Nogmaals bedankt voor jullie ervaringen en adviezen. Ik ben mij er nu beter bewust van wat het inhoud en ook in welke mate eczeem tot uiting kan komen. In hele erge mate.. maar het kan ook mee vallen.

Toch heb ik de beslisisng genomen wel voor deze merrie te gaan. Of het een juiste keuze is zal in de toekomst blijken. En ik hoop natuurlijk op het beste. Maar houd rekening met het ergste, dan kan het alleen maar meevallen.

Ik ben heel erg blij met mijn keuze en kan niet wachten tot ze mijn kant op komt.

Groetjes Fleur

Zo'n twee maanden geleden vroeg ik naar jullie ervaringen betreffende zomereczeem.
Ik zat toen nog in dubio of ik een leuke merrie aan zou schaffen waarvan bekend is dat ze eczeem heeft.

Ze is nu een aantal weken bij me en ze is geweldig! Zo vrolijk, nieuwsgierig, zelfverzekerd, rustig en een tikje dominant. Constant met haar lippen alles vastpakken of grote happen nemen van sneeuw of modder om te onderzoeken wat het is.
Zij is het eerste paard dat ik mag verzorgen met dit karakter en ik vind het geweldig!

Gevoeligheid mbt tot haar gezondheid is wel direct naar voren gekomen. Aangezien ze flinke regeneczeem had toen ik haar ging ophalen waarna ook nog een flinke mok op is komen zetten. Er is in de drie jaar die ze nog maar oud is flink met haar gesleept en verhuisd. En ook is ze twee keer per jaar tegen alles geënt wat maar mogelijk is.

Tijd voor een rustig en paard natuurlijk leven..

Na 13 jaar te hebben mogen genieten van een geweldig lief, blond en trouw hondenvriendinnetje heb ik gisteren afscheid van haar moeten nemen. Een week geleden at ze niet meer en begon ze slecht te lopen. Heel plotseling ging het helemaal niet goed met haar. Een scan maakte duidelijk dat ze een uitgezaaide lever tumor had. De laatste dienst die ik haar kon bewijzen was haar verder leed te besparen.

Mijn dierbaarste vriendinnetje verliezen zorgt ervoor dat ik extra blij ben met mijn nieuwe paarden vriendin.

Afgelopen week heb ik een mestonderzoek laten uitvoeren bij mijn nieuwe aanwinst. Een drie jarige merrie. De uitslag was als volgt:

Bloedwormen (Strongylus) 1200
Spoelworm (Parascaris) < 50
Lintworm (Anaplocephala) < 50
Veulenworm (Strongyloides) < 50
Aarsmade (Oxyuris) < 50

Er werd geadviseerd haar te behandelen met moxidectine in combinatie met praziquantel. Dus ik heb haar ontwormd met Equest pramox. Daarnaast wordt er een volgend mestonderzoek geadviseerd rond 1 april 2013.

Nu zat ik wat rond te lezen op het internet en ook via de zoekfunctie hier op het forum. Ik las af en toe dat een éénmalige ontworming niet voldoende is aangezien de larven nog in de darmwand blijven zitten en straks in het voorjaar massaal actief worden.
Maar ik lees ook dat moxidectine de larven juist dood.

Ze heeft overigens geen klachten als vermagering of diarree, maar gewone mest.

Is deze éénmalige ontworming nu wel voldoende geweest? En is een nieuwe wormtelling rond 1 april niet te laat? Ik lees veel nare verhalen over deze wormbesmetting.

Bedankt! Groeten, Fleur

Wat veel informatie! Bedankt hiervoor. Leuk om te lezen.

Ik begrijp dus dat er een grote kans is dat er larven zijn ingekapseld in haar darmwand bij een telling van 1200. Wanneer zullen de larven in het voorjaar actief worden? Bij verschil in temperatuur? En welke temperatuur?
En mocht zij ingekapselde larven in haar darmwand hebben, groeien deze in het voorjaar uit tot wormen en wordt dit bij een volgende wormtelling duidelijk zodat ze dan weer opnieuw ontwormd moet worden om er definitief vanaf te komen?

Ik weet dus niet in hoeverre ze is ontwormd in het verleden. Is te zeggen hoe lang ze niet is ontwormd nu ze een forse bloedwormbesmetting heeft?
Dat ze bijvoorbeeld 12 weken na een ontworming, als er geen werking van het middel meer is, een besmetting heeft opgelopen? Maar ik neem aan dat het ook nog even duurt voor de larven zijn uitgegroeid tot wormen.

Zolang ik geen klachten bij haar bemerk kijk ik het aan en zal ik over een aantal weken opnieuw een wormtelling laten uitvoeren.

Nogmaals bedankt!

Groeten, Fleur

Wat is de beste manier om een nieuw paard te introduceren in een bestaande kudde paarden?

In mijn omgeving is een plek vrij gekomen in een paardnatuurlijke paddock waarin acht paarden samen met elkaar een kudde vormen. Er heerst rust in de groep. Ze gaan goed met elkaar overweg, spelen met elkaar, eten samen en luieren met elkaar.
Er zijn twee grote schuilstallen en vier hooiplekken. De oppervlakte mag hier in de randstad altijd groter maar de ruimte die ze hebben lijkt voldoende voor deze groep. Tevens gaan ze elke dag de wei op.

Nu is er dus één paard verhuisd waardoor mijn 4 jarige merrie erbij mocht. Ze stond tot nu toe overdag in een zandpaddock samen met andere paarden maar ging s'nachts op stal. Ik was dus helemaal blij dat er een plek vrij was.
Ze heeft eerst een paar dagen in de groep gestaan achter een schrikdraadje, zodat ze elkaar konden zien en ruiken maar verder niet. We hebben mijn merrie ook met bijna alle paarden uit de groep apart in een zandpaddock samen gezet om te kijken hoe dit ging en dat ging zonder problemen.
Nu het moment daar was dat ze daadwerkelijk bij de hele groep werd gezet ging het mis. Ze is flink opgejaagd, gebeten en geschopt. Het was geen constant opjagen maar leek voornamelijk puur op plaatsbepaling waarbij mijn merrie ook niet gelijk een onderdanige rol aanneemt, wat de hoger in rang geplaatste ruinen niet accepteren. Ik heb het aangegeken maar haalde haar er s'avonds toch weer uit met bijt en schaafwonden. Er waren ook momenten van rust waarbij ze ook dusdanig op haar gemak was dat ze ging liggen slapen..
Er is constant toezicht en de eigenaar vertelde dat er zeker een verandering gaande was en dat ik haar er beter in kon laten staan zodat ze niet elke keer opnieuw de plaatsbepaling door zou hoeven. Dat leek mij logisch waardoor ik haar heb laten staan.

Maar ze wordt nog steeds te grazen genomen en urineerde op een gegeven moment van angst en ellende als ze weer op haar plek werd gezet. Ze is in drie dagen tijd nu helemaal uitgeput, zit onder de bijt en schaafwonden en is zo bont en blauw geschopt dat ze bijna niet meer normaal kan lopen.

Wat zou de reden kunnen zijn dat ze haar niet accepteren en haar hardhandig blijven wegjagen?

En wat doe ik nu? Het toch weer proberen? Het zou een ideale plek voor haar zijn maar ik ga ook niet afwachten tot ze straks écht gewond is of erger..

Dat zijn goede tips! Bedankt hiervoor.

Het gebrek aan ruimte zal zeker mede een oorzaak zijn dat ze zo gewond is geraakt.
Ik volg jullie advies op en zet haar de komende tijd gewoon weer achter het lijntje. Dat hebben we maar een paar dagen gedaan en dus te kort.

Overdag gaan ze de wei in waar ze genoeg ruimte hebben, dus dat wordt denk ik de volgende stap. En dan als ze hengstig is het opnieuw proberen.

En dan hoop ik op meer succes voor haar.

Nogmaals bedankt!

Zo'n kleine maand geleden is m'n 4-jarige merrie door een professioneel natuurlijk bekapper bekapt. Ze had weer nette hoeven en liep er goed op. Ze heeft sterke hoeven en altijd op blote voeten gelopen.

Zoals ik hier eerder op het forum schreef is ze de afgelopen week geïntroduceerd in een nieuwe kudde die verblijft in een zandpaddock met ruime schuilstallen en aan beide zijde twee flinke betonnen platen waar ook wat zand op ligt. Ze werd niet door de groep geaccepteerd waardoor ze redelijk achterna is gezeten en dus ook flink over het beton heeft gedraafd.
Met als gevolg dat ze nu super gevoelig loopt op een harde ondergrond. In de wei of op zand loopt ze zonder problemen, maar op een harde ondergrond loopt ze zichtbaar pijnlijk. Ik had haar niet moeten laten bepakken voor haar intrede in de paddock, maar had niet verwacht dat ze zo achterna gezeten zou worden.

Ze staat nu overdag in de wei en daarna in de paddock achter een draad die haar scheidt van de rest. Ze staat op beton waar ze een beetje rond keuvelt met een Shetlander.

Wat kan ik nu voor haar doen behalve haar de tijd geven? Kijken of er een mogelijkheid is dat ze in zand komt te staan in plaats van op het beton?

Hebben jullie tips?

Bedankt hiervoor..

Goedemorgen,

Drie weken geleden liep m'n merrie (Arabische merrie van 5 jaar) plots kreupel met haar rechter voorbeen.
Diagnose na röntgenfoto, acute hoefbevangen met licht gekanteld hoefbeen.
Advies DA: strikte boxrust. Waarschijnlijk voor lange tijd.
Second opinion gaf andere diagnose
Waarschijnlijk is ze al een keer hoefbevangen geweest voor ik haar kocht. Van deze DA mocht ze wel naar buiten op nat zand en rustig met haar stappen.

Ik heb geen ervaring met hoefbevangenheid en ben nu veel informatie aan het lezen. Ik geef haar nu magnesium, gekocht via deze site. Een heel goede natuurlijk bekapper heeft haar netjes bekapt. Ze loopt nu best goed. Ze lijkt nu pijnvrij op een zachte bodem en ook loopt ze redelijk over een harde bodem. Alleen bij een bocht is ze nog wat gevoelig.

Ik begrijp dat het tijd nodig heeft voordat de hoef is hersteld en dat het maanden kan duren of langer.
Nu weet ik niet wat ik voor de komende periode kan verwachten en wat ik met haar kan doen qua beweging.

Ze heeft veel nergie en wil graag wat doen en ik begreep dat beweging juist bij HB heel belangrijk is.
Maar in welke mate kan ik m'n wandeling met haar opbouwen waarbij het hoefmechanisme juist wordt versterkt in plaats van dat ik haar overbelast en juist het tegenovergestelde bereik?

Op 10 afstand met de trailer is het strand waar ik met haar een stukje langs de kust kan stappen. Daar genoot ze altijd intens van.
Op welke termijn zou ik dit weer met haar kunnen doen?

Heel erg bedankt voor de eventuele reacties.
Het is lastig omdat ook de DA's verschillende dingen vertellen.

Hoi Cristel,

Dank je voor je antwoord!
De dierenarts vind ik echt ongelofelijk!
Hij had het over maanden strikte boxrust.
Het is een goed aangeschreven en dure dierenarts waarbij je in eerste instantie dan ook denkt dat je er goed aan doet.

Toen ik hem confronteerde met het advies van de andere DA gaf hij mij aan dat ik mijn paard ernstige schade berokken als ik haar toch uit stal haalde.
Enfin, ik ga er niet meer heen.
Kreeg wel gisteren de rekening van 780 euro voor de medicatie, controle, gipsverband en röntgenfoto.

--

Naar het strand is 10 min in de trailer.
En zou ik, nu ze goed loopt, bijvoorbeeld gewoon een uur langs de harde kustlijn kunnen stappen met haar? (Wandelend uiteraard)
Het zou geweldig voor haar zijn!

Ik heb de extra bevestiging nodig gezien het advies van de eerste DA.
Dat maakt toch onzeker.

Groetjes Fleur