Wil schreef op donderdag 22 juli 2010, 14:39:


Ja,hier staan 2 paardjes,die je de ribben kan tellen.
Allebei ir en regelmatig bevangen.
trudy

Ik snap de discussie en onderliggende argumenten niet zo.

Als je nl alle argumenten opsomt over HB dan is fructaan wel een factor,maar iet de hoofd oorzaak van HB. Het lijkt of dat alle weides, paarden en voedingsupplementen het zelfde zijn en voor ieder paard gelden. Dat lijkt me sterk.

As je paard al een stofwisselingsdefect heeft, dan is voeding erg belangrijk om deze tekortkoming onder controle te houden. Heb je een gezond/niet doorgefokt paard dan kan deze tegen een stootje.

Dan zijn weide verschillen ook belangrijk. Staan ze op een ordinaire koeienweide, dan is het uitkijken geblazen. Hoewel ik me afvraag waarom je een paard daarop zou willen zetten? Ik had al ergens gelezen dat je "geen keuze hebt"... Ja dank je de koekoek, hou dan geen paarden, lijkt me. Je doet een kip immers ook niet in een kanariekooi, en een kalf doe je ook niet in een kist. Dus waarom wel een paard in een koeienweide als je weet dat het dier daar ziek van kunt worden? We maken ons wel druk over prikkeldraad, met enquêtes en al, maar over de kwaliteit van het graasland lees je maar weinig.

Dit artikel is totaal incoherent, losse zinnen achter elkaar geplakt, en je hebt er niks aan. Verschillende oorzaken van HB komen aan bod zonder dat er een logische conclusie kan worden getrokken.

mijn twee brave paardjes zijn recent ook hoefbevangen geraakt, vrij ernstig ook nog helaas. Het gaat inmiddels wel weer een stuk beter. Ze zijn (vooral de oudste) al jaren te dik,kregen alleen (droog) hooi en gekookt lijnzaad/diamond omega tegen de zandkoliek
.We zijn voordat ze bevangen raakten naar een nieuwe plek verhuisd, waar ze 24 uur lekker buiten kunnen lopen, met schuilmogelijkheid.op de oude plek liep de jongste ook 24 uur buiten, maar zonder schuilplek, en de oudste stond 's nachts op stal.op de nieuwe plek stonden ze ongeveer twee weken op het land (overdag,snachts in paddock) toen de ellende begon. Ze waren ook net bekapt de dag voor ze slecht begonnen te lopen, dus daardoor dacht ik eerst dat ze te kort bekapt waren. Helaas werd het snel slechter en was er dus meer aan de hand. De verandering van plek, ander gras (?) en ook zwaarder hooi (ingepakt) in combinatie met het bekappen was ws de druppel, waardoor ze dus allebei bevangen werden. Het heeft erg lang geduurd voor ze weer een beetje goed konden lopen, de oudste (Joe) heeft zelfs Equipalazone gehad tegen de pijn, zodat hij nog een beetje kon bewegen. Ik ben er geen voorstander van, maar als de nood hoog is en de wanhoop groot ,wat moet je dan? Gelukkig is hij nu al enige weken pijnstillervrij en loopt weer normaal. Heeft alleen nog wel korte hoeven, loopt min of meer op de zolen. Ik zoek zoveel mogelijk de zachte ondergrond op en wandel ongeveer 30 min per dag met hem.

Uiteraard staan ze nu niet meer op het gras,maar steeds in de paddock en krijgen beperkt droog hooi, verdeeld over drie keer per dag.Ze zijn erg afgevallen, wat natuurlijk niet verkeerd is. Als ik met Joe wandel mag hij (om nog een beetje lol te beleven) wel onderweg snacken van bv het droge duingras langs de kantjes.Op de zachte grond loopt hij gelukkig weer als een tierelier, op de harde weg nog voorzichtig, vooral omdat hij erg gevoelig isop steentjes ivm. de zolen.
De jongste (Pip) liep weer goed, maar sinds afgelopen vrijdag weer kreupel aan 1 been, ws een hoefzweertje. Daar schijnen ze nu gevoeliger voor te zijn, na het hele bevangen-gedoe.Was ik net weer een beetje met haar begonnen te wandelen! geduld maar weer...
Het blijft een heel vervelend iets, dat hoefbevangen. Volgens mij is 'de wetenschap'er ook nog steeds niet helemaal achter hoe het precies ontstaat/voorkomen kan worden.Je leest er in elk geval heel veel verschillende theorien over.