HannahFroukje schreef op zaterdag, 12 juni 2004, 17:49:
> Stel je gooit er water bij en je verdunt het in een verhouding
> 1:10. Je hebt dan simpel gezegd een tiende van je moleculen
> over. Stel je doet dat verdunnen veel vaker. Als je dat maar
> vaak genoeg doet bereik je op een gegeven moment een oplossing
> die zo sterk verdund is dat er theoretisch gezien geen enkele
> molecuul meer in KAN zitten.
>
> Op dat moment kun je zeggen, nu kan het niet meer werken want er
> kan geen molecuul meer inzitten. En daar is geen speld tussen te
> krijgen natuurlijk.
Inderdaad, je hebt nu gewoon water over.
> De twist mijnerzijds gaat er dus om dat dat verdunnen niet het
> enige is wat je doet. Bij elke verdunning wordt er kinetische
> energie (waarvan het bestaan te bewijzen is) aan het middel
> toegevoegd.
Ja, dat doen de golven in de zee ook, en de pomp van het waterleidingbedrijf ook, etc. Die energie wordt omgezet in warmte, druk, stroming, etc. maar als het water uiteindelijk in een flesje zit is er niks meer van over. Een van de belangrijkste wetten van de natuurkunde is de wet van behoud van energie, en als je DAT onderuit wil halen dan is er niets meer over van de hele natuurkunde. Maar alle auto's, satellieten, kerncentrales, computers, etc. zijn gebaseerd op het gegeven dat energie een meetbare grootheid is, die steeds verandert in andere meetbare grootheden, die geen "sporen" achterlaat.
Het is ook uit den treure getest, met alle soorten energie die er zijn. Als je een auto laat rijden wordt benzine omgezet in afvalproducten (die minder entropie (lees: energie) hebben dan benzine). Maar die energie is niet verloren en wordt omgezet in warmte, in beweging (die uiteindelijk bij het remmen ook weer warmte wordt), in geluid (dat door het laten trillen van lucht e.d. ook weer wordt omgezet in warmte), etc. Als je AL die verschillende energietjes bij elkaar optelt heb je
precies dezelfde hoeveelheid energie weer terug.
Bij het schudden van een flesje water kun je op exact dezelfde wijze de energie traceren. Temperatuursverhoging, geluidsenergie, etc. maar bij elkaar opgeteld heb je alle "schudenergie" weer terug en blijft er niets over om iets aan het water te "veranderen".
> Het argument van het homeopatische front is dus: blijkbaar doet
> die energie iets met het verdunningsmiddel (alcohol) en gebruikt
> daarbij de eigenschappen van de oorspronkelijke stof zodanig dat
> die a.h.w. versterkt worden (hogere potenties werken dieper).
> Hoe weet men niet precies. Tegenstanders zeggen nee dat kan
> NIET.
Het is niet alleen dat het niet KAN maar het is ook uiterst onaanneemlijk dat dat kan. Alles wat wij mensen aan kunstjes doen kan de natuur ook. Waar wij een stopcontact hebben heeft de natuur de bliksem. Als "schudden met een flesje" water verandert in iets anders dan doen de golven in de zee, regenbuien, etc. dat ook. ALLES is dan een grote homeopatische verdunning.
En dan zijn we weer terug bij de vraag: Wat is na het eindeloos verdunnen van water en het schudden daarvan, terwijl er geen molecuul werkzame stof meer over is, het verschil met regulier kraanwater?
Groeten,
Frans
Warboel
