Myriam schreef op woensdag 11 juli 2012, 18:12:



Hier ook meer gevoeligheid bij nat weer. Ik denk dat de hoef dan wat zachter is en er meer druk op de interne structuren komt. Die zijn nog niet helemaal uitgehard en klaar voor hun taak. Zoiets.
Maar ook bemerk ik gevoeligheid als de straal te veel dragend is. Puntje eraf snijden en het gaat beter. Ook een teken van een nog gevoelig straalkussen lijkt me.
Nu zou ik trouwens niet galopperen op asfalt, veel te harde klappen op de gewrichten. Daar hebben we de berm dan weer voor.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Mijn paard is na jaren ijzerloos ook nog steeds gevoelig op steentjes.
Maar tsja, ik rij/wandel hem 1 of 2 uur op de weg en dan staat hij weer 46 of 47 uur in de wei/paddock/stoeptegels.
Ik leg me daar gewoon bij neer en als hij een dagje minder goed loopt ga ik in de berm.
Mijn jaarling loopt nu al veel makkelijker op steentjes, maar komt dat doordat hij nooit ijzers heeft gehad of omdat hij van nature gewoon hardere hoeven heeft?
Ik denk dat je door de hoeven te trainen met diverse ondergronden een heel eind komt, maar dat een paard gewoon in aanleg harde of minder harde hoeven heeft.

Suzanne Graauw schreef op woensdag 11 juli 2012, 23:04:


Of hoe is het als veulen geweest. Is er veel aangedaan om de ontwikkeling van het straalkussen te stimuleren of heeft het alleen in dik stro of andere zachte ondergrond gestaan
Piet

Waar zit de logica in een dier laten doen wat je
wil door middel van een voortdurend afleren

Piet schreef op donderdag 12 juli 2012, 7:03:


Denk ik dus ook. Loopt het veulen al vanaf dag 1 (Catcher!) op een harde ondergrond en gaat pas daarna de zachte wei in (dus afwisseling!) krijg je flink ontwikkelde voeten!

Zelf zou ik veulens nu totaal anders houden als ik vroeger gedaan heb. Niks opsluiting in zachte stroboxen... Lekker naar buiten, wel met schuilstal natuurlijk... en daarin/daarvoor een flinke betonnen verharding. Of een betonnen looppad... zodat de ondergrond flink wisselt... nou ja... veulen paradise!

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Wil schreef op donderdag 12 juli 2012, 13:38:

En toch denk ik dat aanleg ook een belangrijke factor is. Ik heb daar geen onderbouwing voor behalve eigen ervaring. De hoefwand van DD is knetterhard in de zomer en die van Guus gewoon hard.
Is daar meer over bekend, weet iemand dat toevallig?

Tineke Nolet-Verdel schreef op donderdag 12 juli 2012, 13:47:


Uiteraard is 'nature', aanleg, dna, belangrijk! Min of meer standaard is de invloed ervan op samengestelde eigenschappen ongeveer 20%. Vervolgens hangt het een beetje vanaf welke pet je opzet hoe de berekeningen verlopen.
Het valt echter met gewoon gezond verstand te bedenken dat de kans dat er een eigenschap, of meerdere eigenschappen, minder goed uitvallen zodra selectie wegvalt schrikbarend snel toeneemt. Dat is, denk ik, bij hoeven van gehouden paarden bij uitstek het geval. Dus: gewoon geen paarden kopen waarbij het aan de hoeven mankeert, of wees voorbereid op beperkte 'bruikbaarheid' en een boel gedoe. Net zoiets eigenlijk als zomereczeem.
Neemt niet weg dat 'nurture', ontwikkeling en omgeving, de overige 80% doen! En wellicht ligt daarin in oorsprong besloten zelfs de idee om door middel van bijsnijden, modelleren, etcetera, de hoefgebreken bij paarden voor de handel te camoufleren wat over de eeuwen heen uitgroeide tot de hoevenflauwekul van vandaag de dag.
Meest instructief heb ik altijd goeie ouwe Xenophon gevonden: je moet gewoon een slaaf belasten met de taak dagelijks met de paarden over hobbelkeitjes te lopen voor hoeventraining. Zo lang speelt dat dus al!

e m kraak schreef op donderdag 12 juli 2012, 15:16:

Precies.... vlak idd. ook de genetische aanleg niet uit!


Ah Egon... stuur me een slaaf s.v.p.!!! 30 graden in de schaduw... type Nubiër of zo... )

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.