Spirithorses schreef op zondag 17 december 2006, 22:37:


Weet ik veel wat de engelsen doen. Heb ik geen verstand van. Ik weet alleen wel dat ik gelukkig geen mensen ken die het normaal vinden een 2,5 jarig paard in te rijden.
Volgens mij is in mijn omgeving het heel gewoon om op 3, 4 jarige leeftijd te beginnen, niet eerder en dan nog vrij rustig aan, beleren en dan weer een tijd de wei op.

Spirit schreef op maandag 18 december 2006, 0:16:


Ja, dat bedoel ik ook hoor, beslist niet met je bovenlichaam opzij werken, wel iets voor of achterwaarts das wat anders.
Maar gewoon vanuit je bekken, je bekken altijd recht boven de romp houden van je paard, ook in wendingen.

eddy DRUPPEL schreef op maandag 18 december 2006, 0:17:


Bekken in de rijrichting is toch niets ongewoons?

Tja, ik merk wel je kunt het op verschillende kanten benaderen, maar vaak komt het op hetzelfde neer.
Basis is (ook in de klassieke dressuur en volgens mij ook in het cr en het verlichte rijden van heather moffet) dat jou bekken de zelfde paralel heeft als je paard en dat je schouders de zelfde paralel houdt als je paard en je kijkt in de richting waarin je gaat.

Spirit schreef op maandag 18 december 2006, 0:11:


Binnenteugel gebruik je niet daarvoor.
Rij je op de hoefslag en valt je paard teveel naar binnen, dan gebruik je je binnenbeen om hem terug te duwen. Ben je op de hoefslag dan richt je weer recht of je gaat in schoudervoor verder.
Gaan we de bocht om: binnenbeen eraan en buitenteugel voor de, hoe zeg je dat, de grootte van de bocht. Dan moet je paard dus buigen in zijn lichaam dus daarom is het binnenbeen logisch.

Jij wilt naar rechts, duwt met je lb het paard naar rechts waardoor het paard automatisch wat inbuigt in de romp. Dus terwijl de romp naar links gekromd is, moet je paard naar rechts bewegen. Dat is biomechanisch niet goed maar misschien wel de verklaring waarom ik western paarden altijd zo hoekig en vastgehouden vindt bewegen.

Spirit schreef op maandag 18 december 2006, 0:31:


NEeee, ik bedoel ook niet onbeweeglijk, je draait je bekken mee in de wending maar paralell als de hoek van de wending van het paard. Dus je draait je bekken wel horizontaal iets mee in de beweging waardoor en omdat het paard dat ook doet.
Maar het bekken blijft recht op het paard en ook recht tov het paard snap je?


Kwam je hiermee niet in de knoei tijdens de cr cursus? Die gaat toch ook niet uit van sturen met je buitenbeen.

Ik

eddy DRUPPEL schreef op maandag 18 december 2006, 0:43:


Je maakt de richting juist niet open: leg je handen maar eens onder je zitbeenknobbels.
Het binnenbeen naar achterleggen zorgt ervoor dat er meer druk op het zitknobbeltje komt naar voren toe gericht. Er komt dus meer druk te staan op de plaats iets voor de zitbeenknobbels waar ze zich normaal bevinden. Dat is geen opening.
Ten tweede zorgt een naar achter gelegd been ervoor dat je de achterhand iets naar buiten duwt, de achterhand zwaait dan teveel uit en van buiging is dan geen sprak meer.
Je paard kan hiermee niet anders dan te snel naar binnen vallen, op de schouder.

Het paard maakt

Spirit schreef op maandag 18 december 2006, 0:52:


Ja, ik denk dat dat een gevolg is van je onlogische beenhulpen.


Welke kant wilde je nou op? Ik dacht dat je je juist je rechterbeen gebruikte voor een bocht naar links. Als jij je rechterbeen gebruikt voor een bocht naar links, dan vind ik het heel logisch dat Holly met het hoofd naar rechts gesteld de bocht doorgaat! Omdat je automatisch die stelling veroorzaakt hebt met je rechterbeen.


En daarmee zit je dus elke keer die romp in een andere buiging te kronkelen.
Daarmee kan een paard toch niet rechtgericht wenden?
Je paard is met zijn schouders in de wending. Jij vindt dat de bocht te scherp wordt. Eerst heb je je paard met druk van het buitenbeen in de wending gebracht en dan moet je binnenbeen er weer bij waardoor je de achterhand weer iets verplaatst.

Ik vind het zeer onlogisch. Nmm kan het niet anders dan door je buitenbeen te gebruiken in de wending, je paard op zijn binnenschouder valt omdat je hem daar op duwt.

Want buitenbeen lang maken, daar meer gewicht op brengen, brengt een automatische, reflexmatige buiging van de romp teweeg rond jou been.
Hoe moet je paard dan nog juist gekromd in de andere richting netjes de bocht door?

Peet schreef op maandag 18 december 2006, 10:47:


Die wereld is zo groot, waar heb je het over? Is onmogelijk te zeggen.
Mensen zonder paardenverstand zullen wellicht met 3 beginnen.
Ik ken niemand die voor het derde zijn paard zadelmak maakt, allemaal zo rond de 3,5 , 4 jaar ongeveer. En dan zijn echt geen nh mensen.

eddy DRUPPEL schreef op maandag 18 december 2006, 18:11:


Ja, ik ervaar dat anders Eddy, ik krijg pas meer gewicht op mijn rechterhand op het moment dat ik mijn linkerbeen iets optrek en dan naar achteren verschuif.
Als ik nergens in knik mijn benen lang houdt en dan het linkerbeen naar achteren beweeg, kantelt de kop van het l. zitbeen naar voren, met als gevolg meer druk daarop.

e m kraak schreef op maandag 18 december 2006, 16:02:


Och lieve Egon, geef mensen toch eens wat meer crediet. Denk je nou echt dat een ander nooit zou nadenken over wat wel en niet waarom werkt?


Oh, alsof jij HET antwoord zou hebben! Man, doe toch normaal.

e m kraak schreef op maandag 18 december 2006, 21:26:


Oh, dus dat wilde je graag. Vandaar je onzinnige bericht.

eddy DRUPPEL schreef op maandag 18 december 2006, 20:40:


Niet alleen vrouwen hoor, je ziet het overal.
En het gaat alleen maar toenemen. Er komen steeds meer mensen met paarden ipv paardenmensen.

Marjolein19 schreef op woensdag 20 december 2006, 23:20:

Een rubberen bit is helemaal niet zachter, alleen maar onvriendelijker omdat het stroef is en zelfs brandblaren kan veroorzaken.
Een paard wat flink kauwt kan er zelfs stukken uitvreten.

Nils Vellinga schreef op donderdag 21 december 2006, 23:24:


Daarmee heb je je paard nog niet geleerd om vast te staan. Zal je ze toch moeten leren lijkt mij.

Spirithorses schreef op vrijdag 22 december 2006, 10:11:


In mijn ervaring hebben paarden helemaal geen moeilijkheden met vast staan, de moeilijkheden ontstaan als mensen zonodig paarden willen leren door hoe vast te staan, dan gaat het mis omdat mensen niet adequaat reageren.

En misschien valt het je tegen maar ik ben inderdaad van het type zet maar vast. Hoe?
Samen met de moeder zet je het veulen vast, het veulen kan even proberen van, he hoe zit dit, oh ik zit vast. Nou ja mamma staat ook rustig niets aan de hand.
Daar een paar keer mee oefenen en je hebt nooit helemaal nooit problemen met paarden die gaan hangen of in paniek raken.

Weet je een ring aan de muur reageert gewoon altijd goed: wil je paard hangen, dan voelt ie ongemak. Geeft hij mee, dan hangt het touw ook weer los. Zeer effectief. Een mens kan nooit zo correct 'conditioneren.