e m kraak schreef op donderdag, 3 juni 2004, 14:19:


Ik had wel naast je op de bank willen zitten, samen elk plaatje uitpluizen.


Ja, okè.
Dat ook.
Ik voelde me dan ook al een hele Piet als Lisalill kwam.
Ik heb de hele winter in een (besneeuwde)wei en de stallen doorgebracht.
Maar in de paddock werd het opeens een monster.
Ben ook naar een verkleinde bak(vierkant/hemfping/pieter baalbergen) verhuist.
Dat hielp wel.
Maar de paddock moest otch ook eens van zijn negatieve image af.
Is het ook inmiddels.


Er was een race-paard, waarbij hij er maar niet achter kwam wat het probleem nou was.
En achter shyboy heeft hij dagen/weken gelopen........is ook een boek/film van gemaakt.
Die man heeft nog verdriet dat het paard dood is.
Kan het me ook wel voorstellen.


Precies.


Discomfort geldt voor de eigenaar/persoon die met het paard werk ook.
Bokkend, steigerend, dreigend paard is ook weinig mee te willen als mens zijnde.
dus zullen we elkaar ergens in het midden moeten zien te vinden uiteindelijk....... of de slacht of dwang en geweld............


Hij wordt in ieder geval weggejaagd , ja.
Maar kijk naar de alternatieven en de inrijders......................
Kijk ik naar de dochter van mijn collega...............speelt even in de wei en zit opeens op de rug van een tweejarig..........paard kijkt verbaast om en dat was het.
"Zo die ook weer zadelmak" zei ze.....................tja, zo wil ik het ook wel. :)



Nogmaals, het alternatief?
Ga eens alle makke paarden (hun eigenaar) ondervragen naar hoe ze mak en zadelmak zijn gemaakt?
Hoeveel waren daar Monty nastrevende "deskundigen"?


Wat is nodig hebben?
Elk paard heeft het prettiger als het met respekt en een taal wordt benaderd die het begrijpt.
Join-up is daar een stukje van.
Maar er zijn ook andere stukjes die je in plaats van join-up in de puzzel :paard en zijn relatie met mensen, kan leggen en evengoed past.


Ja, helaas.
En zullen er ook halflamme paarden rondlopen omdat iemand als leek met natuurlijke bekapping is begonnen en het nog niet genoeg onder de knie heeft.
En hebben paarden in de winter kou geleden omdat iemand in januarie besloot zijn paard op een natuurlijke manier de winter door te laten komen..............buiten.
Zo gaat dat nou eenmaal met veranderingen, trend zetten en als het grote publiek ergens ook warm voor begint te draaien.


Ik beveel niets aan.
Behalve een beginner naar een rijschool/paardvriendelijk te sturen.
En zo lang mogelijk te wachten met een eigen paard aan te schaffen.


Ha det godt.
Joke.

e m kraak schreef op donderdag, 3 juni 2004, 14:27:


Mazzel en tijd.........geduld, zou ik zelf zeggen.
Er stonden twee jonge paarden(half broer/zusje) in de stal.

Een ruin van een jaar en een merrie van drie jaar.

De ruin speelt, ontdeugend en tout.
De merrie, mooi zwart, beschermend voor haar broertje en sceptisch als iemand haar wou aaien.
Ik had nooit gedacht dat mijn collega Lisalill wou verkopen.

Maar ik kreeg het aanbod: leer elkaar kennen , gaat het goed kun je haar kopen.
Mijn hart klopte in mijn keel, vooral omdat ze in het begin alleen maar haar kont naar mij toedraaide en hooghartig weg gallopeerde.

Tussen november en maart ging het langzaam vooruit.

In maart begonnen met join-up en toen ze koos...........geen punt meer.
Niet dat ik er op spring en weggallopeer................maar elke stap vooruit, verbaast me, want zij heeft minder moeite met alles dan ik van te voren verwachtte.

Heb haar in april uiteindelijk pas gekocht.

ebby schreef op donderdag, 3 juni 2004, 15:25:


Ja, heb het gelezen en er apart opgereageerd................geloof ik, ja.


Ik ken het boek niet.
Ik weet wel dat zijn vader tot zijn dood het als onzin is blijven zien.
Weigerde zijn zoon de erkenning te geven waar hij zo een behoefte aan had.
In zijn jeugd is Monty een keer door zijn vader mishandeld, omdat die vader (deels indiaan) dacht dat Monty "magie" gebruikte.................de onzichtbare wereld erbij betrok.
Zijn moeder en verdere familie stond wel achter Monty en zijn methode.
Alleen was zijn moeder bang dat het toch nog eens fout zou aflopen.

ebby schreef op donderdag, 3 juni 2004, 15:37:


Misschien?
Daarom wordt een mens toch ook als roofdier beschouwd?
Ze ruiken naar het vlees dat ze eten.............en alleen een roofdier eet vlees.
Vandaar dat paarden niet zo happig zijn op mensen?
En we duiken nog op die rug ook als een roofdier.


Wat dan van het paard aandrijven met je benen/kuiten.
Trekken aan het mondstuk en je bekken bewegen?
Je gewicht verleggen, lichaam draaien, druk met benen, zweepjes en sporen, stemgeluid........................uh............


Ik eet weinig vlees.
Heb eigelijk geen verschil gemerkt of paarden anders reageren als ik een week of meer geen vlees heb gegeten en dus ................anders ruik.
Of mijn handen enhaar met appel zeep/shampo heb gewassen.
Straks bijten ze eenhap uit mijn haar. ;o)
Had pas asserges gegeten................ruikt best sterk in de unire de volgende dag....................geen paard die zijn lip optrok om te flemen.

Ik weet niet...................... misschien kunnen we met zijn allen wat testen bedenken en uitproberen?

sannie schreef op donderdag, 3 juni 2004, 16:31:


Hier wordt ook geen onderdanigheid gevraagd.
Maar het is prettig als je de signalen opvangt dat het paard welwillend is: het likken langs de lippen, hoofd zakt, oor je kant op, gapen........enz.


Monty gaf ook het voorbeeld van een kudde aan:
Een jonge hengst die veulens peste/aanviel in de kudde.
De alfa-merrie waarschuwde een keer en nog eens, maar de hengst gaf zich niet.
Toen heeft zij hem buiten de kudde gedreven en hem daar laten blijven.
Niet leuk, want een paard buiten de kudde is en makkelijkere prooi.
Maar een hengst die zich misdraagt is ook een gevaar in de kudde.
Pas na vele uren en nadat de hengst een paar keer had aangegeven zich te onderwerpen aan de regels mocht hij weer de kudde in.
Wat doet het geestelijk met je paard, vraag je?
Dat zal een groot deel van het karakter en de koppigheid van het paard afhangen.

Wat je zelf aangeeft...................een paard dat bijt is een risico en respekteerd je niet in een hogere rang.
Kan linke soep wordt als daar geen klaarheid in komt.

De meeste paarden vooral de jonge, willen graag leren, nieuwe uitdagingen en dan doet het niets met het karakter..........want ze komen maar wat graag bij je.
Doen ze in de wei al.
Het broertje ook, maar hij klimt ook de paddock uit.
Alleen al omdat hij dan er even alleen in staat.


Elke reactie is welkom.


We kunnen altijd van elkaar leren en van onze paarden.

Joke.

e m kraak schreef op donderdag, 3 juni 2004, 22:51:


Hierboven is tekst van twee mensen.

Ik heb altijd begrepen dat de leidshengst voorop loopt.
Of een ander zelfverzekerd paard..............mag merrie of ruin zijn.
En achteraan is ook weer een hoge rangpaard.
De leidsmerrie of een zelfverzekerde ruin of merrie.

Dat is ook meestal de pest met manege paard.
Die zijn zo gewend achter een ander zijn kont aan te lopen, dat ze paniek krijgen als ze de wijde wereld voor zich zien.

Net als kinderen die in een zwembad moeten springen waar nog niemand in is.................èèn groot blauw vlak en moeilijk diepte in te schatten.

Zo heeft een paard het gevoel: ik weet niet waar ik heen ga en of ik wel weer bij de stal terug kan komen.

Wie heeft er geen hekel aan zo een paard die strijd leverd als je het hek uitkomt?