Christel Provaas schreef op donderdag 7 april 2011, 11:05:


Tja, ze is waarschijnlijk wel de laatste die geladen wordt. En als die vrachtwagen dan al vol staat met andere paarden... ?

Ach, ik ben gewoon heel zenuwachtig. Alles moet gewoon goed gaan.
Ik wil haar zo snel mogelijk daar hebben. Ik zou het zo jammer vinden als die hengst al naar Portugal is, eer ik mijn merrie tot daar heb gekregen.
Want nu ik beslist heb, wil ik geen andere meer.
Dus als hij al weg is, geen veulen dit jaar.

Christel Provaas schreef op donderdag 7 april 2011, 12:45:


Volgens de hengstenhouder niet.
Ze hebben het geprobeerd maar dat was niet zo goed bevallen.
Bij die Portugezen gaat alles wat trager, en in't weekend voeren ze al helemaal geen klop uit.

Maarre, Pête zou binnen een zo'n 3 kwartier al moeten aankomen in Maastricht.
Ze waren 'toch in de buurt' en zijn haar daarnet al komen ophalen.

Mevrouw had niet veel zin maar uiteindelijk kreeg ik haar er toch op.
Dat is dan het voordeel van zo'n vrachtwagen, dan kan je meteen verder doorlopen naar achter en kunnen ze het verste schot al sluiten en pas als ze gekalmeerd is het schot naast haar.
Nu hopen dat ik haar binnenkort ook nog terug thuis krijg. Want ik betwijfel eerlijk gezegd dat iemand anders dan ik haar zomaar kan laden.

Maar dit keer eentje die mij zéér nauw aan het hart ligt.

In december 'verkocht' ik mijn jonge pony, Puzzle aan iemand die gek op hem was.
Aanvankelijk kreeg ik alleen positieve berichten over hoe goed alles ging en hoe goed het klikte tussen hen.
Jammer genoeg werd hij op een bepaalde moment ziek en toen begonnen de zorgen.
Ondertussen is de pony weer helemaal genezen, wordt mij gezegd.
Maar klikt het opeens niet meer tussen de nieuwe eigenaar en hem.
Ze heeft schrik van hem gekregen en wil niet meer verder met hem.
Een donderslag bij heldere hemel, aangezien de berichten die ik steeds over hem kreeg.

Uit alles wat ze mij schrijft, lees ik frustratie van de pony tov de situatie waarin hij zit.
Hij is zeer expressief en gevoelig en ik vermoed dat het negatieve wat nu over hem geschreven wordt daar allemaal mee te maken heeft.
In het begin ging alles goed omdat ze voluit voor hem ging, maar nu ze heeft 'afgehaakt', haakt de pony net zo goed af.
En Puzzle doet niets half. Als hij ergens voor gaat, doet hij dat 100%. En als hij afhaakt net zo. Hij is een zeer zuivere spiegel.

Het breekt mijn hart, maar ik kan hem echt niet terugnemen.
Emotioneel niet, financieel niet...
En ik heb hem niets te bieden. Ik heb het moeilijk genoeg gehad om 4 maanden geleden afstand van hem te nemen. En deze hele situatie doet mij nu enorm pijn.
In het beste geval wil ik hem opvangen tijdens de zomer. Maar daar houdt het bij op.
Er worden ondertussen ook dingen genoemd, waar ik zelfs niet aan wil denken.

Ik ben dus nu op zoek naar iemand die hem zou zien zitten.
Hij wordt 6 dit jaar en is een ruin, welsh cob met papieren, D-pony
Een hele mooie en aansprekende pony.
Zeer expressief en werkwillig maar dus niet geschikt voor een beginner.
Maar wel voor iemand die weet waar hij/zij mee bezig is en die 100% voor hem wil gaan.

Mijn intentie in december was om hem gratis weg te geven. Maar uiteindelijk is er toen een kleine vergoeding voor hem betaald. Ik geloof dat de huidige eigenaar op zoek is naar een gelijkaardige regeling. Maar dat moet uiteraard met haar besproken worden.

Als iemand iets weet?

Groetjes
Ans

joop schreef op woensdag 13 april 2011, 10:48:


Ik hoop het!

Ik heb inderdaad nu aangeboden om hem terug te nemen. En zelf een nieuw adres voor hem te zoeken.
Ik lig er s'nachts wakker van.
De komende 6 maanden zou hij toch niet in mijn weg staan.
Maar het hangt er natuurlijk vanaf wat de huidige eigenaar precies wil.
T'is niet meer mijn pony hé...

Wat een verdrietig bericht.
Sterkte met het gemis!

Wat een interessante vragen.
Ik ben ook wel benieuwd naar de antwoorden.

Ivm wat je schrijft over achter de merrie aan te wandelen. Dat zou ik inderdaad niet doen.
Vroeger was mijn vaste wandelmaatje een dekhengstje. Mijn merrie stond naast hem op stal en op de weide, dus die 2 waren ook helemaal verliefd.
En ondanks dat, was hij altijd zeer goed hanteerbaar in de buurt van mijn merrie.
Meestal reden we gewoon naast elkaar, vaak zelfs met hun buiken bijna tegen elkaar. En hij bleef altijd braaf tov mijn merrie. Maar je moest hem zeker niet achter haar aan laten lopen. Dat was echt problemen zoeken.
Waarschijnlijk ook omdat hij een dekhengst was, maar hij zou zo op haar gesprongen zijn.

margreet weststrate schreef op donderdag 21 april 2011, 14:43:


Geef hem de merrie(s) en zet hem daarmee apart, weg bij de andere ruinen.
Wij hebben bij ons op stal een gelijkaardige situatie.
4 ruinen en maar 1 merrie (de mijne )
Zij is eigendom van de big chef en niemand mag zelfs maar naar haar kijken. Hij dekt haar ook. De enige met wie hij haar soms wil delen is een A welshje.
Heel grappig om te zien, want dan dekt hij haar eerst en daarna gaat hij zitten toekijken hoe het welshje een poging waagt. Waarschijnlijk weet hij wel dat dat geen concurrentie is? De andere ruinen valt hij aan als mijn merrie in de buurt is.
Hij staat dan ook altijd met haar apart. Soms met het welshje erbij.
En de andere ruinen staan op een andere weide.
Nu is mijn merrie tijdelijk niet thuis en komen alle jongens wel met elkaar overeen. Dikke vriendjes opeens. Maar zodra ze weer terug is, jaagt hij de rest meteen uit haar buurt.
En die situatie blijft ook zo, hoelang je het ook probeert en hoeveel tijd je ze ook geeft, als mijn merrie thuis is, kunnen ze niet samen. Hij is in staat die andere paarden ook echt te verwonden.

joop schreef op zondag 1 mei 2011, 18:35:


Nee, op melkerijen blijven de veulens doorgaans veel langer bij de moeder dan op de klassieke fokkerijen.
Een merrie geeft namelijk over het algemeen geen melk als haar veulen niet in de buurt is.
Itt een koe die zo geconditioneerd is dat ze haar melk al laat schieten als ze nog maar denkt aan een melkmachine.
Maar bij paarden is het meestal noodzakelijk dat het veulen eerst aan de uier zuigt.
Omdat men natuurlijk zo lang mogelijk melk wil winnen van zo'n merrie worden de veulens ook vaak pas op 5, 6 of 7,... maanden gespeend afhankelijk van de melkgift van de merrie.
Het is inderdaad wel zo dat de veulens al redelijk vroeg tijdelijk apart gezet worden van de merrie om te vermijden dat ze alles opdrinken, maar die blijven altijd vlak bij de merries in de buurt in dezelfde loopstal. Vaak staan die merries ook steeds in de buurt van hun veulen, zeker in het begin, maar dan met een hek ertussen. Die veulens zijn allesbehalve gespeend.
Op de melkerij hier in't dorp worden ze trouwens ook zeer regelmatig weer samen gelaten. s'Avonds en in de weekends loopt de boel hier regelmatig allemaal samen op de weide.

Op veel 'gewone' fokkerijen wordt de grens van 100 dagen aangehouden om te spenen. Dat is dus een dikke 3 maanden. Want de moeder is daartegen alweer drachtig en de melkgift op z'n top en om de merrie 'te sparen' wordt het veulen dan maar snel gespeend.
Ik vermoed dus eigenlijk dat die 4 maanden een reactie daarop is.

Puzzle is vandaag verhuisd!

Hij is opgehaald door de mensen van Skyfarm.
http://www.skyfarm.be/

Ik vind het super van zijn eigenaresse dat ze hem hierheen heeft laten vertrekken en ik hoop héél erg dat hij nu eindelijk op zijn plek is.

joop schreef op vrijdag 6 mei 2011, 13:26:


Niet zozeer handel.
Die fokkerij is in associatie met Skyfarm, maar zelf is dat geen fokkerij.
Die hebben nog een eigen werking en daarvoor wilden ze hem in principe.
Maar eer ze dat kunnen proberen, zal er nog een hele hoop werk in kruipen.
Ik persoonlijk zou momenteel een kind niet dichter dan 10 meter in zijn buurt laten.
Maar hij is alleszins niet vertrokken zonder uitdrukkelijke waarschuwingen wat dat betreft.

Het gaat er vooral om dat hij ergens is, waar ze misschien iets meer kans hebben, dat ze ermee om kunnen en dat ze er misschien iets van kunnen maken.
En zelfs als ze hem uiteindelijk commercieel willen verkopen, zullen ze er eerst behoorlijk in moeten investeren. Want momenteel valt hij behoorlijk onder de noemer 'onbetrouwbaar'.
Mochten ze hem zo ver krijgen dat hij verkoopbaar is, dan heb ik daar dan ook geen probleem mee. Het gaat mij erom dat hij een toekomst heeft, of dat nou daar is of ergens anders.

Feit was nu eenmaal dat hij weg moest waar hij was. En dan zou hij opnieuw naar een particulier kunnen gaan, die belooft er eeuwig voor te zorgen. Maar de kans is groot dat hetzelfde scenario zich steeds zal herhalen.
Dan heb ik hem eerlijk gezegd liever, waar hij nu is.

joop schreef op zaterdag 7 mei 2011, 13:05:


Dat heeft hij altijd gedaan hé, Letje. Het was zelfs nog veel erger toen ik hem kocht.
Ik liet zelf ook nooit kinderen in zijn buurt uit veiligheidsoverwegingen.
Als hij geopereerd was afgelopen jaar, mocht hij niet bewegen en moest ik hem noodgedwongen ergens op een stalling zetten. Toen heb ik ook een groot bord op de staldeur gehangen met het verbod zelfs maar zijn deur open te maken. Niemand anders dan ik mocht hem toen ook voeren, hooi geven of de stal uitmesten van mij.
Puzzle sjot uit angst, naar mensen die hij niet kent of die hij niet vertrouwt of wanneer hij zich in het nauw voelt. En hij doet niet aan loze dreigementen.
Mensen die dat niet kunnen lezen of inschatten hebben echt niks in z'n buurt te zoeken.
En met rijden is hij net zo. Hele leuke rijpony, maar beschaam zijn vertrouwen en hij laat je direct weten dat je niet meer gewenst bent op z'n rug.

En hij is heel eenkennig. Ik kon er inderdaad zelf redelijk veel mee. Hij heeft bij mij nooit een voet verkeerd gezet wanneer ik hem reed en ik wist hoe ik met hem om moest gaan vanop de grond.
En toch heeft hij mij ook ooit 1 keer tegen de grond gesjot. Achteraf gezien erg dom en onvoorzichtig, in't donker met de kap van m'n jas over mijn hoofd ging ik snel even voeren... waarschijnlijk had hij mij niet herkend. Maar ik mag waarschijnlijk blij zijn dat hij mij op m'n rug had geraakt en niet in mijn buik of op m'n hoofd.

En langs de andere kant is hij net heel lief en open, enorm werkwillig en heeft hij een hele mooie uitstraling.
Wat het eigenlijk nog moeilijker maakt voor hem want veel mensen zijn aangetrokken tot hem. Terwijl veel van die mensen eigenlijk beter ver uit zijn buurt zouden blijven.

Ik geloof niet dat Puzzle nu anders is dan hij was bij mij.
Laten we zeggen, dat wat er gebeurd is bij zijn nieuwe eigenaresse mij niet geheel onbekend was. Ik heb hem ooit met een vriendin van mij exact hetzelfde zien doen. (Die moest hij ook niet.)
Zoals die dame schreef 'gewogen en te licht bevonden'. Het is 4 maanden zeer goed gegaan, tot er dingen tussen hen in gingen staan. En dan haakt hij gewoon helemaal af, op alle vlakken. Sneu voor hem hoor, want hij is dan erg ongelukkig. Hij zoekt echt iemand om hem te leiden.

Maar zoek daar maar eens een nieuw huisje voor? Er zijn simpelere dingen.
En hij heeft inderdaad een grote kans om als slachtpaard te eindigen, net omdat mensen zich in hem vergissen.
Ik geloof echt dat hij de grootste kans heeft bij een prof-iemand.
Want zelfs als je 100% eerlijk bent en uitdrukkelijk waarschuwt, liefde is jammer genoeg blind en mensen schatten zichzelf verkeerd (te hoog) in.

joop schreef op zondag 8 mei 2011, 11:14:


Nee, getikt is hij niet.
Op de moment schrik je uiteraard, maar achteraf begrijp je wel steeds waarom hij de dingen doet, die hij doet. Hij is niet irrationeel.
Maar hij is inderdaad wel moeilijk.
Voor een deel door de eigenschappen van het ras; bijvoorbeeld die eenkennigheid en wantrouwen tov vreemden, en daarbij de kracht van een tuiger met het karakter van een volbloed.
Voor een deel ook training; ook al is hij al 6, hij kent nog steeds niet zoveel en heeft geen routine in het werk. En dat heeft hij wel nodig. Had hij dat gedoe met die sarcoïd niet gehad, dan had ik hem om die reden al veel vroeger verkocht. Want ik heb geen werk voor hem.
Ik geloof nog altijd dat er iets van te maken valt, maar iemand moet het wel willen en kunnen doen natuurlijk.

De ene luis is de andere niet.
Op een paard is de kans inderdaad groter dat een verzwakt of jong dier ermee te maken krijgt.
De aanname dat er misschien iets niet helemaal lekker loopt met dat paard, is dan toch niet zo heel ver gezocht?

Piet schreef op donderdag 12 mei 2011, 20:24:


Waarom zou een ouder paard op alleen hooi geen zwakkere weerstand kunnen hebben?
Mijn Mandy hier net zo hoor, die had een schimmel te pakken in combi met een bacterie waarschijnlijk, want het zag er nogal gek uit en het heeft maanden en een hele hoop wasbeurten geduurd voor ze ervan af was. En ze ziet er nog altijd uit alsof er een rat heeft aangezeten. Haar 2 weidegenootjes hadden nergens last van, terwijl ze er maanden aan blootgesteld zijn. Waarom heeft net zij het wél te pakken?
Dat is ook zo'n gevalletje 'te weinig weerstand'.