Idunn schreef op woensdag, 26 januari 2005, 1:43:

****************
Als ik hier ook even op mag reageren. Wat mijn eigen paard betreft weet ik wel heel zeker dat mogen grazen heel erg bijgedragen heeft aan dat hij het nu tenminste (eindelijk) leuk vindt in het bos.

Nu is dat een ander paard dan dat van Sanne, die schijnt buitenrijden sowieso al leuk te vinden, maar ik wou alleen maar even aangeven dat het wel degelijk verschil kan uit maken.

Ik heb zelf het mogen grazen echt actief gebruikt in het bos als beloning, als gezellige onderbreking etc, omdat hij het zag als 1 groot spookbos, waar je maar het best knoerthard doorheen te rennen. Grazen zorgt ervoor dat hij beter ontspant, rustiger wordt, en het gezelliger vindt. Ik heb het zelfs gebruikt om zijn waanzinnige drang naar speed wat te temperen, hij weet tegenwoordig, als ik me een beetje gedraag en pas ga racen als het MAG, dan mag ik straks effe grazen, als ik koppig m'n eigen zin doe, dan mag dat NIET. Bij ons werkt dat heel goed eigenlijk.

Eerder stond hij in het bos zo stijf van de stress dat hij niet eens WOU grazen, dat heb ik 'm echt stukje bij beetje aan moeten wennen, dat er geen gevaar was, en dat hij heus rustig de tijd kon nemen om te snuffelen en te grazen. Ik vind het dus juist heerlijk dat hij daar nu WEL op z'n dooie gemakkie aan toegeeft.

Ik geef toe, tis waarschijnlijk wel een heel ander type paard en een heel ander probleem dan Sanne's. Maar grazen kun je ook heel positief zien, een paard dat niet graast is meestal waakzaam en/of gespannen.

Frouk

Piet schreef op woensdag, 26 januari 2005, 9:42:
*****************
Dit kan ik onderschrijven. Ook mijn lage rugklachten zijn door paardrijden een heel stuk minder geworden en nu vrijwel over. Vooral als je aandacht besteed aan goed rechtop zitten en goed spiergebruik, wordt je rug na verloop van tijd echt sterker (de eerste paar weken waren wel even doorbijten, want toen werd het eerst erger). Je ruggengraat wordt door de training belangrijk ontlast en de pijn wordt dan vaak minder.

Dat paardrijden ook z'n fysieke nadelen heeft, kan ik inmiddels ook onderschrijven (wandelende nieren). Wees er attent op, ik had het ook niet in de gaten! Let op bij hoge rugpijn aan weerszijden van de ruggegraat, vol gevoel in de rug, of midden op de rug, pijn bij ademhalen, branderig gevoel in de rug, palpitaties (kloppingen) in de buik, dat en andere zaken. Dit kan op nierproblematiek wijzen. En als je daar gevoelig voor bent is paardrijden natuurlijk juist weer NIET goed.

Peter Donck schreef op woensdag, 2 februari 2005, 21:47:


*************************

Wat zou dan b.v. natuurlijk paard-mennen zijn?

Natuurlijk paard RIJDEN daar zijn we't al lang niet over eens, waarom is een bit b.v. minder natuurlijk dan een halster? Het gaat er toch helemaal niet om wat je er aan- of inhangt? Als je paard je vertrouwt en zich prettig bij je voelt, dan heeft hij er waarschijnlijk helemaal geen probleem mee om een bitje in z'n mond te hebben. Die van mij zit er echt niet mee hoor, en als hij er niet mee zit, waarom zou ik er dan mee zitten? Het is maar een stukje ijzer hoor, of rubber, of wat je dan ook maar gebruikt. Tuurlijk kun je een bit, een neusriem of wat dan ook als martelwerktuig gebruiken, maar dat kun je met een dun touwtje zeker ook.

Of het bit nodig is, mwoh, .... dat is het punt niet. Soms is het wel leuk om met bit te rijden, je doet eens wat andere dingen, en kunt wat meer "spelen" . In het bos vind ik het onhandig en laat ik het dus uit (anders kan hij niet grazen). Ik kijk meer naar wat het comfortabelste is voor paard en ruiter. Dat is voor mij de definitie van natuurlijk.

Dan een vraag over mennen.

Ik ben nu begonnen om te oefenen met m'n paardje zodat hij straks voor de kar kan lopen. Binnenkort kan ik een karretje lenen om het te gaan proberen. We oefenen nu nog gewoon met dingen slepen, stokken aanraken en tussen nauwe dingen staan, grondwerk dus. Hij vind het wel spannend, en hier en daar ook best interessant, en werkt heel lief mee. Veel van de nieuwe spelletjes die ik bedacht heb om hem er aan te wennen vindt hij echt leuk, tussen 2 stokken doorgalopperen bijvoorbeeld . Ben hem nu ook aan het leren om voor me uit te galopperen en tussen de stokken tot stilstand te komen (is nog niet gelukt hahaha). Alleen het slepen van dingen vindt hij duidelijk eng, daar moet ik dus alle aandacht aan besteden voordat het eenmaal zover is dat hij voor de kar gaat.

Hier en daar heb ik wat goed advies en tips gekregen over hoe te gaan mennen (ik kan dus niet mennen, maar ga binnenkort een paar keer met een menster mee op de kar om eens te kijken hoe het gaat). Maar eigenlijk voel ik niets voor mennen-met-bit, ik bedoel, waarom zou ik? Anders rijd ik ook niet met bit, en hij is gewend aan het halster. Ik ben ook bang dat als ik er een bit in doe, dat het dan weer "gewoon" trekken wordt, als we in het bos zijn en hij wil te hard (hetgeen zeker zal gaan gebeuren). Dan rijd ik liever toch gewoon met halster. Oogkleppen zie ik ook niet zo zitten.

Iemand daar ideeen over? Ik bedoel dus over wat er allemaal af kan, en hoe je kunt mennen met zo min mogelijk toeters en bellen. Een men-tuig zul je toch nodig hebben lijkt me zo .

Zijn er hier mensen die zonder bit mennen, en hoe bevalt dat?
Zijn er hier mensen die "ruiteren" zonder bit, maar mennen MET bit? Waarom? En wat met die oogkleppen? (is laatst ook even aan de orde geweest).