En nu heb ik toevallig een hond getroffen met precies

Gapen is geen vermoeidheidsteken, gapen is conflictgedrag. Kennelijk begrijpt de hond niet goed genoeg wat er van hem verwacht wordt, of wenst hij het niet uit te voeren en vertoont dus conflictgedrag omdat hij op het moment iets moet doen. (iets in de zin van, hij kan niet gedragsloos zijn op dat moment).
Ook hierin zit de qlue de juiste motivatie te vinden. Héél moeilijk, want de grootste motivatie voor deze honden is rust, zelfstandigheid en zelfredzaamheid.

Ik zou niet goed met zo'n dier overweg kunnen. Zit niet in mijn aard. Ik wil samen bezig, samen spelen, contact. Je laatste zin is dan ook mooi, verwacht niet teveel van hem

Groetjes Karin

Hihihihi

Kijk, weer zo'n voordeel van zo'n ijslander. Ik slaag ruimschoots voor deze test Heb ik dan mijn sporen verdient?

Groetjes Karin

Hoi Trea

Dat maaien doen IJslanders ook nog wel eens. Soms door gangenaanleg, soms om andere redenen.
Een merrie van een vriendin van mij deed het ook heel erg. En had ook vele andere dingetjes waar je op zichzelf niet iets van denkt, maar alles bij elkaar wel vreemd was.
Onlangs is ze twee weken lang behandelt. Ik weet niet precies wat, maar dingen als fysiotherapie, ostheopatie en magneetveldtherapie waren in ieder geval aan de orde. Van top tot teen. Na de aanbevolen rustperiode is ze soepeler, maait niet meer en is weer een normaal bewegend paard te noemen.

Ik denk dus dat het niet per see een groot probleem hoeft te zijn en je met de juiste behandeling best ver kunt komen. Misschien heb je pech en zijn er inwendig echt dingen kapot. Weet je ook niet van te voren he. Is een risico wat je mijn inziens lopen kan als je er niet een enorm slecht voorgevoel bij hebt.

Groetjes Karin

Als je dat vrijheid noemt is het toch jammer dat ik daar op mijn 22ste drie maanden overspannen van ben geweest. En zo'n lastig mens ben ik niet hoor...
Vind het erg simpel gesteld om eerlijk te zijn. Het werken en al die ****wetten van tegenwoordig kan ik met geen mogelijkheid als vrijheid bestempelen. En de vrijheid van niet werken? Armoe in de bijstand, wat een vrijheid zeg...
Ben blij dat ik geen hekel aan werken heb, maar als vrijheid ervaar ik het echt niet.

Groetjes Karin

Ik woon inmiddels 150 km verderop en heb mijn leven heel anders ingericht. Maar daar gaat het mij niet om. Michiel zegt dat je een keuzevrijheid hebt en die heb je NIET.

Ik had een contract voor bepaalde tijd en kon daar alleen onderuit met de welwillendheid van mijn baas. En laat dat nou net de grootste eikel zijn die er rondloopt... Ik had dus geen poot om op te staan en godzijdank was hij mij net zo zat als ik hem. Anders had ik nog 4 maanden lang 32 uur in de week zijn hondje kunnen spelen. Nu heb ik nog 4 weken door moeten werken.
Geloof mij maar dat als zulke dingen spelen je gevoel voor vrijheid als sneeuw voor de zon verdwijnt. Ik ben een erg positief mens en heb bijzonder weinig moeite met verplichtingen als werk ed, maar als je zo geestelijk geterroriseerd wordt dan wordt het echt heel erg vervelend.

Dat ik op langere termijn mijn eigen keuzes maken kan en zo vrijheid kan beleven heeft daar niets mee te maken. Op het moment dat je vast zit, zit je vast. En de wet kan het je dan bijzonder moeilijk maken.

Hoort hier vast niet op het forum thuis, sorry voor het OT gaan, maar na een jaar zit het me nog steeds hoog genoeg om boos over te worden.

Groetjes Karin