mijn twee brave paardjes zijn recent ook hoefbevangen geraakt, vrij ernstig ook nog helaas. Het gaat inmiddels wel weer een stuk beter. Ze zijn (vooral de oudste) al jaren te dik,kregen alleen (droog) hooi en gekookt lijnzaad/diamond omega tegen de zandkoliek
.We zijn voordat ze bevangen raakten naar een nieuwe plek verhuisd, waar ze 24 uur lekker buiten kunnen lopen, met schuilmogelijkheid.op de oude plek liep de jongste ook 24 uur buiten, maar zonder schuilplek, en de oudste stond 's nachts op stal.op de nieuwe plek stonden ze ongeveer twee weken op het land (overdag,snachts in paddock) toen de ellende begon. Ze waren ook net bekapt de dag voor ze slecht begonnen te lopen, dus daardoor dacht ik eerst dat ze te kort bekapt waren. Helaas werd het snel slechter en was er dus meer aan de hand. De verandering van plek, ander gras (?) en ook zwaarder hooi (ingepakt) in combinatie met het bekappen was ws de druppel, waardoor ze dus allebei bevangen werden. Het heeft erg lang geduurd voor ze weer een beetje goed konden lopen, de oudste (Joe) heeft zelfs Equipalazone gehad tegen de pijn, zodat hij nog een beetje kon bewegen. Ik ben er geen voorstander van, maar als de nood hoog is en de wanhoop groot ,wat moet je dan? Gelukkig is hij nu al enige weken pijnstillervrij en loopt weer normaal. Heeft alleen nog wel korte hoeven, loopt min of meer op de zolen. Ik zoek zoveel mogelijk de zachte ondergrond op en wandel ongeveer 30 min per dag met hem.

Uiteraard staan ze nu niet meer op het gras,maar steeds in de paddock en krijgen beperkt droog hooi, verdeeld over drie keer per dag.Ze zijn erg afgevallen, wat natuurlijk niet verkeerd is. Als ik met Joe wandel mag hij (om nog een beetje lol te beleven) wel onderweg snacken van bv het droge duingras langs de kantjes.Op de zachte grond loopt hij gelukkig weer als een tierelier, op de harde weg nog voorzichtig, vooral omdat hij erg gevoelig isop steentjes ivm. de zolen.
De jongste (Pip) liep weer goed, maar sinds afgelopen vrijdag weer kreupel aan 1 been, ws een hoefzweertje. Daar schijnen ze nu gevoeliger voor te zijn, na het hele bevangen-gedoe.Was ik net weer een beetje met haar begonnen te wandelen! geduld maar weer...
Het blijft een heel vervelend iets, dat hoefbevangen. Volgens mij is 'de wetenschap'er ook nog steeds niet helemaal achter hoe het precies ontstaat/voorkomen kan worden.Je leest er in elk geval heel veel verschillende theorien over.