Het gaat hier over mok, en met alle respect dames, maar jullie zijn weer onbedoeld bezig met de bekende symptoombestrijding:
Van buitenaf zalfjes smeren en niet op zoek gaan naar de oorzaak:


Iemand er ook al aan gedacht dat mok voor een zeer groot deel, zoniet het allergrootste deel een gevolg is van een verminderde doorbloeding binnen het been. Weet je wel :
Hielen te hoog, te weinig beweging, verkeerde omndergrond (te zacht - weinig hoefmechanisme), verkeerde stand, en inderdaad ook voeding, etc.

Sorry, Kon het even niet laten.
Groet, Pien

www.spirithorses.be

FalkaenEsther schreef op maandag, 27 juni 2005, 8:48:


Klopt, ik ben Annet. De hoeven groeien juist niet hard, en worden nauw in plaats van wijder. Er is niet echt een verhard stuk op de wei, wel losse stenen, van de boer mag ik niet verharden. In de paddock wel waar ze ´s winters staan en hun hooi krijgen. Ook de stal is daar verhard waar ze hun water moeten halen. Daar heeft ze het ook.

Peter Donck schreef op woensdag, 29 juni 2005, 9:55:

Peter Donck schreef op woensdag, 29 juni 2005, 9:51:


Waar je wel rekening mee moet houden, Perdida, is dat je na elke wandeling over asfalt, steentjes e.d de hoeven en dan vooral de witte lijn goed inspecteerd.
Vooral die eerste tijd is de witte lijn enigszins verbreed en gaan er makkelijk steentjes inzitten.
Vooral die hele kleine steentjes kunnen gevoeligheid geven.
Ze zitten soms zo in de witte lijn gedrukt dat je ze er met een hoevenkrabber niet uitgewipt krijgt. Ik heb daarom ook altijd een schaar of ander puntvormig voorwerp in mijn poetskist en in mijn zadeltas.

Na verloop van tijd zul je merken dat er geen steentjes meer in de straal gaan zitten zodra die breder wordt. Wanneer de hoef hol gaat trekken gaan ze ook niet meer in de zool, maar dat met die witte lijn duurt vaak echt wel een tijdje.

Wij krabben de hoeven nooit uit voor een rit, maar altijd erna, en als ik dan met de hoevenkrabber over de witte lijn strijk kan ik horen waar ze zitten (ijzer over de steentjes).
Die moet je er echt uithalen en dat is wel eens een hoop gepruts ja.
Nu nog wel hoor, ook nu de hoeven van mijn paarden optimaal gehard zijn kom ik soms nog wat steentjes tegen. Maar de ondergrond is ook knokehard en stenig hier he.

Na het weken van de hoeven of na een regenbui zie je dat die witte lijn weer wat zachter wordt bij paarden waarbij ie nog verbreed is , en er is dan wat meer kans op een steentje.
Geen probleem, maar wel iets om rekening mee te houden.

Wat ik ook nog wil opmerken:
Als je paard een hoefzweer krijgt dan kun je dat toch niet voorkomen; het komt van binnenuit, hoewel het ook samengaat met een kneuzinkje als gevolg van trappen op een steentje wanneer de hoef nog niet optimaal is, is mijn ervaring.
Is geen ramp hoor, hoef je niet bang voor te zijn.

Groet, Pien
www.spirithorses.be

trea hoex schreef op woensdag, 29 juni 2005, 6:07:


Nee ik vind het niet lachwekkend, maar eerder zorgwekkend.

Ik maak het ook wekelijks live mee op de manege waar ik vrijwilligerswerk doe; dekens/bandages/scheren en knippen het is zo normaal, evenals het laten beslaan van de paarden.

Verpest wil ik deze mensen dan ook niet noemen; ze weten vaak gewoon niet beter.

Daarom probeer ik zelf op diverse andere forums ook dat soort mensen tot nadenken aan te sporen, maar op een wat minder "intensieve" manier als hier soms gebeurd of wat sommige HN-ers proberen te bereiken op dat soort forums met hun manier van schrijven. Niet negatief bedoeld vaak, maar het wekt wel ergernis op en daarmee bereik je een averechts effect.

Juist ook door dit soort berichten zijn de "kindertjes" op oa Bokt niet echt gecharmeerd geraakt van Hoefnatuurlijk en wordt het door sommigen soms als een "sekte" gezien. Vind ik persoonlijk niet raar, maar wel heel erg jammer.

Er is hier ook zoveel goeds te bieden

ElkeW schreef op woensdag, 29 juni 2005, 0:02:


Gepofte/gewalste Mais schijnt goed opgenomen te worden (80%) ipv mais meel. Kun je zo bijvoeren (wel rustig opbouwen) .

Gr. Leonie

Huertecilla schreef op maandag, 27 juni 2005, 11:27:


Hoi Peter,

ik vond de tijd om wat verder te lezen maar kan blijkbaar niet antwoorden daar, geen idee waarom. Dankjewel voor je openlijke blijheid met m'n boek, overigens .

Een paar losse flodders; waarbij ik niet verder in wil gaan op een discussie richting mogelijke bithorrors, want dat is een discussie die al -tig keer is gevoerd op dit forum:

- voor alle duidelijkheid: ik ben niet voor of tegen welke optoming dan ook. Bit, touwhalster, gekruist, één teugel, twee teugels, hackamore, zonder, whatever. Die dingen doen niks zonder de ruiterhand, of bij uitbreiding zonder de ruiterhand annex been/zit.
- Ik denk dat menige blijdschap rond bitloos rijden gewoon kan toegeschreven worden aan het anders gaan rijden van de ruiter. Daarom vind ik bitloos rijden ook perfect in orde, ook vaak gewoon bij wijze van eyeopener voor de ruiter: meestal hangt plots de teugel (touw) wél door, wat blijkbaar met een bit daarvoor niet "kon". Dáár reageert het paard, denk ik, nog het meest op (onafgezien dan van de aversieve werking waarmee het bit werd gebruikt en vandaar de eventuele automatische -aangeleerde- respons op het bit door het paard).
- Touwhalster, bit en hackamore kunnen evenzeer gevaarlijk scherp zijn, en worden meestal gebruikt als ware het het spreekwoordelijke met een kanon op een mug schieten. 't Is niet omdat je het minder ziet aan een paardenneus dat trekken nu plots wél mag. Maar even goed: ik ken persoonlijk iemand die de kaak van haar paard heeft gebroken met een bit...
- Een stang hangen in een niet-rechtgericht paard is bovendien ook contra-productief.
- Op de buitenteugel rijden bij dressuur is gewoon een gradatie van neckreining bij western.
- Dressuur zoals het zou moeten zijn = NH. Verwar asjeblief niet wat je ziet om je heen of zelfs wat tegenwoordig vaak in de naam van het buzzword "Klassieke Dressuur" wordt gepresenteerd met dat wat dressuur zou kunnen zijn.
- "Rijden" is een hoogstpersoonlijke in te vullen woord. Voor de meesten betekent het gewoon op een prettig en veilige manier van A naar B gebracht worden. Niet-storend zitten en richting vragen is alles wat nodig is, een bit kan dan werkelijk overkill zijn. Sommigen echter genieten van het technische aspect van het wérkwoord "rijden". Dat zijn de mensen die heel intensief proberen te voelen wat in hun paard gebeurt, en dat bij élke pas. Dat zijn mensen die er graag wél een bit in hebben, omdat het preciezer werkt bij het rechtrichten (en dus versoepelen) van een paard, als onderdeel van alle beschikbare rijhulpen; en ik heb het niet eens over een bepaald rijniveau, maar gewoon over de individuele "goesting" van de mens (wist je dat "goesting" onlangs is verkozen als het schoonste Vlaamse woord? ). Er zijn nadelen aan een bit, zoals er nadelen zijn aan élke soort optoming. Er zijn ook voordelen aan een bit, zoals er voordelen zijn aan élke soort optoming. Kiezen waar je mee rijdt hangt dus af van de persoonlijke voorkeuren van mens én paard. Zolang een paard blij loopt, is de optoming waarmee dat gebeurt wat mij betreft volkomen van ondergeschikt belang. Het overschakelen naar bitloos is geen garantie voor een blij paard.

ElkeW schreef op woensdag, 29 juni 2005, 11:00:


Ik vraag dit, omdat ik steeds meer om me heen hoor dat regelmatig ontwormen niet altijd afdoende is. En er dus toch nog een wormbesmetting kan zijn.

Toen laatst het paard van Marianne ziek was, werd ze in in de kliniek in Utrecht ook geconfronteerd met wormbesmetting. Ook zij ontwormde haar paard regelmatig. Er zijn nu geloof ik ook al resistentie gevallen tegen ivermectine. Maar dat weet ik niet zeker. Weet iemand daar meer over? Blijft lastig, het ontworm verhaal.

Ik durf het bijna niet meer te schrijven, maar doe het toch . Mijn holistische dierenarts zegt dat het soms nodig is, om het hele ontwormverhaal te ondersteunen met kruiden. Djahleena krijgt momenteel Parasieten compositum van de groene Os www.degroeneos.nl, omdat bij haar ook een lichte besmetting gemeten werd. Ondanks dat ik d'r regelmatig ontworm. De vorige keer werd er lintworm besmetting gemeten, maar dat was na een Equimax kuur weer in orde. Het waren nu de strongyliden. En ook ik had haar nu pas ontwormd.

Het is eigenlijk voor iedereen aan te raden, om ondanks dat je regelmatig ontwormdt, toch de mest af en toe eens te laten onderzoeken. Dit voor degenen die het liever alleen bij regulier houden . Maar of het dan zo verstandig is om bij besmetting er nog een wormkuur in te stoppen, dat betwijfel ik.

Het is natuurlijk wel vreemd, dat een paard zomaar magerder wordt, als er niets in zijn leefomstandigheden is veranderd. Of is dit paard net springpaard af? Sommige paarden kunnen dan ook wat terugvallen. Ik ken een geval van een dressuurpaard die ongelukkig werd toen ze niet meer 'gebruikt' werd. Jaja, ze zijn er!

Groetjes Collane

Spirithorses schreef op woensdag, 29 juni 2005, 11:56:


Ik wel, en ik begrijp je bezorgdheid.
Maar in dit geval gaat het om een ijzeloos, regelmatig bekapt, vrijlopend paard. Je weet het natuurlijk niet zeker maar volgens mij is het vocht en/of zonnebrand geweest.

Collane schreef op woensdag, 29 juni 2005, 12:37:


Ja hij staat zo min of meer op pensioen. Al ongeveer een jaar. En eigenlijk fleurde hij meteen op, en werd het een veel rustiger vrolijker paard. Dat had eigenlijk niet met het springen te maken, eerder met de nieuwe leefomstandigheden, weg uit de box, en buiten met andere paarden.
Dat van die wormen ga ik zeker doorgeven.
Groetjes,
Elke

Peter Donck schreef op woensdag, 29 juni 2005, 9:55:


kzen er zeker van da ge wel iet zult vinne.
Perdida

Spirit schreef op woensdag, 29 juni 2005, 12:07:


Ja, hier bij ons is 't heel zandering ('t heet niet voor niets Zandhoven), maar er zitten wel vele (kleine en grotere) steentjes in het zand. Ik zal er een gewoonte van maken de hoeven te krabben na het rijden in plaats van ervoor. Na een lange buitentocht op wisselende ondergrond deed ik dat vroeger ook wel, maar nooit na het rijden in de bak.

Bedankt Pien, en Peter en Isabel, ik hou het verder in het oog, maar nu ben ik toch weer gerustgesteld.

Perdida

Morrie schreef op woensdag, 29 juni 2005, 11:12:


een uur of vier is doorgaans voldoende,
te lang en het kan schimmelen
Peter

Bedankt voor het uitgebreide en duidelijk goed overdachte antwoord Inge.

Inge Teblick schreef op woensdag, 29 juni 2005, 12:15:


Yep, dát is de crux van het topic eigenlijk; met de deur open rijden. Het is alsof je het hek om de wei weghaalt en tóch je paard betrouwbaar uit het veld moet kunnen krijgen.
.


Paard kan veel beter paard zijn dan wij ja en wij zijn altijd ballast. Zelfs aan de psychische steun zit een keerzijde; het op de rug bereden worden is een grote stressverhogende factor voor het paard. 'Steunen' door rust te geven vanuit het zadel is een aardig eind op weg van 'anders' rijden.


Het tweede lijkt mij net zo helder als de constatering dat de werking van welke optoming ook nul is als er geen hand aan sjort.
Het eerste echter zie ik anders omdat de paardenmond net zo min als mensenmond door de evolutie van een bitplek is voorzien én het bit de speekselvorming onnodig stimuleert.
Aan de optoming met een bit zitten derhalve twee aspecten eigenlijk;
- de werking en die is zoals door jou helder uitgelegd van de ruiterhand afhankelijk
- het biologisch feit dat er geen wat voor dingus ook in de paardenmond hoort

Voeg het laatste bij het psychologische effect op veel ruiters en ik ben voorstander van het principe.

Peter Donck schreef op woensdag, 29 juni 2005, 13:25:


En hoeveel mag je daar van geven?