Huertecilla schreef op vrijdag 30 juni 2006, 12:45:
> Els Kleverlaan schreef op vrijdag 30 juni 2006, 12:38:
>
>> Er zit wel wat in, vind ik. Probeer zelf ook steevast wat
>> kilo's kwijt te raken en beweeg zoveel mogelijk. (NIet alleen
>> voor m'n paard, maar ook voor mezelf.)
>> Dus eigenlijk gewoon het maximaal haalbare uit jezelf halen.
>>
>> Groetjes, Els.
>
> Jij snapt het PERFECT Els.
> Verder is een harde grens die ruim 100 gram cm².
Zo beperkend en "hard" is die grens toch niet? Reken nou es mee... 100gr/1cm²=1kg/10cm²=10kg/100cm²(10x10cm)
Zowel paard als ruiter zijn 2zijdig symmetrisch dus met een contactopp. van 50x10cm links én rechts maakt dat 100x10cm en dus tolerantie voor maar liefst 100kg.
Vervolgens is het uiteraard weer zo simpel niet aangezien vaste stoffen druk niet goed verdelen... maar dáár springt een goed zadel bij en komt je ineens wel héél ruim in de marge. Als significante beperking heb ik er via jouw theoretische benadering dus wat moeite mee, en zie die in praktijk ook al niet weerspiegeld: nergens paarden met doorligplekken.
Wel drukplekken van slechte zadels - daarin is jouw verhaal juist! Maar geen drukplekken vanwege ongezadeld rijden... nouja, hier hebben we heb eerder al over gehad.
Voor de rest is alles te leren vanuit de TB rensport waar gewicht álles is, maar dat is nmm ook een ander verhaal.
Groeten, Egon
We cannot solve problems with the same thinking that created them. -
Einstein