Frans Veldman schreef op donderdag 24 juni 2010, 11:52:

Ik wil het niet met je oneens zijn, maar IK denk dat een paarden lichaam (maar ook dat van ons) wel iets ingenieuzer in elkaar steekt als een hang- of span brug.

Nils en Olly
Crea met ijzers.... maar NIET aan mijn paard!

Misschien moesten we het maar eens omdraaien.
NU vergelijk je een paarden rug met een brug.
Hoe gaat de brug er uitzien, als je die naar de feiten van de paarden rug wilt bouwen?
De natuur is iets fenomenaals, de krachten- de snelheden- de duur, fascinerend... nog maar niet gesproken over het herstellend vermogen.
Niets word verspilt, niets is toeval, alles heeft een funktie.

Nils en Olly
Crea met ijzers.... maar NIET aan mijn paard!

charlot van r schreef op donderdag 24 juni 2010, 23:50:

Ohh jawel, alleen is het een ander gevoel, als dat wat jij hebt.
Wie heeft er verbitterdheid? zij niet, zij was blij, na het rijden.

Die tikken met de zweep, het stampen met de hakken, vervelend voor het dier, maar niet zo ernstig als het gesjor in de mond. erger nog;
Als ze naast hun paard lopen en het dier is druk van de zenuwen, in een vreemde groep en omgeving. Dat ze dan het dier straffen, door te rukken (met slagen) aan de teugels om het tot "rust" te manen
DAN, ja dan ben ik des

Nils en Olly
Crea met ijzers.... maar NIET aan mijn paard!