht die inwerkt op de schijfjes. Die zijn welliswaar mooi in evenwicht, maar zorgen voor een resulterende samendrukkende kracht in horizontale richting.

Als je dat niet helemaal begrijpt: Neem een bezemsteel en zet die rechtop op de grond met je hand ertussen. Laat iemand een lijn spannen aan de linkerkant naar de grond, de bezem wil nu naar links omvallen. Laat daarom ook een lijn naar rechts spannen. De bezem kun je nu precies in evenwicht houden, ook al span je beide lijnen aan. Wat je nu ongetwijfeld gaat merken als je de beide lijnen aanspant is dat, ondanks dat de bezemsteel keurig in evenwicht is en rechtop staat, je hand geplet gaat worden door de bezemsteel. Een aldus aangespannen bezemsteel kun je ook niet meer van de grond tillen. Bij een opgezette tent met scheerlijnen kun je ook niet meer een tentstok optillen, de krachten erop zijn erg groot, ondanks het feit dat hij keurig rechtop blijft staan.

Als je dit hele plaatje 90 graden draait, dan is de bezemsteel de rug van het paard, je hand een groeischijfje, en de twee lijnen de bespiering en gewicht van de ruiter.

Tijdens dit samendrukken van de wervelschijfjes sneuvelen er wat cellen. Op die plekken verbenen de groeischijfjes niet meer. Je ziet er weinig van op de rontgen, het zijn geen grote gaten, maar de verbening wordt dan min of meer poreus in plaats van solide. Tijdens de eerste levensfase merk je er niks van, maar op latere leeftijd zullen die poreuze wervelschijfjes eerder kapot gaan en klachten gaan veroorzaken.

Inmiddels is genoegzaam bekend dat je een paard pas kan inrijden als de schijfjes zijn uitgehard... en dat is rond de 5 a 6 jaar. Spiertraining kan hier niets aan versnellen, hoe graag je dat ook zou willen.

Frans