Nog even over die verkoudheid en een beetje in het algemeen

Als je snel van je verschijnselen afwil ongeacht de gevolgen, dan zou ik geen homepatisch middel nemen. Als je een genezingsproces in werking wilt zetten, en je lichaam een stimulans nodig heeft om te genezen, zou ik dat wel doen. Het ziekteproces was trouwens al lang aan de gang voordat die verkoudheidsbacil er aan kwam. Inderdaad, het feit dat je te weinig weerstand had dus en de gevoeligheid die jij blijkbaar hebt voor dat soort bacil: DAT is de feitelijke ziekte! (zoiets maar dan in een andere context heb jij zelf ook wel eens geschreven trouwens). Maar hoe heviger je vervolgens ziek wordt, hoe beter het eigenlijk is want die reactie is juist bedoeld om het virus of de bacterie er zo snel mogelijk uit te werken. Je kunt wel iets doen homeopatisch, b.v. door echinaforce te nemen of iets om de verschijnselen te dempen als het wat al te hevig wordt, maar eigenlijk is het “gezonder” om het gewoon uit te zieken als het om een gewone verkoudheid gaat. Maar goed, iedereen, inclusief ikzelf, wil er graag snel vanaf.

Trouwens, eh Frans, realiseer je je wel dat er geen reguliere middeltjes zijn die de weerstand echt kunnen verhogen? Waarom niet denk je?

Eigenlijk KUN je een homeopatisch middel niet vergelijken met een regulier middel. Het is iets totaal anders. Stel dat je een middel wilt tegen hoofdpijn. Regulier ga je dan eerst kijken, wat gebeurt er in het proces. Pijn wordt veroorzaakt door chemische stoffen, genaamd prostaglandines. Als er veel van die stoffen in omloop zijn, heb je veel pijn, daar komt het op neer. M.a.w. als je stoffen in het lichaam brengt die die prostaglandines remmen, dan heb je MINDER pijn. Awel, dat doet dus een pijnstiller. Een regulier homeopatisch middel werkt doorgaans op het proces erachter, maar je zult waarschijnlijk geen homeopatisch middel vinden tegen “pijn-in-het-algemeen”. Waarom niet? Omdat de ene keer pijn hoort bij een proces van ontsteking, en de andere keer b.v. bij een beklemde zenuw. Dat verandert de keuze van het middel. Is het het gevolg van een abces in de kaak, dan zal een homeopaat die alleen fysisch werkt (=klachtgericht) middelen kiezen die affiniteit hebben met problemen in dat gebied. Een klassiek homeopaat (=mensgericht) doet ut nog weer anders, die gaat ook nog vragen, heeft u ook nog ANDERE klachten? In het beeld blijvend van de vorige uitleg (die met die frequenties) zou je met veel dichterlijke vrijheid kunnen zeggen: de fysisch homeopaat kijkt dan eventjes naar die ene frequentie of entiteit waar iets mee mis is, terwijl een klassiek homeopaat het hele plaatje van frequenties probeert uit te puzzelen.

Op dat verdunnen en dergelijke heb ik al gereageerd Frans.

Wat die energieen betreft, het klopt natuurlijk ook helemaal dat energie altijd ERGENS blijft, het is altijd weer te herleiden naar een andere vorm van energie. Maar goed, allez, om het onderwerp straling even weer mee te nemen: als ik een bloem zie, komt dat omdat ik het licht waarneem dat van die bloem afstraalt. Dat “doet” vervolgens iets met mijn oog, het komt bij me binnen en beinvloedt een deel van mijn cellen zo (namelijk de kegeltjes en staafjes in het oog), dat het beeld op mijn netvlies verschijnt en vervolgens ergens in mijn hersenen beland. Een deel van die energie moet dan toch in een of andere vorm in mij achter blijven. En ik kan nauwelijks ontkennen dat het vervolgens “iets” met mij doet. Want, als ik een bloem zie, doet dat iets anders met me, dan dat ik een foto zie van mijn overleden oma. Sterker nog, mijn cellen zijn blijkbaar zo blijvend veranderd dat ik door ooit eenmaal die foto te zien (gebruikmakend van zichtbaar licht, want anders kan dit dus niet) dat beeld telkens weer kan oproepen, ook zonder het licht wat daar in eerste instantie bij betrokken was. Het interesseert me even niet zoveel, HOE dit nu allemaal werkt en zo … het gaat mij erom dat je alles wel in energiepakketjes wilt uitdrukken en naar experimenten met atomen en moleculen wilt verwijzen waarin alles meetbaar en bewijsbaar is, maar dat boeit me niet zo. Soortgelijke processen gebeuren in levende cellen maar om dat ooit te meten zal weliswaar theoretisch mogelijk zijn, maar er gebeuren ook heel veel complexe dingen die nog niet verklaard zijn (geheugen, emoties , dat soort dingen, deels verklaard, maar het fijne weet men er nog niet van).

Waarom zou ik dat onderuit willen halen? Maar ... met het verschijnsel licht weten ze nog steeds niet echt raad binnen de wet van behoud van energie.

Dat betwijfel ik, want je hebt het in geen van die processen over echt systematisch verdunnen en potenteren. Overigens zou het best kunnen hoor, ik heb echt geen idee of we niet ongemerkt quasi-homeopatisch verdunningen van iets binnenkrijgen. Misschien wel. Wat zou dat dan?

Mijn kant van die zaak had ik al uitgelegd.

(ikke)
(frans)
Elk atoom heeft z’n eigen emissiespectrum en kan straling uitzenden als “aangeslagen” electronen die tijdelijk naar hogere banen zijn verplaatst , weer terugvallen in hun normale banen. Affijn, als elk atoom een emissiespectrum heeft, dan zullen lichamen die uit die atomen zijn opgebouwd die waarschijnlijk ook wel hebben. Ik weet niet precies meer waar, maar ik heb het in elk geval gelezen (en niet in de VIVA) over dat je zoiets zichtbaar kunt maken bij planten en bij mensen, en tsja, van mineralen lijkt me duidelijk (radium, kobalt zijn wel hele bekende, maar waterstof heeft ook een emissiespectrum).

Overigens spreek je me nu aan op wat ik mijn “eigen” werkhypothese noemde en wat ik dus niet bewezen acht (zelfs niet echt aannemelijk acht, ik gebruik het alleen om het beter werkbaar te maken voor mezelf, ik gebruik het als een “plaatje” om het voor mezelf beter voor te kunnen stellen).

Dit neem ik met een korreltje zout hoor Frans. Er is altijd wel iets nieuws te ontdekken. Misschien wel een sub-spectrum of sous-spectrum of tomatensoep spectrum. Weet ik veel, ik ben ook geen natuurkundige hoor. Maar tis wel een feit dat dingen bestaan ook VOORDAT ze ontdekt of aangetoond worden.

(ikke)
(Frans)
Aangezien je uit atomen en moleculen bestaat, denk ik toch dat dat niet waar kan zijn. Je moet toch in elk geval een verzameling emissiespectra uitzenden.

Na deze en de “spirituele” opmerking, begin ik me eigenlijk wel een beetje af te vragen waarom ik eigenlijk nog aan de discussie meedoe. Je rangschikt mij dus ook in het leger spirituelen? Met wat voor reden eigenlijk? Niet dat ik er bezwaar tegen heb hoor maar wat bedoel je er eigenlijk mee?.

Ik vind het eigenlijk sowieso al met een beetje onplezierig toontje gaan, kijk met argumenten komen is 1 ding maar er zit telkens een ondertoon in van “wat je ook zegt, ik geloof je toch niet”. Wees gerust, ik weet bij voorbaat al dat je nul komma niets van me zult aannemen (of eerlijk dubbelblind in een GESCHIKTE test uitproberen) van wat ik aandraag. Ook al zou ik met voorbeelden komen van wat ik gezien heb van homeopatische middelen, dan nog zou je ze stuk voor stuk afdoen met dat het niet dubbelblind getest was en dat het “anders waarschijnlijk ook wel over was gegaan”. Ik denk eigenlijk dat het je ook niet echt interesseert of het nu werkelijk genezend KAN werken of niet. Ik vind niet dat een discussie dan eigenlijk veel zin heeft.

Ik begon deze discussie omdat ik vind dat aangetoond is dat homeopathie werkt. Ik weet niet precies HOE het werkt, of WAAROM het werkt en zelfs niet hoe VAAK het werkt en of het ALTIJD werkt. Laat iemand anders daar ook maar z’n tijd aan verdoen om dat uit te zoeken, dan kan ik me bezig houden met de vraag hoe IK er het beste mee werk.

Kijk, je zult mij niet horen beweren dat iedereen naar een homeopaat moet gaan ipv naar een gewone dokter. Zoals ik al eens zei (maar ik denk niet dat dat helemaal overkwam), het is bepaald niet zo dat ik zelf anti-medische-wetenschap ben. Allemaal machtig interessant wat daar gebeurt aan onderzoek, kunnen we met z’n allen ook heel veel van leren, en heel veel aan hebben. Overigens even terzijde, zijn de iatrogene ziektes, d.w.z. ziektes door bijwerkingen van medicijnen en gevolgen van behandelingen wel een toppertje in de lijst doodsoorzaken hoor, maar dat even nagelaten, we worden er met z’n allen natuurlijk ook wel beter van, dat wel. Wat de reguliere wetenschap echter NIET kan, is een organisme stimuleren om zichzelf te genezen. Je kunt wel stimulerende stoffen toedienen, processen afremmen of versnellen. Maar de “levenskracht”, daar kom je nooit bij. Soms geeft dat niet, maar soms ook blijft het m.i. toch een beetje dweilen met de kraan open. Vooral bij oude mensen zie je dat. Hartaanval, hop hartpilletje erin. Hoge bloeddruk, hop bloeddrukremmer erin. Oh jee, daar wordt ze duizelig van, hop ander pilletje erin. Oh … nou krijgt ze weer hoge bloeddruk …. Er IS in de reguliere wetenschap geen pilletje om het organisme te stimuleren om het allemaal weer even goed op te pakken en zichzelf weer als organisme op de rails te zetten. Het “spreekt” a.h.w. tot de cellen zelf, klopt op de deur en zegt a.h.w. “hallo daarbinnen, hier gaat iets fout, willen jullie dat a.u.b. effe beter gaan doen?”. Als je homeopathie goed toepast, kan het dat dus WEL. Het is een totaal andere geneeswijze.

Helaas is het ook een heel moeilijke geneeswijze. Regulier kijk je gewoon als je’t niet meer weet in een boek, de rest red je met je basiskennis, je begrip van de fysiologie en anatomie. Maar het uitzoeken van een middel is regulier lang niet zo moeilijk als in de homeopathie.

Eigenlijk zou je er dus beter niet aan beginnen om homeopaat te worden (ten eerste al al die discussies he …). Het verdient geen drol, je hebt er ontzettend veel werk aan en moet er ontzettend veel uren in stoppen. Maar het is zo wonderlijk om te zien als het dan toch lukt.

Dan nog een voorbeeld, niet van mezelf maar van een homeopaat in Dronten, die ik als een van de kunstenaars beschouw (heeft o.a. mijn partner ook behandeld). Behandelde al jaren een familie. Hadden een dochtertje. Dochtertje viel van grote hoogte uit een stelling, plat op haar gezicht. Naar’t ziekenhuis (natuurlijk). Opereren. Om even te onderstrepen hoe de zaken erbij stonden, haar hersenen puilden door het achterhoofdsgat heen en ze was in diepe coma. De artsen vertelden de ouders dat het geen zin meer had om verder te opereren omdat ze niet meer bij zou komen en de beschadiging sowieso te groot was om haar te laten overleven. De ouders vroegen of ze toch niet nog wat mochten proberen. Homeopaat gebeld, die meteen naar het ziekenhuis kwam. Is meteen arnica gaan geven, een middel dat tegen beschadigingen van weefsel werkt, tegen trauma, en specifiek op de hersenen werkt. Ze kreeg dat afgewisseld met een coma middel (in zulke acute situaties probeer je eerst het akute probleem op te lossen). Ik weet eerlijk gezegd niet meer in welk tijdsbestek het hielp, ik kan me van het eind van het verhaal alleen nog herinneren dat het meisje na 2 weken weer televisie lag te kijken op zaal.

Kijk, ook hier kun je zeggen: misschien was ze zo ook wel bijgekomen. Tuurlijk.

Ik denk dat het voor mij zo langzamerhand tijd wordt om eens met deze discussie te stoppen. Of wil iemand nog iets specifieks erover weten wat buiten het onderwerp "discussieren" valt? Kan ook per prive mail hoor, ik vind het best leuk erover te vertellen maar ik ben wel zo'n beetje klaar met de discussie erover.

Ja, dat had ik begrepen. Ik denk wel dat je er homeopatisch iets aan zou kunnen doen, maar dan nog blijft het een kwestie van dat het paard in kwestie gevoelig zou moeten zijn voor juist dat middel/middelen. Om het aan te kondigen als "het" middel ... mmmm ik denk niet dat je dat echt kunt zeggen als het over een homeopatisch middel gaat. Dat het mogelijk breed werkt, zou je nog kunnen zeggen. Maar je kunt nooit garanderen dat het bij ALLE paarden helpt.

Ik zou liever nog met mijn eczeempaard naar een goede homeopaat toe gaan en een advies vragen echt toegespitst op mijn eigen paard, dan dat ik een standaar-middel-voor-eczeem zou kopen. Daarmee zeg ik overigens niet dat er geen goede middelen kunnen bestaan voor bepaalde klachten hoor.

Ja, dat klopt. Maar een wetenschappelijk onderzoek moet nu eenmaal dubbelblind (de onderzoeker die bij de onderzochte is mag het ook niet weten) omdat je met je onbewuste gedrag de onderzochte zou kunnen beinvloeden. Dat kun je natuurlijk proberen te verdoezelen maar om elke schijn van beinvloeding te voorkomen moet het dubbelblind. Alleen de persoon die de potjes bestickert weet wat er in zit zogezegd.

Ja . Vandaag nog.

Ik ben niet op de hoogte van welke middelen wel en welke middelen niet dubbelblind getest zijn. Om dubbelblind te testen lijkt me eigenlijk ook niet echt relevant voor ALLE homeopathische middelen, het gaat er meer om (mij dan) dat het principe geldig is. M.a.w. als ik met een bepaald middel een bepaald ziektebeeld kan oproepen, zal dit middel ook verdund en gepotenteerd ditzelfde ziektebeeld weer moeten kunnen opheffen. Dat is het similia principe (het gelijke met het gelijkende genezen). Men claimt dit bewezen te hebben. Ik heb wel wat over dat onderzoek gelezen maar niet het hele onderzoek. DAT het zo werkt, merk je door in de praktijk goed je ogen open te houden en ook aan dat je soms kunt voorspellen wat er gaat gebeuren (bij Jos werd ik daar wel goed in, en die heb ik “enkelblind” getest, dwz hij wist vaak niet wat hij kreeg, soms zelfs niet DAT hij wat kreeg. Interesseerde hem ook niet).

Nee, we hadden geen van beiden een blinddoek om hahaha.
Ehm tsja, ik had de situaties wel kunnen noemen waarin ik mijn paard wat gegeven heb, maar ik had zo’n idee dat het niet zoveel aan de discussie zou bijdragen. Ik heb hem 1x dulcamara gegeven voor mok die hij door vocht had gekregen, was binnen een dag over (maar ja, kun je ook zeggen, was zo ook over gegaan). Heb hem 1 x Hepar Sulfuris gegeven voor een ontsteking (idem dito). Heb hem een tijdlang Avena Sativa en Zinkum Valerianicum gegeven omdat hij heel schrikkerig is en omdat ik hem moest verhuizen. IK vond dat het wel hielp, zelfs op langere duur (als ik het hem wel gaf, was hij rustiger en relaxter in het bos dan als ik het hem niet gaf), maar ook dat valt in de categorie niet bewijsbaar. En toen hij heel ziek was met koorts heb ik hem Aconitum gegeven voor de koorts. Die koorts zakte 2 graden gedurende de dag, maar de volgende dag was het gewoon weer gestegen en heb ik alsnog de dierenarts voor de tweede keer erbij gehaald (dat vond ik geen succes dus). Tsja, dan nog drosera voor hoesten (binnen 1 dag over terwijl de andere paarden nog steeds bleven hoesten, die hebben we later ook drosera gegeven, waarna bij hun ook binnen 1 a 2 dagen het hoesten overging), och en zo kan ik nog wel even doorgaan.

De mooiste homeopatische actie op dieren vond ik zelf nog wel m’n goudvis (je mag lachen). Deze (grote) goudvis had schimmel. En flink ook. Een heel wolletje op z’n linkerkant en de rechterkant voor de helft bedekt met “wol”. Hadden we eerder gehad met andere vissen en die waren allemaal doodgegaan. Jos balen, want hij is nogal gek met die vis. Ik vond eigenlijk dat we’m eruit moesten halen voor hij de andere vissen besmette. Wou Jos niet. Vis zwom ongeveer 2 weken door de vijver met schimmel die steeds erger werd. Op het laatst rustte hij alleen nog maar (waarschijnlijk ademnood). Jos beloofd dat ik toch iets zou proberen zo van nou ja hallelujah, dood gaat hij toch dus baat het niet dan schaadt het niet in dit geval. Elke dag 4 x kleine korreltjes van een slijmvliesmiddel voor z’n snufferd gegooid, die hij braaf ophapte (hij is tam). Na 3 dagen begon de schimmelplek kleiner te worden. Na een week begon hij weer te zwemmen en hij zit nu de vrouwtjes weer achterna. Geen enkel bewijs, I know. Maar wel leuk…

Er is in bovenstaande niets bij waarvan ik ZELF kan zeggen hierbij weet ik 100% ZEKER dat het juist aan het homeopatische middel lag dat hij beter werd. Ik vind het wel waarschijnlijk, zeker in een paar gevallen, maar 100% nee, dat niet. Maar dat blijft nu eenmaal altijd zo als je met homeopathie werkt. Soms zie je wel heel direct een resultaat maar voor de rest blijft het gokken hoe goed het nu eigenlijk geholpen heeft. Wel frustrerend soms. Gewone medicijnen werken doorgaans hoewel niet altijd directer en je bent zekerder van je resultaat. Bij mensen heb ik wel een aantal dingen gezien die te plots en te volledig waren om toevallig te kunnen zijn.

Deels dit, deels dat. Ik ken mijn eigen paard wel goed, dat scheelt wel. En ik had altijd wel de mogelijkheid om nog even wat te proberen voor ik de dierenarts riep, hij had nooit zulke ernstige dingen behalve 1 x. Maar voor de rest werk ik bij paarden gewoon uit een simpel boekje gewoon omdat dat alles is wat ik kan bij dieren (nog niet veel dus, wil ik later wel mee verder). Als er echt iets goed mis is, haal ik gewoon de dierenarts erbij hoor. Maar stel dat hij koliek heeft, dan zal ik het niet laten om hem alvast wat te geven, terwijl ik op de dierenarts wacht .

Wat zit er in dat spul dan, ben het even kwijt, of heeft dat nergens gestaan?
Als je nog wat wilt weten, vraag maar hoor.

Nick Altena schreef op maandag, 14 juni 2004, 23:22:

Hij had je meer info moeten geven ja. Zulke dingen gebeuren in alle disciplines, vrees ik.

(ikke)
(Nick)
Ja, dat klopt. Je hebt mij (hoop ik) toch ook niet horen beweren dat het altijd werkt ... toch? Je moet met homeopatische medicijnen langer zoeken naar het juiste middel. Of je eraan begint is echt een afweging of het de moeite van het zoeken waard is.

(nick)
Ik neem even de vrijheid om deze vraag meteen even mee te nemen als het mag. Prednison wordt nl ook veel bij PAARDEN gebruikt, en het is best nuttig om daar wat meer van af te weten!

Aspirine is een prostaglandineremmer, het remt dus de productie van de stoffen in je lichaam die pijn veroorzaken (eigenlijk moet je dat een symptoom-remmer noemen en geen geneesmiddel).

Prednison werkt weer anders, dit zijn stoffen (immunosuppressiva genaamd, ze onderdrukken namelijk het immuunsysteem) die normaal gesproken door de bijnieren geproduceerd worden en allerlei processen remmen en stimuleren in het lichaam. Ze remmen o.a. ontstekingen en verhogen de bloedsuikerspiegel. Ah mooi, zou je denken, ontstekingen remmen, dat is prima. Maar in je lichaam worden deze stoffen cyclisch geproduceerd en met een reden, vooral overdag en met name in stress situaties. Dit is een mechanisme dat ervoor zorgt dat je tijdens stress zo min mogelijk last hebt van je eigen ziekte (als je een leeuw ziet, kun je ook met een ontstoken been heel hard lopen). s Nachts ´worden deze ontstekingsremmende stoffen juist ZELF geremd, want dan is het moment om te herstellen en die processen te laten uitwerken. Ga je die stoffen als prednison continu toevoegen, dan vindt er een constante remming plaats van symptomen van o.a. ontstekingsprocessen en pathologische processen. Je brengt je lichaam a.h.w. in een soort constante stress-situatie en geeft het gewoon even niet de kans de symptomen die bij die processen horen naar buiten te brengen (dus gaan de verschijnselen over). Alsof nog steeds de alarmtoestand geldt, dus. Dat gaat best een tijdje goed, en je symptomen zullen 9 van de 10 keer ook verdwijnen. Maar ze langere tijd geven levert wel problemen en veel bijwerkingen op.

Ehm ... homeopathie is weer wat anders dan fytotherapie. In homeopatische middelen worden SOMS planten gebruikt, soms ook mineralen, dierlijke producten etc. Het heeft dus niet echt iets met fytotherapie (behandelen met kruiden) te maken.

Nee, moet je het wel eerst oplossen en potenteren, dan pas krijg je een homeopatisch ballonnetje . Maar dat zou theoretisch dan pas helpen als je te veel ballonnetjes hebt Ingeslikt en daar ziek van bent geworden (... ahem .... ).

Vink veel leuker........
Ja, lijkt me een goed plan. Hoop dat je laatste vragen wel beantwoord zijn.

PS misschien moest ik nu maar een middeltje gaan zoeken voor RSI, tsjonge wat een getyp was dat de laatste tijd, ik ga nu even passen en in de kantlijn vertoeven hoor (tenzij er nog vragen zijn over medicijnen of zo, niet dat ik daar alles van weet, maar dat vin´k gewoon wel leuk om antwoord op te geven ... en ben het allemaal net in m´n hoofd aan het stampen voor het examen, goeie oefening ... hihihi.