Hij klinkt als een echte welsh cob. 100%. Daar moet je mee overweg kunnen. Eén eigenaar en elke dag aan de bak, samen met de baas. Springen en voor de kar. Niet iedereen vindt de Welsh people bijvoorbeeld leuk in de omgang.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Ans Jondral schreef op maandag 11 april 2011, 20:03:

.....................................

Je zou eens kunnen kijken bij een stichting zoals paarden met plezier. Ik weet dat er in belgie ook zo'n soort stichting zit. Je moet ze vaak wel 'schenken' aan zo'n stichting zit.
Succes en ik hoop dat puzzle goed terecht gaat komen.

Hallo allemaal,

Ik heb inderdaad puzzle geadopteerd. Wij zijn zeker GEEN handelsstal! Wij fokken af en toe een veulen en dat wordt soms verkocht. 90% van onze paarden die we verkopen zijn voor hipotherapie of gezinnen met gezinsleden met een handicap of chronische ziekte. Van de ongeveer 25 paarden die we momenteel staan hebben, zijn er slechts 6 gekocht. Al de rest hebben we gekregen omdat ze verwaarloosd, mishandeld of onhandelbaar waren. We geven deze paarden de tijd om op te knappen in onze kudde en gaan er dan mee aan de slag. Op dit moment is er nog geen enkel paard dat we gekregen hebben, verkocht. Allen zijn opgeknapt en ingeschakeld in onze werking voor begeleiding van kinderen met gedragsproblemen of geschonken aan instellingen of andere initiatieven die werken met mensen met een beperking. En geloof me, een paard opvangen kost geld. Zo hebben we een schetlander die verlamd is vanachter en hoefbevangen. Hij heeft ons al minstens 2000 euro gekost aan dierenarts maar hij geniet nog elke dag van het leven en ook al loopt hij moeilijk, hij kan zijn plan trekken. Ik zeg niet dat we nooit een paard gaan verkopen wat we gekregen hebben. Dit is iets wat we nu toevoegen aan onze voorwaarden om een paard op te vangen. Vaak willen mensen eigenaar blijven en dan komen ze het paard gewoon halen als hij terug is opgeknapt. En daar willen we ons voor hoeden. En natuurlijk moet dit ook allemaal betaald worden, want we zijn geen vzw en vragen nergens steun. We betalen dit uit onze eigen zak. En omdat we graag paardjes opvangen en we vooral paarden met gedragsproblemen krijgen en deze willen blijven helpen, hebben we ons voorgenomen om er toch regelmatig een te verkopen. Maar elk paard wordt verkocht na serieuze begeleiding van de nieuwe eigenaar. Het gaat pas weg als het echt klikt.
Met Puzzle gaat het goed. Hij denkt wel dat hij een hengst is in de kudde en dat zorgde in het begin voor onrust maar hij is nu op zijn plaats gezet door de rest van de kudde en heeft rust gevonden. Langzaam gaan we nu het werk opnemen en kijken hoever we raken. Tegen dat hij echt klaar is om ingeschakeld te worden, zullen we wel een jaartje verder zijn denk ik. Vooral vertrouwen en gerichtheid op de mens gaat hij moeten leren. Maar wie weet, gaat het wel vlugger. Ik heb beloofd zowel Ans als de laatste eigenares op de hoogte te houden dus doe ik dat ook.
Normaal reageer ik niet op fora maar wou toch even laten weten dat we geen handelsstal zijn en juist paarden behoeden voor de slacht dan ze naar de slacht te sturen. Misschien dat onze website een verkeerd beeld geeft over ons, maar de nieuwe is in aanmaak en daar zal ons hele verhaal duidelijker aan bod komen.

Zaken worden op een forum altijd zwart-wit gesteld. Persoonlijk heb ik er geen enkele moeite mee als een opgevangen paard, waar je moeite en geld insteekt ook weer verkocht wordt als je het hebt kunnen opknappen.
Ik zeg dat omdat ik bijna elke week wel een paard aangeboden krijg. (vandaag nog... Of ik toch niet met m'n hand over m'n hart wou strijken.......)
Ik ben echter geen opvang, heb daar de ruimte niet voor.
Maar ik weet wel dat wanneer ik bv ruimte voor 20 paarden zou hebben, ik nummer 21 wel zou willen opnemen, maar dan zou nummer 1 in gezondheid en handelbaarheid er uit gaan.
Bedankt voor je verhaal.
Ik vind dat je het prima doet en ik hoop dat Puzzle past in jullie plaatje.
Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.

bert swennen schreef op woensdag 1 juni 2011, 13:36:


we zitten dus, om het zo maar te zeggen, in dezelfde business.


Die ervaring heb ik helemaal niet. Dat wordt enerzijds verklaard door het feit dat ik genoeg land heb en anderzijds doordat ik slechts zeer zelden een DA nodig heb.


Hier wil ik wel verder op in gaan: het is bijzonder moeilijk in te schatten in hoeverre een paard veel pijn heeft, en de opmerking "hij kan zijn plan trekken" geeft aan dat het wel behelpen is voor deze shet. In de topic : neusbloeding enz kun je de volgende constatering lezen:

"Reagerend op elk geluid en antwoord geven op iedere hinnik of hoefstap. Zo was hij voor deze hele ellende begon, en in een glijdende schaal is hij steeds tammer en vlakker geworden.
Ik heb ook de foto's van de operatie gezien (krijg ik binnenkort van de kliniek en die zal ik dan bijplaatsen), maar die zijn niet geschikt voor minder sterke magen.... De druk in zijn hoofd, en dus ook de pijn, moeten enorm geweest zijn."

een bevesting van mijn ervaring dat het erg moeilijk is in te schatten in hoeverre pijn een paard daadwerkelijk ongelukkig maakt. Ik ben heel blij voor de pony van Angelique, hij had een aandoening die nu verholpen is en daarmee is de pijn voorbij. Bij een pony die half verlamd is en bovendien HB ben ik niet zeker dat het een goed idee is deze pony in leven te houden.

joop schreef op donderdag 2 juni 2011, 10:07:


Pracht commentaar, Letje! Soms gaat de drang om te helpen zo ver dat je uit het oog verliest waar het om zou moeten gaan. Echt een mooi commentaar om langer bij stil te staan!