josien schreef op dinsdag, 30 maart 2004, 20:10:
Dan is er helemaal niks aan de hand.


Nu staan ze niet meer samen in de wei. Hij heeft nu als gezelschap een oververliefd mini appaloosa'tje in zijn wei. ( die zelfs helemaal begint te trillen als hij eraan komt )
Maar zodra de merrie nog maar 1 stap uit haar stal is gaat het al mis. En gisteren dus letterlijk. Maar zodra pride dus als eerste uit de stal weggaat of wat dan ook is er niks aan de hand. Terwijl het altijd juist een ontzettend onafhankelijk paard is geweest.

cornelie

Marianne schreef op dinsdag, 30 maart 2004, 22:09:
Goed idee!! Maar even kijken hoe ik zoiets hier in de praktijk zou kunnen toepassen. De paarden hebben al 24/7 zo'n grote ronde hooibaal voor de snufferd staan dus dat werkt misschien wat minder. Maar je brengt mij wel op een idee. Ik zou dan eens wat kunnen clickeren ofzo om de aandacht wat af te leiden en kijken hoe dat uit pakt?


Dat werkt prima ja. Maar ook een 'probleem' is dat er nu voor de merrie een verzorgster is. Dat houdt dus in dat de merrie uit de stal gehaald wordt. En zoals gisteren, wordt er nog stoer gezegd dat ze eerst wat flinke brullen naar pride hebben gegeven. Ik zal toch eens even doorspreken dat ik dat gewoon niet wil hebben. Juist door die aandacht heeft hij de neiging om nog drukker te worden. Ikzelf laat mij in dat soort situaties niet meer gek maken door mijn paard. Ook niet door de geintjes die hij allemaal uit gaat halen als hij even vast moet staan vanwege uitmesten etc. Mijn stalhoudster begrijpt wel hoe ik denk maar gaat dan toch al vrij snel naar pride om hem eens even 'toe te spreken' Ik zal dit in elk geval nog even heel goed doorspreken en ook dat de verzorgers maar gewoon hem moeten negeren. Ik voel mij dan wel een zeur maar ja, het is voor pride.

Bedankt voor het meedenken,
cornelie

monique schreef op dinsdag, 30 maart 2004, 22:17:
Verkeerd vind ik het zeker niet. Maar het is nu eenmaal zo dat als je een berichtje plaatst je een reaktie kan verwachten en dan loopt helaas niet altijd zoals je verwacht had.
Niet persoonlijk naar jou toe maar in zijn algemeenheid: Alhoewel ik bezig ben met pnh etc is het totaal mijn doel/droom niet om zonder zadel en hoofdstel te kunnen rijden. Ik vind het dan weleens jammer dat als je aan nh doet je blijkbaar wel die droom móet hebben en de rest is 10 x niks. Mijn droom is het juist om mbv het pnh programma een geweldige proef neer te kunnen zetten mét zadel en hoofdstel en alle poespas eromheen.

cornelie

Tja, ik kan dan niet achterblijven he Ik heb ook een mail gestuurd en dan ook het probleem van de merrie die weggaat voorgelegd. Ik heb al ervaring met zoiets en alhoewel daar heel veel uit kwam kon ik er ook niet zo goed iets mee. Ook heb ik haar gevraagd of ze iets door kan geven oid aan pride. 2,5 jaar geleden is er namelijk een dag geweest waardoor mijn bewondering voor pride enorm is gegroeid. Soms wil dat helaas nog weleens wat naar de achtergrond kruipen maar dan juist door jullie berichten komt dat weer boven. Ik ben benieuwd wat er uitkomt.

cornelie

Ik heb inmiddels ook al bericht terug en vooral hiermee was ik heel blij:

"Nou, het was me een genoegen om telepatisch naar Pride te kijken; als alle
paarden zo lekker in hun vel zaten als hij dan was het een mooie wereld!
Werkelijk, Pride heeft nergens emotionele blokkades en dat maak je haast
niet mee. "

Ook werd mij wat duidelijk over zijn gedrag naar de merrie toe en ook dat klinkt eigenlijk heel logisch.
Er zijn heel veel dingen uitgekomen die kloppen en ik vond het heel bijzonder. Vooral een bepaalde woordkeuze. Eind november heb ik ook zoiets laten doen door iemand anders maar beiden gebruiken dezelfde woorden over een bepaald iets. Heel frappant.

cornelie

Ik moet eerlijk zeggen, wat een heftige reakties hebben jullie allemaal gekregen zeg. Maar in elk geval is er wat meer duidelijkheid.
Ik heb nu dus nanda om een consult gevraagd maar afgelopen november was ik zo wanhopig dat ik contact heb gezocht met leela. Ik zal hieronder het stuk van nanda plakken en dan iets van leela. Dat was best een verassend iets

Beste Cornelie,

Nou, het was me een genoegen om telepatisch naar Pride te kijken; als alle
paarden zo lekker in hun vel zaten als hij dan was het een mooie wereld!
Werkelijk, Pride heeft nergens emotionele blokkades en dat maak je haast
niet mee. Het is echt te merken dat jij hem van jongs af gehad hebt en
bovendien op een fantastische manier met hem om gaat. Soms heb je dat ook
inderdaad dat het net zoals bij jullie 'liefde op het eerste gezicht' is en
dat is altijd een teken dat je het paard gevonden hebt wat ook echt bij jou
hoort. Aan jullie relatie valt weinig te verbeteren; zijn respect voor, en
vertrouwen in jou zijn beide grenzeloos en ook zijn liefde voor jou kent
geen grenzen. Pride heeft veel plezier in zijn werk en hij wil alles voor je
doen.

Goed, ik heb hem gevraagd naar zijn voorkeuren mbt zijn werk en de
antwoorden zet ik hieronder op een rijtje. Hij was ook inderdaad (net zoals
jij verwachtte) een heel gemakkelijk paard om contact mee te leggen en
bovendien is hij bijzonder intelligent.

Het Parelli werk: Hier heeft hij niet zo veel zin meer in, de uitdaging
lijkt er een beetje af te zijn.
Vrijheidsdressuur: hmmm, doet hij liever dan Parelli maar hij is er ook niet
meer zo heel enthousiast over.
Western rijden: Dat is een dikke yes; dat vindt hij erg leuk om te doen.
Dressuur: Dat vindt hij minder leuk dan western rijden, maar als jij het
echt wilt dan wil hij het wel voor je doen.
Endurance: daar is hij laaiend enthousiast over, dat is zijn favoriet.
Buitenrijden: scoort net zo hoog als endurance, kan hij ook geen genoeg van
krijgen.

Ik vroeg hem ook of hij het verwarrend vindt om zoveel verschillende dingen
te doen en hij verbaasde me met zijn antwoord want hij vindt het geen
probleem. Hij lijkt inderdaad van een uitdaging te houden en je gaat voor
hem inderdaad eerder te langzaam dan te snel. Hij is enorm slim.

Een beeld wat steeds terug komt als ik naar hem 'kijk' is dat van wijd
uitgestrekte prairies en grote kuddes vee die bij elkaar gedreven moeten
worden. Dat is waar hij van droomt en ik denk dat western rijden en
endurance daar het dichtste bij in de buurt komen.

Je vroeg me ook of ik hem een boodschap van jou door wilde geven, maar daar
heb je mij absoluut niet voor nodig. Dat weet hij al lang; hij vangt alles
op wat jij denkt en voelt. Omgekeerd denk ik echt dat jij ook heel veel van
hem opvangt anders hadden jullie nooit zo'n goede relatie kunnen krijgen. Je
hoort misschien geen woorden of ziet geen beelden, maar onderschat vooral
niet de waarde van het elkaar zonder woorden aan kunnen voelen. Ik denk echt
dat je dat contact wat je met hem zou willen al hebt. Durf er maar op te
vertrouwen dat die communicatie er is. Probeer maar eens op te letten of je
tijdens het rijden of in de omgang soms plotselinge ingevingen krijgt of dat
Pride in je dromen verschijnt. Op die manier proberen paarden vaak een begin
te maken met telepatische communicatie met hun mens.

Nu het probleem met het niet op stal willen blijven als de merrie weggaat of
het niet van de kudde vandaan willen als iedereen buiten staat. Je zou op
het eerste gezicht haast denken dat hij verlatingsangst heeft, maar het
omgekeerde blijkt waar te zijn. Hij voelt zich juist verantwoordelijk naar
de andere paarden toe en ook vooral naar de merrie die naast hem staat. De
reden dat hij dat vroeger niet had heeft niets te maken met de verschillende
stallen, maar met zijn eigen persoonlijke ontwikkeling. Hij is enorm
gegroeid en bekleed nu een veel hogere positie in de kudde dan vroeger. Die
hogere positie brengt ook verantwoordelijkheden met zich mee en daarom voelt
hij zich verantwoordelijk voor de merrie naast hem. Ook wanneer hij naar
binnen moet terwijl de rest buiten blijft speelt dat
verantwoordelijkheidsgevoel op. Bovendien staat hij sowieso liever buiten
dan binnen, omdat hij van de uitgestrekte prairies droomt.

Dit is echt een machtig paard zeg!

Vooral het stukje over de 'prairie'. Leela begon hier ook over in november, zelfde omschrijving etc. Toen ik daarna aan nanda schreef dat het misschien van vorig jaar kwam. (toen hij dus 2 maanden in het natuurgebied stond ) zei ze dit:
"Goh, dat vind ik dus echt prachtig om te horen van zijn verblijf op het
natuurmonumentenland! Dat beeld kwam telkens maar terug; het betekent echt
heel veel voor hem."
Dus heb ik besloten dat hij ook dit jaar er maar weer naar toe gaat. De rest van de paarden gaat ook en het alternatief is op stal blijven met een shetlander.

En tja, over parelli o.a. kwam dit nog naar voren:
Over Parelli; Pride ziet dat dus precies zo. Het heeft zijn nut bewezen en
nu hebben jullie het niet meer nodig. De vrijheidsdressuur is voor hem de
lol ook min of meer af. Bij Western rijden is het denk ik minder belangrijk
hoeveel uitdaging je erin legt en voor endurance en buitenrijden geldt dat
al helemaal. Zolang Pride lekker buiten in de natuur is, voelt hij zich
sowieso al happy. Daar kan hij geen genoeg van krijgen.

Dus voor ons is het allemaal wat minder heftig dan voor sommigen van jullie. Maar ik vind het wel zeer interessant om het allemaal te lezen.

cornelie

Ga ik ook maar eens proberen

Ik heb overigens ook jaren lang wormenkuur in brokvorm gehad. Dát is pas makkelijk

Andersom komt het ook weleens voor. Er staan op stal 2 paarden die werkelijk dol zijn op de wormenspuiten. Als je er mee aan komt moet je oppassen dat ze je vingers er niet bij opeten

Clickertraining komt ook weleens van pas. Gisteren moest ik acederm op zijn neus spuiten maar no way dat ik met dat ding in de buurt kwam. Heb toen maar het commando 'tik' gegeven en nou ja oke, hij raakte het dan wel aan. En zo een tijdje doorgeclickerd totdat ik heel sneaky direkt spoot toen hij het weer aan wilde tikken.

cornelie

Hallo allemaal,
heeft iemand van jullie ervaring met de trainingstechnieken van John Lyons? Ik ben zo eens een beetje aan het rondsnuffelen bij sites van NH trainers en over lyons zou ik ook weleens wat meer willen weten.

Piet schreef op dinsdag, 6 april 2004, 12:40:


Is het nu ook zo dat je dan de hond bv een dekje oid dat je paard heeft gedragen kan geven? Zoiets wordt met de komst van een kindje toch ook weleens aangeraden? Of zijn dat van die 'indianen' verhalen?

cornelie

Petra schreef op Tue, 6 Apr 2004 19:57:17:

Nou, ze wenste mij succes ermee Er is niet echt iets dat ik nu kan doen waarmee het 'ineens' over is. Maar eerlijk gezegd is het wel ontzettend vermoeiend. Pride begint echt een paard te worden waar je je handen vol aan hebt. Over 1,5 maand gaat alles het natuurgebied weer in dus dat scheelt gelukkig. Maar tja, nu wordt er echt continu rekening gehouden met pride. Als ik bv binnen even wil borstelen oid en de rest gaat naar buiten kan ik ook maar beter ophouden. Ik zei altijd: hij went er maar aan maar nu hij hechtingen in zijn neus heeft ben ik hier toch wel wat voorzichtiger mee. Het is nu wel iets rustiger omdat de merrie gisteren is weggebracht naar het dekstation. Maar ja, het blijft ook wel een geweldig paard en een enorme clown. Vanmiddag vroeg ik al aan mijn stalhoudster of ze ook behang had......... om hem erachter te plakken Hij kreeg geen aandacht dus besloot hij letterlijk om op de voerton te gaan zitten. Dus behalve al die geintjes zit er dus ook nog dat nieuwe gedrag bij. Pride is nu 8 dus hij is inderdaad ook al weer een stuk volwassener. Hij is ook de enige 'man' op stal dus misschien dat er nog wat veranderd als er meer ruinen komen. Maar toch laat ik hem ook eens op testosteron testen als er een keer bloed geprikt moet worden. Ben benieuwd of daar ook nog wat uitkomt. Voorlopig moet ik maar gewoon leren leven met zijn gedrag en het scheelt al wel nu ik weet waar het vandaan komt. Alhoewel ik het nooit zal doen zijn er weleens momenten dat ik denk: nu ben ik het zat, ik laad hem op en ik breng hem naar de eerste de beste handelaar die ik tegenkom. Ik doe het niet echt hoor!! maar tja, als ik met de andere paarden omga is dat toch wel vaak even een verademing. ( maar ondanks alles is hij wel het best opgevoede paard )
En ik heb het idee dat het 'gesprek' met nanda ook flink invloed heeft gehad. Ik kon zaterdag niet naar hem toe en dat hebben ze op stal ook goed geweten........ Stal ondersteboven, de voerbak lag weer eens meters buiten de stal, pride oervervelend en vooral heel chagrijnig. Maar toch blijft het een lief en vrolijk paard Maar als jij nog een idee hebt???????????

cornelie

Petra schreef op Tue, 6 Apr 2004 22:06:59:

Ik kan mij heel goed voorstellen dat er even een stop is. Maar toch heeft zij mij vandaag nog een bericht gestuurd over mijn konijn, dus daar ben ik toch heel dankbaar voor.

Maar het kon ook inderdaad niet anders, als je alleen hier al zag hoeveel mensen haar ineens mailden.

cornelie

Marianne schreef op dinsdag, 6 april 2004, 22:46:

Helemaal mee eens. Was wel grappig, ik ging met pride voor het eerst naar de verenigingsles toen hij 6 was. Ik schaamde mij lichtelijk ( althans, ik 'hoorde' mij te schamen) omdat we net B gingen starten en de rest in de les al minimaal M was met ook paarden van die leeftijd. Dus ik was al wat gespannen en stelde mij aan de instructrice voor met ook de zin: hij is AL 6 maar we hebben nog geen winstpunt.
Zij verbeterde mij toen en zei: hij is PAS 6

cornelie

Ik heb zelf overigens eerst 3 jaar voltige gedaan voordat ik met rijlessen begon. Eerlijk gezegd heb ik daar toen enorm veel aan gehad. Juist dan leer je zitten in alle gangen, je moet alles 4 galopsprongen doen dus ook je gevoel voor ritme etc wordt enorm ontwikkeld. En je voelt je veel vrijer op een paard. Misschien een idee om dit ook eens te doen of bv een tijdje?

cornelie

Karen Koomans schreef op Wed, 7 Apr 2004 01:44:54:

Ik zal het eens proberen. Maar ik heb het vermoeden dat er wat bij mijn eerste berichtje is weggevallen. Nanda is ook bezig met bach bloesem etc en zei dat er voor dit geval niet echt een goede remedie was. Het enige dat ik zou kunnen proberen is cigorei. Maar die rode kastanje klinkt ook wel aardig. Ik heb hem nu tijdelijk op wat meer magnesium staan en dat scheelt ook al een stuk. Hoeveel druppels zou hij moeten hebben van die rode kastanje? Bedankt trouwens,
cornelie

Handig plaatje: