Je zou Stal Edda op Vlieland kunnen proberen. Dat is een ijslanderstal waar ze in het seizoen strand en duinritten organiseren. Naar ik begrepen heb een leuke plek om je zomer door te brengen, maar wel in NL en met ijslanders, dus weet niet of het is wat je zoekt.

Ik weet hun website niet uit het hoofd, maar google levert vast wat op.

Groetjes Karin Donk

harvey schreef op vrijdag 20 april 2007, 12:43:

Ons huis is ook vol met tweedehandsjes. Slechts 2 van de 6 dieren zijn min of meer bewust voor gekozen, de rest is opvang. En voor deze dieren had ik ook altijd diertjes uit het asiel of de opvang.
Ik wil heel graag een hond. Mag nu niet meer omdat we laatst opeens een papegaai erbij kregen, maar de wens blijft bestaan. Een hond is iets waar ik heel veel plannen mee heb. Ik wil graag bepaalde dingen met het dier kunnen, zoals veel fietsen, wandelen, behendigheid. En als ik heel eerlijk ben, wil ik dat "gemakkelijk" kunnen, zonder andermans rommel op te ruimen.
Juist omdat wij hier altijd alles maar in huis nemen als het een plekje nodig heeft vinden mensen het van mij heel slecht dat ik een pup bij een fokker wil gaan kopen ipv naar het asiel ga. Waarom is dat van mij slecht en van een ander mens niet? Ik neem toch ook verantwoording als ik een dier een goede start en een goed leven geef. Al is het zuur dat hij een plekje inneemt van een dier wat een tweede kans nodig heeft.

Het is moeilijk en ja ik heb ook wel eens bij Pien haar fok-plannen gedacht van huh, maar haar uitleg is zeer terecht. Waarom zou zij geen veulens mogen fokken die bij haar of iemand anders alle kans hebben op een lang, gelukkig en paardgericht leven. Zeker niet aangezien er daarnaast zoveel goeds voor paarden in het algemeen en een aantal tweedekanspaarden in het bijzonder word gedaan.

Een mens kan de wereld niet veranderen. We kunnen alleen allemaal ons best doen ons steentje bij te dragen.

Groetjes Karin

Ons huis is ook vol met tweedehandsjes. Slechts 2 van de 6 dieren zijn min of meer bewust voor gekozen, de rest is opvang. En voor deze dieren had ik ook altijd diertjes uit het asiel of de opvang.
Ik wil heel graag een hond. Mag nu niet meer omdat we laatst opeens een papegaai erbij kregen, maar de wens blijft bestaan. Een hond is iets waar ik heel veel plannen mee heb. Ik wil graag bepaalde dingen met het dier kunnen, zoals veel fietsen, wandelen, behendigheid. En als ik heel eerlijk ben, wil ik dat "gemakkelijk" kunnen, zonder andermans rommel op te ruimen.
Juist omdat wij hier altijd alles maar in huis nemen als het een plekje nodig heeft vinden mensen het van mij heel slecht dat ik een pup bij een fokker wil gaan kopen ipv naar het asiel ga. Waarom is dat van mij slecht en van een ander mens niet? Ik neem toch ook verantwoording als ik een dier een goede start en een goed leven geef. Al is het zuur dat hij een plekje inneemt van een dier wat een tweede kans nodig heeft.

Het is moeilijk en ja ik heb ook wel eens bij Pien haar fok-plannen gedacht van huh, maar haar uitleg is zeer terecht. Waarom zou zij geen veulens mogen fokken die bij haar of iemand anders alle kans hebben op een lang, gelukkig en paardgericht leven. Zeker niet aangezien er daarnaast zoveel goeds voor paarden in het algemeen en een aantal tweedekanspaarden in het bijzonder word gedaan.

Een mens kan de wereld niet veranderen. We kunnen alleen allemaal ons best doen ons steentje bij te dragen.

Groetjes Karin

Ik bedoel het niet negatief hoor. Gewoon de plannen met DB en Ilias en Spirrit. Dat zijn toch "fok-plannen", het is maar een naampje.


Nee ik ook niet. Veel mensen denken er te weinig over na en komen dan tot de conclusie dat het allemaal niet zo eenvoudig is. Niemand kan in de toekomst kijken en 100% zeker zijn, maar ik snap de enorme hoeveelheid dieren die herplaatst moeten worden niet. Marktplaats staat er vol mee, de asielen puilen uit en mensen slijten op alle andere mogelijke plekken hun dieren. En als het even kan nog voor geld ook. Ik kan daar met mijn hoofd niet bij.



Gelijk heb je. Mensen (algemeen bedoelt) zijn hypocriet. En oordelen over een ander is makkelijker als over jezelf. Gelukkig is het nu wel zo dat er hier en nu eerlijk over gepraat word. Misschien begrijpen velen je nu beter als voor deze discussie. Het is niet altijd zo makkelijk een ander mens goed te begrijpen, daar is soms wat uitleg voor nodig. En als mensen het er nog steeds niet mee eens zijn prima. Dat mag ook. We zijn niet allemaal gelijk.
Ik ga me aankleden, we moeten maar eens naar de grote stad om de dierenwinkel te plunderen voor al onze veelvraatjes en viespeuken En dat kunnen we nog niet eens hardop zeggen, dan gaan ze het nog na-apen ook haha.

Groetjes Karin

Mijn persoonlijke ervaring is dat dat brokje voor het paard bij clickeren ook niet zo belangrijk meer is na een poosje. Je leert het clickeren aan, gaat met ze spelen en ze worden zo enthousiast dat het leuke samen spelen meer als genoeg is en dat brokje een bijzaak.

Om een voorbeeld te noemen (ik heb nou eenmaal geen paard maar wel een papegaai, sorry) is het vliegen op commando met mijn gaai Kæla. Ik heb haar geleerd naar mij toe te vliegen en terug naar verschillende plaatsen. Dit heb ik haar met clickeren geleerd, maar het samen spelen, bezig zijn en vliegen vind ze zo leuk dat het nu gewoon een spel is geworden wat we samen spelen als we daar zin in hebben. Ik pak er al twee jaar geen clicker of beloning meer voor. Als ze zin heeft spelen we het, heeft ze geen zin doet ze het ook niet voor de clicker of voor de beloning die daaraan vast zit. Wel toen ik het haar aanleerde vanwege het spannende nieuwe. Zoiets vind ik geen kunstje aanleren, maar samen communiceren en er heel erg veel plezier in hebben.

Groetjes Karin

Hoi Daisy

In Oirschot zit stoeterij de Breidablik, een ijslanderstal. Hoewel er wel met bit gereden word en de paarden beslagen zijn, gaat de rest zoals jij je wenst. De paarden staan 24/7 in groepen op de paddock of wei, worden door de ruiter zelf gepoetst, gezadelt en achteraf gevoerd en teruggebracht. De sfeer is er ontspannen en gezellig.
Ik weet alleen niet of ze aan kinderen zo jong als 6 al les geven. Maar je zou kunnen bellen. Hun website is: www.breidablik.com

Groetjes Karin

Caatje schreef op vrijdag 11 mei 2007, 16:51:


Hoi hoi

Nou, volgens mij wel. Afgelopen weekend een paard bekapt wat last had van een beestje wat erg op jou beschrijving leek. Ging steeds bij de anus of koker zitten en maakte het paard helemaal gek. We hebben met vier man op het beestje in staan slaan en nog vloog ie vrolijk verder. Uiteindelijk hebben we hem kunnen vangen en door midden gescheurd, anders ging het niet dood.
Paard was daarna, na een rustpauze ook heel vervelend met bekappen. Het beest en onze belaging had erg indruk gemaakt, het arme paard ook.
Een afdoende remedie zou de mensen van die stal ook blij maken, want soms staan de paarden in stal of op de wei/paddock te stuiteren van gekheid door die beesten.

Groetjes Karin

Huertecilla schreef op zondag 20 mei 2007, 16:36:

Hahahahaha, ga je huiswerk maken. Bij tölt staat er afwisselend 1 of 2 benen aan de grond, de drie-benen fase is stap (of misschien bij de walk van de tennessee walkers). Niet bij de tolt van ijslanders, paso's, toltende dravers of american saddlebreds.
Hoe energiezuinig of onzuinig de tolt is, ligt ook aan de aanleg van een paard. Een natuurtolter laten draven vanuit energiebesparing is dikke onzin, want de draf is voor zo'n paardje vaak veel moeilijker om te lopen. Moet ie veel meer over nadenken zeg maar.
Dat draf technisch gezien energiezuinig is zal best, maar dan ga je toch echt voorbij aan de voorkeuren en kunde van individuele gangenpaarden.

Groetjes Karin

Ook van mij sterkte! Hopelijk knapt de merrie snel weer op!

Groetjes Karin

Het is ook heel moeilijk als bijrijder te vinden wat je zoekt. Ik heb nu een leuk adres gevonden, maar heb veel moeite er te komen. Ik moet naar het station lopen, tien minuten met de trein, twintig minuten wachten, twintig minuten met de bus en dan nog tweeenhalve km fietsen. En er gaat maar 1 bus per uur, dus moet altijd goed in de gaten houden dat ik niet net de bus mis en lang moet wachten. Best wel balen. Wel fijn is dat ik er niet hoef te betalen, want dat zou ik niet kunnen. Ik vind de bedragen die Michiel noemt ook verbluffend, ik kan dat in de verste verte niet missen elke maand.
Qua paardjes is het ook nog niet 100%. Ze worden met bit gereden en een staat voor op ijzers. De ander mag ik bekappen, dus dat is wel leuk Ik wil ook bitloos gaan rijden met ze, maar momenteel kan ik maar heel weinig dus nog niet echt puf gehad het te gaan voorstellen. Ze staan wel lekker sociaal, altijd op de paddock of in de wei en krijgen te eten zoals ik me erin kan vinden. Al met al kom ik zo dus een heel eind. Maar ik kan niet wachten tot ik een auto heb en er op mijn eigen tijden heen kan kachelen in veel kortere tijd!

Groetjes Karin

Ik zou eerst bedenken hoe breed die persoon het heeft. Ik werk ook, maar kan me toch echt weinig tot niets veroorloven op paardrijgebied. Soms moet ik lege flessen in gaan leveren om een buskaart te kunnen kopen. Je hoort mij niet klagen, maar werken betekend niet automatisch genoeg geld hebben voor extra's als paarden. Niet als kat bedoelt hoor. Ik zou als ik in een iets betere situatie zat best bereid zijn iets bij te dragen. Maar willen en kunnen zijn verschillende dingen.
Ik hoop over niet al te lange tijd mijn rijbewijs te halen en een auto te kunnen kopen. Met een beetje geluk zit dat er wel in. En anders blijven we treinen en bussen, als de connexxion tenminste wel rijd, nu al 3 keer bij een bushalte gestaan zonder dat de bus kwam. Errug vervelend op weg naar huis!

Groetjes Karin

Nou, ik wil met alle plezier in ieder geval een keer langs komen en helpen met bekappen is altijd leuk Afhankelijk van de reistijd en mogelijkheden en of we elkaar aardig vinden hihi kunnen we wel vaker afspreken dan.
Ik woon in Akkrum, maar we kunnen dan beter even prive mailen! ik ben bereikbaar op karin@karinskromsnavels.nl

Leuk!

Groetjes Karin

Ik heb het net op het nieuws bekeken. Hier warm, benauwd en mooi. Klein beetje sluierbewolking, maar zo droog als wat. Ik kan vanavond nog met gietertjes mijn geliefde plantjes gaan begieten

Groetjes Karin

Ja, wij als jonge starters hebben moeite met de eindjes aan elkaar knopen. Wekelijks lessen zou ik op dit moment ook echt niet kunnen betalen. Wat wij gedaan hebben toen ik tegen een zeer specifiek probleem aanliep was dat de eigenaar mij daarbij hielp. Ik wist heel goed wat ik fout deed een waarom (voorover kiepen uit angst vanwege een nare ervaring een tijd terug). Ik had iemand nodig die me steeds zei te gaan zitten, adem te halen, ontspannen. Na dat een paar keer gedaan te hebben 1 keer les gehad van een pro en die wist me ook nog wat tips te geven over hoe ik op dat zadel beter tot een correcte houding kon komen. Nu gaat het stukken beter en kan ik wel weer zelf verder voorlopig.


Dat ben ik natuurlijk volledig met je eens. Voor wat hoort wat. Ik help ook mee met uitmesten en ga als ze op vakantie zijn het exceempaardje af en toe van haar deken verlossen voor een poets en was beurt.

Mag ik dan ook een stekje

De enige reden dat ik op het geld stukje reageerde is omdat het niet altijd zo eenvoudig is. En op andere manieren ook veel "betaald" kan worden. Maar motivatie moet er wel zijn, als eigenaar ben je niet verplicht iedere jandoedel te vermaken met je paard!

Groetjes Karin

Huertecilla schreef op zaterdag 9 juni 2007, 20:27:


Ach ja, maar niet iedere jandoedel is slecht, onkundig of onwillig. Jij vind het vreselijk slecht (niet paardgericht of hoe noem je dat?) als er meerdere mensen op een paard rijden, ikke niet. Ook niet vanuit het paard gezien. Ik, als trouwe bijrijder word begroet en herkend door de paarden. Sommige dingen gaan bij mij beter (ik ben rustiger en geduldiger), sommige dingen bij hun eigenaar (zij heeft een veel betere timing doordat ze de paarden zoveel beter kent). Ik bied ze wat ik te bieden heb en dat is tijd en liefde. Dat ik geen grond of geld bezit wil niet automatisch zeggen dat ik niet bij paarden in de buurt mag komen. Jij mag dan wel steeds zeggen dat paardrijden geen recht is, maar er zijn meer manieren om invulling te geven aan paardgerichtheid en al die andere dingen waar je steeds over praat. Iedereen is onderdeel van het geheel en of je dan een kleiner of groter onderdeel bent, ieder onderdeel kan positief zijn.

Groetjes Karin

Groetjes Karin