cornelie schreef op dinsdag, 30 maart 2004, 18:34:


Paarden kunnen zich ontzettend aan elkaar hechten en goed in paniek raken als het vriendje uit zicht verdwijnt.. Ik had met Pauli in het begin hetzelfde: als ik een van haar hartsvriendinnen van stal haalde en uit beeld verdween dan werd het totale chaos - ze probeerde zelfs uit haar stal te klimmen..

Ik heb het zo aangepakt: ik liet iemand anders haar vriendje weghalen en bleef zelf bij haar stal en gaf haar - voor de afleiding - een flinke baal hooi.Ondanks de aanvankelijke onrust, ging ze toch eten. Na een paar keer begon ze het vertrek van de vriendin te associëren met 'ha, ik krijg eten' - ze ging wel af en toe uit de luiken kijken of ze wat zag maar werd steeds rustiger. En tegen de tijd dat het hooi bijna op was, kwam de vriendin weer terug.
Nu scheelt het haar niks meer maar ik geef nog wel altijd een klein plukje hooi.

Wat ook wel werkt is om hem als eerste op het land te zetten - meestal duiken ze dan meteen met de neus in het gras om te eten en worden ze niet zo onrustig.

Succes!

Marianne

josien schreef op dinsdag, 30 maart 2004, 20:10:
Dan is er helemaal niks aan de hand.


Nu staan ze niet meer samen in de wei. Hij heeft nu als gezelschap een oververliefd mini appaloosa'tje in zijn wei. ( die zelfs helemaal begint te trillen als hij eraan komt )
Maar zodra de merrie nog maar 1 stap uit haar stal is gaat het al mis. En gisteren dus letterlijk. Maar zodra pride dus als eerste uit de stal weggaat of wat dan ook is er niks aan de hand. Terwijl het altijd juist een ontzettend onafhankelijk paard is geweest.

cornelie

Marianne schreef op dinsdag, 30 maart 2004, 22:09:
Goed idee!! Maar even kijken hoe ik zoiets hier in de praktijk zou kunnen toepassen. De paarden hebben al 24/7 zo'n grote ronde hooibaal voor de snufferd staan dus dat werkt misschien wat minder. Maar je brengt mij wel op een idee. Ik zou dan eens wat kunnen clickeren ofzo om de aandacht wat af te leiden en kijken hoe dat uit pakt?


Dat werkt prima ja. Maar ook een 'probleem' is dat er nu voor de merrie een verzorgster is. Dat houdt dus in dat de merrie uit de stal gehaald wordt. En zoals gisteren, wordt er nog stoer gezegd dat ze eerst wat flinke brullen naar pride hebben gegeven. Ik zal toch eens even doorspreken dat ik dat gewoon niet wil hebben. Juist door die aandacht heeft hij de neiging om nog drukker te worden. Ikzelf laat mij in dat soort situaties niet meer gek maken door mijn paard. Ook niet door de geintjes die hij allemaal uit gaat halen als hij even vast moet staan vanwege uitmesten etc. Mijn stalhoudster begrijpt wel hoe ik denk maar gaat dan toch al vrij snel naar pride om hem eens even 'toe te spreken' Ik zal dit in elk geval nog even heel goed doorspreken en ook dat de verzorgers maar gewoon hem moeten negeren. Ik voel mij dan wel een zeur maar ja, het is voor pride.

Bedankt voor het meedenken,
cornelie