Huertecilla schreef op woensdag 28 juni 2006, 0:46:

Hahahahahahahahahaha!
Toch wel beter dan overgewichtig op een slechtpassend boomzadel aan een of ander bizar bit sleurend en dan roepen hoe lekker hun paard aan de teugel loopt....?
Of niet?
Ik weet het nu ook niet meer hoor.

annerheide schreef op woensdag 28 juni 2006, 12:31:

Een stal van 5 bij 5 kan ik geen loopstal noemen en daar zou ik nooit of te nimmer 3 paarden inzetten. Als het echt moet, hoogstens 3 minishetjes.

Wel goed dat jullie hiermee bezig zijn. Zou mijn paard in pension moeten, zou ik zeker voor een groepshuisvesting kiezen. Maar dan moeten ze wel goed de ruimte hebben. Paarden hebben zo hun systemen en regels en als je daar geen rekening mee houdt en ze die in beperkte ruimte moeten doorleven kan er veel mis gaan.

e m kraak schreef op woensdag 28 juni 2006, 14:56:

Jeetje, wat een cliffhanger! Kun je een beetje snel nadenken, ik ben heel nieuwsgierig...

Alhoewel.... eigenlijk boeit me al dat gedoe niet zo. Wie, wat, wanneer, hoe, wie wel en wie niet, wie het eerst, wie nog daarvoor, wie rechtsom of wie links, is vooral het probleem van de personages in kwestie zelf, voel erg weinig behoefte me daarin te mengen of partij te kiezen. Het moge duidelijk zijn dat samenwerking meestal goed werkt, maar het is o zo menselijk dat dat dan ook weer niet gaat lukken.

Maar ik vind zo'n professionele bekappersvereniging toch wel een goed idee.
Heb al een hele tijd geleden geroepen dat ik graag iets herkenbaars zou zien dat mij behoedt voor de eendagscursusvlieg die ondanks de duidelijke tekst op deze site *om op verantwoorde wijze hun eigen paard te kunnen bekappen* toch besluit zijn geluk op mijn paarden te beproeven als professioneel bekapper.

Hanne schreef op donderdag 29 juni 2006, 11:21:


Hee. Toch weer die knippen in die oren.

Een hele tijd geleden las ik ergens dat Shires met een knip in het oor als door de eigenaar als onhandelbaar gemerkt waren! Ik heb dat toen aan alle Shiredeskundigen voorgelegd en niemand had er ooit van gehoord. Uiteraard werd ik met het stellen van dergelijke bizarre vragen vanaf toen niet meer serieus genomen .

Is dat wellicht ook het verhaal achter deze paarden?

Misschien is de volgorde anders en zijn paarden die in hun jeugd gehouden zijn in een omgeving waar blijkbaar in oren geknipt werd door hun ervaringen moeilijk benaderbaar...

Hanne schreef op donderdag 29 juni 2006, 11:21:


Hee. Toch weer die knippen in die oren.

Een hele tijd geleden las ik ergens dat Shires met een knip in het oor als door de eigenaar als onhandelbaar gemerkt waren! Ik heb dat toen aan alle Shiredeskundigen voorgelegd en niemand had er ooit van gehoord. Uiteraard werd ik met het stellen van dergelijke bizarre vragen vanaf toen niet meer serieus genomen .

Is dat wellicht ook het verhaal achter deze paarden?

Misschien is de volgorde anders en zijn paarden die in hun jeugd gehouden zijn in een omgeving waar blijkbaar in oren geknipt werd door hun ervaringen moeilijk benaderbaar...

Spirithorses schreef op donderdag 29 juni 2006, 11:59:

Ah oke. Dat klinkt dan toch wel weer logisch in paardenland.
Onhandelbaar > slacht.

Huertecilla schreef op donderdag 29 juni 2006, 12:04:

ik vond 'm ook wel grappig.... spiegeltje gewoon ff omgedraaid denk ik?
Tis ook nie altijd leuk om in die spiegel te kijken. En een beetje humor in de tent houd het leuk allemaal...

Gerda9 schreef op donderdag 29 juni 2006, 21:30:

Pfoe Gerda. Ik weet niet goed wat ik met je bericht aanmoet.
Ergens heb ik het idee dat je het toch goed bedoelt. Ik hoop dat je je echt schuldig voelt over dat keihard met de zweep slaan en het daarom ook nooit - NOOIT - meer zal doen.

Vraag jezelf nu eens af wat "goed" lopen is. Of dat hetzelfde is als "in de krul" lopen omdat je als paard hebt geleerd dat de mensen dat mooi vinden en dat ze je niet meer slaan als je je hoofd zo houdt.

Volg je gevoel Gerda, ga niet meer mee met de anderen. Twijfel niet meer aan jezelf en laat je nooit meer tot dergelijke experimenten verleiden.
Ga verder op ontdekkingsreis. Je bent al op deze site terechtgekomen dus je bent een goede weg ingeslagen.

En geef dat paard als hij bij jou is een uurtje de kans zichzelf te zijn. Geef hem de ruimte en op een goed moment zal hij zijn vertwijfeling doorbreken, zich afvragen of je echt anders bent dan al die anderen, hij zal je zelfs je gedrag van vandaag vergeven - want zo zijn paarden, je misschien wel gaan vertrouwen, jou herkennen als dat ene mens met respect.... wat een prachtig moment zal dat zijn!

Nick Altena schreef op vrijdag 30 juni 2006, 3:43:



Ja jeetje. Volgens de ballotage hier komt ie in ieder geval al niet door de keuring omdat ie zo graag met zijn aambeeld speelt....

Maar je moet toch ergens beginnen! Vele beroepen hebben zo hun verenigingen of certificatieinstanties waar je als leek enigszins een bepaalde garantie kunt vinden.
Wil helemaal niet zeggen dat het goed mogelijk is dat een intelligente of handige hobbyist best wel eens beter kan zijn dan een minder getalenteerde gecertificeerde professional.

Toch stel ik wel op prijs dat enig mate van professionaliteit in ieder geval gegarandeerd wordt en dat ik zeker weet dat de niet getalenteerde hobbyist die wel een mooi logo op zijn auto heeft laten plakken in ieder geval niet aan mijn paarden gaat lopen kloten.

En dat natuurlijk bekappen een holistische aangelegenheid is is nogal klontjes. Maar alles wat je goed wilt doen is dat. En tuurlijk is regelmatig zelfonderhoud zinnig of zelfs vereist. Blijft nog steeds dat ook als ik alleen maar eens in de 6 weken iemand onderhoud wil laten plegen ik nog steeds liever iemand heb die natuurlijk bekapt en waarbij de kans dat hij weet wat hij doet gewoon wat hoger is dan dat ik in het wild moet gaan lopen zoeken.

Wellicht is er voor de wel intelligente, getalenteerde en handige hobbyist ook wel plaats in de nieuwe bekappersclub? Misschien eerst ff afwachten hoe het eruit gaat zien alvorens het bij voorbaat de grond in te stampen?
Jammer dat echt samenwerken, compromissen sluiten, kleuren zien in een zwart wit wereld toch steeds maar weer zo ontzettend moeilijk blijkt te zijn... zeker in dit geval, waar vooral voor de paarden zoveel winst te halen valt...

sandratien schreef op vrijdag 30 juni 2006, 12:18:



Nou, met 100 gram per vierkante cm verdeelt een dikke kont met natuurlijk gelpad het gewicht dus over meer vierkante centimetertjes.
Hiep hiep hoera voor de kleine dikke vrouwtjes dan!

sandratien schreef op vrijdag 30 juni 2006, 12:24:

Cassandratien (weet ff niet precies je naam...), je neemt het persoonlijk. Doe dat niet. Niet iedere mens bezit de sociale vaardigheid zich in anderen te verplaatsen. Niet iedereen is in staat verder te kijken dan de neus lang (of dik) is.
Dat is een beperking. Geen wijsheid.

Huertecilla schreef op vrijdag 30 juni 2006, 13:09:

Els zegt iets heel anders.

Een berekening is een berekening. Een maximum is een maximum.
Of de factor gewicht in die berekening nu gewicht of deels overgewicht is maakt voor het resultaat van de berekening geen ene zak uit.

Illustratief: Stel een paard kan volgens de berekening 70 kilo dragen. Zal het dat paard toch worst zijn waar die 70 kilo uit is opgebouwd? En misschien is dat in de vorm van een lekker zacht (onder)lichaam en iemand die niet per se het maximale uit dat paard probeert te halen voor het paard wel net wat prettiger dan een schriel type die het onderste uit de kan wil (illustratie uitgebreid met verder trouwens niet ter zake doende randvoorwaarden).