Men haflinger staat ondertussen van oktober vorig jaar zonder ijzers en wordt natuurlijk bekapt. De voeding werd ook naar "groen" overgezet omtrent dezelfde periode. Zijn hoeven zijn enorm verbeterd en zien er prima uit maar toch blijft hij gevoelig lopen op steentjes, ook als er zand in zen hoeven zit tussen de straal en de zool en hij moet de beton over dan is en blijft het een ramp. Ik las dat de overgangsfase tot ongeveer 1 jaar kan duren? Ik wou even polsen bij andere mensen die misschien een gelijkaardige ervaring hadden in het verleden? Misschien zie ik iets over het hoofd?

ARIANE DESTUYVER schreef op dinsdag 10 juli 2012, 19:14:


Hoe wordt je pony gehouden en op wat voor ondergrond?

Een van mijn pony is ook snel gevoelig op steentjes als haar hoeven door vocht zachter worden (als haar hoeven kurkdroog zijn loopt ze overal zo overheen). Eerder hadden ze geen verharding in de wei, dus konden de hoeven alleen 'wennen' als ik haar over straat liet lopen. Dat was onvoldoende, want ondanks dat ze al jaren natuurlijk werd bekapt, bleef ze dus soms wat gevoelig. Mede daarom hebben we nu een stuk verhard met puin (dus geen volledig egale ondergrond, zodat heel de hoef met steentjes in contact kan komen). Hopelijk wordt het na verloop van tijd beter, in de winter zal ze namelijk een groot deel van de dag op het puin staan.

In het ideale geval houd je je pony (gedeeltelijk) op het soort ondergrond waarop je hem/haar wilt gebruiken. En voldoende beweging is natuurlijk ook erg belangrijk. Je kunt moeilijk verwachten dat een paard dat een deel van de dag op een paar vierkante meter doorbrengt gezonde hoeven ontwikkelt, ook al bekap je nog zo 'natuurlijk' .

ARIANE DESTUYVER schreef op dinsdag 10 juli 2012, 19:14:


Precair onderwerp omdat er ook beweerd wordt "mijn paard dendert overal overheen"... Die van mij na al die jaren niet. En als je dan de indruk krijgt dat je de enige bent bij wie het niet lukt is dat frustrerend. Het is gezonder voor het paard om geen hoefijzers te hebben. Dat is mijn uitgangspunt. Het is dan ook makkelijker om te accepteren dat mijn paard gevoel onder de voeten houdt zodat zij rekening wil houden met de ondergrond waarop ze loopt.
Bij mijn Haflinger - ik vind dat ze niet , na al die jaren , "vrij" loopt op onze nogal stenige ondergrond . De ijslander gaat wel goed - liever geen draf maar dat kan ook gewenning zijn.
1 jaar --- loop je dan elke dag met haar over de ondergrond die jullie daar hebben buiten de weide.?
Ik vind de hoefschoenen een uitkomst. Wel omslachtig (de sokken, de modder :)...
Maar! Wil uit Portugal zal je kunnen vertellen dat áls het paard voldoende kans krijgt om op stenige, zanderige, asfalt ondergrond te lopen het dan wel goed komt.
Ik ga er maar vanuit dat mijn paarden nóg te weinig op stenige ondergrond lopen..die hier dus écht wel is. Toen ze op zanderige bodem waren liepen ze daar als een trein.
Ik dacht dat mijn paard weer stijf liep...enz.. mét hoefschoenen loopt ze soepel..echt een opluchting want nu kan ik vaker draven zodat ze meer conditie krijgt en ik wéét nu dat het goed gaat dus de gewenning naar draven op het gras kan er uit.
Dus ik zou zeggen: hoefschoenen aan voor buiten en wandelen aan de hand...op alle ondergrond :)

Myriam

Gaat helaas niet altijd op hoor!
Mijn paarden lopen ook in Portugal (ook stenige ondergrond), maar de fjord heeft gewoon verziekte voeten van de ijzers uit haar verleden. Ze loopt inmiddles zo'n 8 jaar bijna zonder ijzers en blijft nog steeds wat gevoelig lopen. Komt gewoon nooit meer goed. Ijzers komen er natuurlijk nooit meer onder, hoefschoenen geven uitkomst.

Ik heb een spaans paard dat gevoelig blijft op steentjes, om die reden heb ik ooit zelfs teruggegrepen naar ijzers. Hoefschoenen veroorzaakten grote stress met aantrekken. Enfin, een Moderne Bekapper heeft hem 2,5 jaar geleden weer goed op de rails gekregen maar de gevoeligheid op steentjes blijft. Dus kies ik de berm of ik stap af. No big deal.

Tineke Nolet-Verdel schreef op dinsdag 10 juli 2012, 19:57:


Precies... net zoals de Fjord van Tineke is ook onze Chaser jaren geleden verziekt door hoefijzers. Dat heeft de hoefgroei dermate belemmert indertijd dat er smalle klemvoeten zijn ontstaan. Chaser is een heel eind gekomen op deze ondergrond, en in principe hoef ik niet altijd hoefschoenen te gebruiken. Maar dit soort voeten worden nooit meer rockcrunchers hoor. Voor Chaser gebruik ik (knalrode) Renegade hoefschoenen en ik ben daar zeer tevreden over.

Nog 1 ding: een paard met goed ontwikkelde voeten, zoals onze Catcher, was de zachte NL bodem gewend. Ook hij heeft meer dan 1 jaar nodig gehad om niet gevoelig over deze (keihard!) ondergrond te lopen. Ik bedoel maar... dit is een paard met goede voeten... zoveel tijd kan het dus nemen! Ik denk niet dat je iets over het hoofd ziet... maar wél dat je paardje misschien meer tijd nodig heeft )

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Hello folks, zoals ik het allemaal lees vrees ik dat het bij mijn pony ook nooit helemaal goed zal komen. Hij heeft 10 jaar op ijzers gestaan. Thuis staat hij 24/24 buiten op een zandpaddock met toegang tot de stallen met een groot stuk beton voor en binnen ook dus hij komt wel in contact met harde ondergrond maar vermoedelijk niet genoeg. Het valt me ook op dat hij bij nat weer gevoeliger loopt dan bij droog weer. Ik heb me onlangs hoefschoenen cavallo simple aangeschaft voor vooraan en daarmee lukt het wandelen zeker beter. Ik vraag me gewoon af of hij steeds de schoenen aanmoet of er een moment zal komen dat ik ze uit mag en kan laten. Ze slijten nogal vlug en het leer schimmelt gauw als je er mee in de regen gaat wandelen. Ook kunnen er fijne steentjes tussen de groeven kruipen en dan moet je halverwege de rit de schoenen uitdoen en uitkloppen wat niet echt handig is. Blij te horen dat ik niet de enige ben bij wie het zonder ijzers lopen niet perfect verloopt zoals in vele boeken beschreven. Het kan soms frustrerend zijn ja. Mijn jonge paardjes komen alvast nooit op ijzers zodat ze sterke voeten kunnen kweken!

ARIANE DESTUYVER schreef op woensdag 11 juli 2012, 17:57:


Zelfde ervaring - bij nat weer gaat het minder goed.
Vandaag weer eens zonder hoefschoenen gegaan omdat er asfalt en gras is en ik dacht aan Christel...stenen = afstappen.. no big deal :) ..Ze liep goed.
Mss kun je over een tijdje nog betere hoefschoenen aanschaffen.. dat er steentjes inkruipen hoeft niet - dat heb ik dan weer gelukkig niet :)
En na het rijden uitwassen en goed drogen.
Succes hoor :)
Myriam

Myriam schreef op woensdag 11 juli 2012, 18:12:



Hier ook meer gevoeligheid bij nat weer. Ik denk dat de hoef dan wat zachter is en er meer druk op de interne structuren komt. Die zijn nog niet helemaal uitgehard en klaar voor hun taak. Zoiets.
Maar ook bemerk ik gevoeligheid als de straal te veel dragend is. Puntje eraf snijden en het gaat beter. Ook een teken van een nog gevoelig straalkussen lijkt me.
Nu zou ik trouwens niet galopperen op asfalt, veel te harde klappen op de gewrichten. Daar hebben we de berm dan weer voor.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Mijn paard is na jaren ijzerloos ook nog steeds gevoelig op steentjes.
Maar tsja, ik rij/wandel hem 1 of 2 uur op de weg en dan staat hij weer 46 of 47 uur in de wei/paddock/stoeptegels.
Ik leg me daar gewoon bij neer en als hij een dagje minder goed loopt ga ik in de berm.
Mijn jaarling loopt nu al veel makkelijker op steentjes, maar komt dat doordat hij nooit ijzers heeft gehad of omdat hij van nature gewoon hardere hoeven heeft?
Ik denk dat je door de hoeven te trainen met diverse ondergronden een heel eind komt, maar dat een paard gewoon in aanleg harde of minder harde hoeven heeft.

Suzanne Graauw schreef op woensdag 11 juli 2012, 23:04:


Of hoe is het als veulen geweest. Is er veel aangedaan om de ontwikkeling van het straalkussen te stimuleren of heeft het alleen in dik stro of andere zachte ondergrond gestaan
Piet

Waar zit de logica in een dier laten doen wat je
wil door middel van een voortdurend afleren

Piet schreef op donderdag 12 juli 2012, 7:03:


Denk ik dus ook. Loopt het veulen al vanaf dag 1 (Catcher!) op een harde ondergrond en gaat pas daarna de zachte wei in (dus afwisseling!) krijg je flink ontwikkelde voeten!

Zelf zou ik veulens nu totaal anders houden als ik vroeger gedaan heb. Niks opsluiting in zachte stroboxen... Lekker naar buiten, wel met schuilstal natuurlijk... en daarin/daarvoor een flinke betonnen verharding. Of een betonnen looppad... zodat de ondergrond flink wisselt... nou ja... veulen paradise!

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Wil schreef op donderdag 12 juli 2012, 13:38:

En toch denk ik dat aanleg ook een belangrijke factor is. Ik heb daar geen onderbouwing voor behalve eigen ervaring. De hoefwand van DD is knetterhard in de zomer en die van Guus gewoon hard.
Is daar meer over bekend, weet iemand dat toevallig?

Tineke Nolet-Verdel schreef op donderdag 12 juli 2012, 13:47:


Uiteraard is 'nature', aanleg, dna, belangrijk! Min of meer standaard is de invloed ervan op samengestelde eigenschappen ongeveer 20%. Vervolgens hangt het een beetje vanaf welke pet je opzet hoe de berekeningen verlopen.
Het valt echter met gewoon gezond verstand te bedenken dat de kans dat er een eigenschap, of meerdere eigenschappen, minder goed uitvallen zodra selectie wegvalt schrikbarend snel toeneemt. Dat is, denk ik, bij hoeven van gehouden paarden bij uitstek het geval. Dus: gewoon geen paarden kopen waarbij het aan de hoeven mankeert, of wees voorbereid op beperkte 'bruikbaarheid' en een boel gedoe. Net zoiets eigenlijk als zomereczeem.
Neemt niet weg dat 'nurture', ontwikkeling en omgeving, de overige 80% doen! En wellicht ligt daarin in oorsprong besloten zelfs de idee om door middel van bijsnijden, modelleren, etcetera, de hoefgebreken bij paarden voor de handel te camoufleren wat over de eeuwen heen uitgroeide tot de hoevenflauwekul van vandaag de dag.
Meest instructief heb ik altijd goeie ouwe Xenophon gevonden: je moet gewoon een slaaf belasten met de taak dagelijks met de paarden over hobbelkeitjes te lopen voor hoeventraining. Zo lang speelt dat dus al!

e m kraak schreef op donderdag 12 juli 2012, 15:16:

Precies.... vlak idd. ook de genetische aanleg niet uit!


Ah Egon... stuur me een slaaf s.v.p.!!! 30 graden in de schaduw... type Nubiër of zo... )

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.