Zieltje schreef op dinsdag, 28 juni 2005, 23:46:


Dat had ik hier al eerder gepost. Ik heb bij mijn paard, die het toch behoorlijk te pakken had -tientallen knobbeltjes op alle benen- nu al na twee dagen behandelen enorme verbeteringen. Hier en daar is er nog iets over, maar alle wondjes zijn dicht, en negens zwelling of roodheid.
1. benen wassen met betadineshampoo
2. alle korstjes weghalen die wak geworden zijn
3. goed afdrogen en laten opdrogen
4. alle korstjes en wondjes insmeren met Hydrocortiderm (kan apotheek zelf maken)
5. goed laten inwerken, of beter nog een stuke gaan wandelen. En als het paard terug in de weide gaat een laagje uierzalf er over (of vaseline). Dat houdt de huid rond de kostjes of kloofjes soepel en zorgt er voor dat in de wondjes niet meteen opnieuw hordes schimmels, bacteriën of mijten terecht komen.
Ik weet het, zeer klassiek, niet alternatief, maar het werkt spectaculair voor mijn paard en daar ben ik zeer blij mee.

Elke

Het gaat hier over mok, en met alle respect dames, maar jullie zijn weer onbedoeld bezig met de bekende symptoombestrijding:
Van buitenaf zalfjes smeren en niet op zoek gaan naar de oorzaak:


Iemand er ook al aan gedacht dat mok voor een zeer groot deel, zoniet het allergrootste deel een gevolg is van een verminderde doorbloeding binnen het been. Weet je wel :
Hielen te hoog, te weinig beweging, verkeerde omndergrond (te zacht - weinig hoefmechanisme), verkeerde stand, en inderdaad ook voeding, etc.

Sorry, Kon het even niet laten.
Groet, Pien

www.spirithorses.be

Spirithorses schreef op woensdag, 29 juni 2005, 11:56:


Ik wel, en ik begrijp je bezorgdheid.
Maar in dit geval gaat het om een ijzeloos, regelmatig bekapt, vrijlopend paard. Je weet het natuurlijk niet zeker maar volgens mij is het vocht en/of zonnebrand geweest.

Zieltje schreef op dinsdag, 28 juni 2005, 23:46:


Tja Suzanne, dan wil ik natuurlijk ook graag weten hoe jij de mok aanpakt van binnenuit?

Met geweld kan je een hoop
bereiken,
met geduld, vertrouwen en
liefde meer !
Gr. Nick

ElkeW schreef op woensdag, 29 juni 2005, 12:55:


....Waarbij er wel een verschil blijft tussen regelmatig bekappen en regelmatig natuurlijk bekappen, eerlijkgezegd....

Want mok komt van binnenuit en bij een gezonde conditie/zuurtegraad van de huid hebben bacterieën en andere insluipers geen tot weinig kans.
En een gezonde conditie etc krijg je alleen maar bij een optimale doorbloeding (voedingsstoffen/afvalstoffen) en een optimale doorbloeding door een optimaal hoefmechanisme en een optimaal hoefmechanisme door de juiste stand, manier van bekappen in de natuurlijke hoefvorm, enz enz.....

Waarom anders leidt vocht of zonnebrand elders op de huid niet tot mok?
Ik heb een Arabier die altijd mok en rotstraal had.
Totdat die hielen laag gingen en ik anders ben gaan bekappen.
Ze heeft het nooit meer teruggehad.
Was ik eens te slordig en deed ik niks aan hoefonderhoud kwamen de plekjes al vrij snel terug.
Te hoge hielen ---> verminderd hoefmechanisme ---> verminderde doorbloeding ---> Mok.

Groet, Pien
www.spirithorses.be

Spirithorses schreef op woensdag, 29 juni 2005, 20:00:


Mijn paarden hebben nog nooit mok gehad, terwijl die sokken vlgns mij toch èchte boosdoeners zijn. Wel hebben ze een verdieping hoger, in de knieholtes van de voorbenen, van die korsten. Ik weet niet of dat ook mok is? Ik dacht dat het in de volksmond rap werd genoemd. Ze krijgen het altijd met weersomslagen en da's hier in Nederland eigenlijk het hele jaar door. De fokker waar Enya vanafkomt (Miranda Sauter van het tinkerstamboek) en haar eigen dierenarts, raadden mij destijds Sebacyl aan, gevolgd door zwavelbloem in babyolie. Sebacyl is natuurlijk troep, vandaar dat ik het eigenlijk maar eens per jaar ongeveer gebruik, als het weer eens heel erg is. De kortsjes kam ik eruit. Ze hebben er ogenschijnlijk geen last van, en merk niet dat het pijn doet of zo. Nu ik natuurlijk bekap, merk ik geen verschil. Het is ook nog maar een maand dat ik natuurlijk bekap, dat is waarschijnlijk dan ook nog te vroeg. Maar bovenstaande geeft wèl hoop. Tenminste àls dit onder de noemer mok kan worden gerekend...

Trea

Spirithorses schreef :

Kmot effe mezelf aanvullen:
In combinatie met natuurlijke voeding en niet van die bergen granen en voorbewerkt gedoe en natuurlijk de levensomstandigheden en beweging he.

Groet, Pien
www.spirithorses.be

trea hoex schreef :

....Merk je nog geen verschil....Komt wel.
Het helingsproces daarbinnen is in volle gang, mits aan de andere levensomstandigheden ook wordt voldaan....


Vergelijkbaar en eveneens onderdeel van het doorbloedingsverhaal.
Waarbij ik niet wil beweren dat een natuurlijk bekapt paard nooit last kan hebben van mok, rap of rotstraal, er zullen ongetwijfeld uitzonderingen zijn.
Maar de kans wordt wel aanmerkelijk kleiner.

Groet, Pien
www.spirithorses.be

Ik wil de paardenliefhebbers op deze site graag een tip geven voor bij MOK.

Ik heb twee paarden met in totaal 7 witte voetjes.
Ze staan het grootste deel van het jaar buiten.
Ook als het nat is en slikkerig.
In de winter haal ik ze ´s nachts naar binnen.

Paard 1. Kreeg een keer mok in een natte weideperiode.
Paard 2 Kreeg ook mok maar nu nadat ik zijn drie witte voetjes had gewassen. Ik werkte eerst met mokzalf. Het probleem werd erger.
De mok werd natter en breidde zich uit. De vee-arts raadde "droogzetter" aan van de koeien. Dat vond ik zelf niet zo´n goed idee.
Twee keer blauwsel gebruikt Daarvan wordt de mok droger.

Daarna ben ik ACEDERM gaan gebruiken. Gewoon te koop bij de Boerenbond.
Dat werkt super. Na een half jaar (!) prutsen met mokzalven en een kreupel paard was de mok na twee weken over en helemaal weg.

Binnen een paar dagen tot hooguit twee weken is je paard van de mok af.

P.S. mocht de mok pusachtig zijn, dan de eerste avond (als je paard uit de wei komt bijvoorbeeld) de plek 5 minuten in een lauw sopje biotex weken. Droogdeppen en in schone stal zetten en de volgende ochtend beginnen met ACEDERM. Elke ochtend als het paard met droge benen uit de stal komt even erop spuiten of smeren. Dan gewoon de wei in, als je dat kan natuurlijk. Als het beter gaat evt. om de dag Acederm erop.

Natuurlijk ik

Vitelli schreef op woensdag 16 november 2005, 19:33:


**************
Wat zit er aan ingredienten in ACEDERM?

Frouk

Vitelli schreef op woensdag 16 november 2005, 19:33:


Waarom Biotex? Je kan beter een sodaoplossing maken. De werkzame stof uit de biotex is namelijk soda en verder zitten en onnodige dingen in biotex.

Margot van Lare schreef op maandag 29 mei 2006, 14:02:


Dat is niet helemaal waar...

Soda is toch nog vrij aggressief en Biotex is wat zachter.
Wat ook heel goed werkt is Sunlight zeep.

Heb eens een verhaal gelezen van een paard met een akelige beenwond die maar nooit wilde helen. Elke dag wordt het been gewassen met soda en dat hield de wond maandenlang open. Toen overgestapt naar Sunlight zeep (tip van de plaatselijke kruidenier notabene) en de wond was binnen een paar dagen dicht.

jose schreef op maandag 29 mei 2006, 14:19:


Hoi Jose, ik had dezelfde tip van iemand die al z'n hele leven paarden heeft, hij is nu tegen de 70.... Hij gebruikte ouderwetse zeep, ook Sunlight. Hij vertelde dat de loog in de zeep de wond goed schoonhield, maar ook wondgenezend schijnt te zijn.
We hebben 2,5 jaar geleden de ervaring gehad met een flinke schaafglip op het spronggwricht van een paard, was tijdens het spelen door een ander paard (met ijzers natuurlijk!) gemept. Moet ik wel zeggen dat we het snel zagen, de wond was niet oud. Hij maakte een 'vet' sopje en sponse het schuim van de zeep er dik op.

De wond is nooit gaan ontsteken of echt dik geworden. Het genas zo ontzettend snel, binnen een paar dagen viel de korst er al af. Wondermiddel!
Enne.... toevallig heb ik nog blokken ouderwetse zeep, (erfenis) je moet wel de oude zeep hebben, niet wat ze nu in de supermarkten verkopen...
Haha... ik ben stikzuinig op de oude zeep!

Groetjes,
Wil.

Wil schreef op maandag 29 mei 2006, 15:33:


Hallo, Wil,
Mijn moeder vond bij haar verhuizing ook nog een paar blokken van de ouderwetse Sunlight zeep in haar kelder, en een emmer bruine (dik)vloeibare zeep. Ik ben er ook erg zuinig op.
Monique