wat een boel lieve en begrijpende reacties... en dan te bedenken dat nieuwkomers soms klagen dat mensen hier niet vriendelijk zouden zijn. Pffff...
Verder wijze woorden, oa van Joop. Klopt dat zeuren gemakkelijk een patroon kan worden... ik kan zo wat mensen opnoemen bij wie dat zichtbaar is (niet hier uiteraard) .
Aan de andere kant kan een keer flink zeuren, klagen, zanikken en lekker zwartgallig zijn ook wel eens opluchten.
Ik ben van nature uit een behoorlijk positief persoon. Heb zelf best wel het een en ander meegemaakt en overal altijd goed doorheen gekomen.
Maar bij mij betekende dat wel altijd even de bodem van de put aanraken, zodat je je weer kunt afzetten he. Anders blijf je halverwege zweven.
Ik kan dat nu nog wel eens hebben... zoals het lopen over het slagveld met al die gevelde bomen w.o. prachtige oude eiken, alle rotzooi die is achtergelaten etc.
Ik had het eigenlijk al een dag eerder deels gezien, maar toen zoiets van... we lossen het wel op.
Maar je hebt van die dagen he... dan ben je gewoon niet redelijk. Ik zeg dan ook tegen Frans (nee, niet frans van dit forum, maar mijn echtgenoot)... laat me maar even heel depri zijn. Hij kent mij. Hij weet dat het de volgende dag over is.
Ik denk dat de hormoontjes ook een rol meespelen.
Ik heb eens een voordracht gehoord over de overgang, waarbij het de moeder van alle premenstruele syndromen werd genoemd. En als je dan bedenkt dat ik zo vlak voor een menstruatie ook nogal eens onredelijk was....
Het zal wel meespelen. Bovendien ben ik gewoon zo... ik kan met zoiets zomaar opeens op de bodem van de put belanden en alleen beren zien. Maar dan zet ik mij dus weer af en vlieg naar boven...Gelukkig
Ik besef heel goed dat ik stikgoedkoop een flinke lap grond in gebruik heb en dat ik daar gewoon dankbaar voor moet zijn. En dat ben ik ook. En die oefenring... daar verzin ik wel een keer iets op. Komt ook wel weer goed. Tot die tijd maar gewoon in de wei spelen. Deed ik tenslotte voorheen ook. Misschien kan ik wel een trailoefenring maken bij de bomen of zo. We zullen zien.
In ieder geval iedereen erg bedankt voor de bemoedigende woorden en omdat ik lekker even mocht zanikken.