Optie is dan ook nog een voorsingel. Die leg je los voor het zadel en houdt het zadel tegen. Persoonlijk zie ik dat liever als een staartriem, maar het werkt niet altijd afdoende.

Sommige paarden zijn echt heel lastig in bouw en dan moet je uiteindelijk toch wat. Mijn ervaring met zulke paarden is dat hun eigenaren altijd wel blijven zoeken, zodat je dan hopelijk toch tegen iets aanloopt wat weer wat beter werkt als de vorige oplossing.

Groetjes Karin

Dat dacht ik ook altijd. Tot ik een kudde ijslanders keer op keer een pasomerrie de groep uit zag gooien. Ze wisten precies hoe ze het deurtje open moesten krijgen, mepten de merrie uit de paddock en gingen vervolgens voor de ingang staan. Elke keer weer. IJslanders konden zo in de groep erbij gezet worden, geen probleem, andere rassen werden eruit geknikkerd (ik heb de pasomerrie gezet, het gebeurde bij alle duidelijk andere rassen). En ondanks dat ze wisten hoe ze het deurtje open kregen deden ze dit alleen om een niet-rasgenoot uit de groep te zetten, nooit om zelf uit de paddock te ontsnappen en zich te goed te gaan doen aan de hooibalen of krachtvoer of de hengsten te bezoeken of....

Groetjes Karin

Voor sommige mensen wel. Vijlen is voor veel mensen een hele opgaaf, ook al is het maar een mm per hoef. En ook niet iedereen heeft de mogelijkheid de mm er dan buiten af te slijten. Het geheel is wat dat betreft behoorlijk complex heb ik wel geleerd.
Een van mijn klanten vijlt tussendoor de hoefjes netjes bij, na een cursus gevolgd te hebben. Maar ze krijgt ze nooit kort genoeg, daar is ze niet sterk genoeg voor. Buiten komt ze voor de hoeven te weinig, vanwege angsten. De paarden staan op zandpaddocks of zachte weides en lopen alleen over het harde van en naar een van die twee. Als ik het zo droog opgeschreven zou horen zou ik zo kunnen zeggen geen aquarium - geen vissen. Maar ik kom daar nu al jaren en haar paarden hebben een heel erg fijn leven en zijn tevreden en gelukkig tot en met. Alleen moet er ondersteuning zijn om die hoefjes eens in de zoveel tijd wel genoeg in te korten, dan kan ze het weer een hele tijd zelf redden.
Ik vind het niet zo vreemd dat het voor sommige mensen, ook als het gewoon wekelijks veilen is te zwaar is. De houding is zwaar, de handeling veilen is zwaar. Niet iedereen is daar sterk en/of gezond genoeg voor. En die mensen hebben gewoon af en toe even hulp nodig.

Groetjes Karin

Misschien dat dit zo lijkt door websites en posts hier. Ik begrijp dat plak-kunstof ijzers niet binnen het Natuurlijk Bekappen passen. Maar ik ben nu een paar keer meegeweest met een proffessionele natuurlijk bekapper en in het dagelijks werk doen die precies wat NB volgens deze site, Piet, Egon en HC is. Namelijk de eigenaren stimuleren zelf onderhoud te plegen, huisvesting, voeding en training te verbeteren zodat meer = minder kan gaan gelden en de prof alleen een controlerende taak te laten houden die uiteindelijk verdwijnt.
Deze Profs doen het niet voor het geld, niet voor klantenbehoud of wat dan ook. Deze profs doen het voor de paarden, nergens anders voor.

Ik begrijp wel dat bepaalde ontwikkelingen niet binnen hoef natuurlijk passen. Ik ben er van overtuigd dat deze ontwikkelingen, zoals het plakijzer gekomen zijn voor paarden die al verziekte hoeven hebben door ijzers en slecht management. Die paarden moeten ook geholpen worden om naar het blootsvoets toe te kunnen gaan. En ik vind het heel erg jammer dat er mensen zijn die via hun schermpje deze profs volledig denken te kennen en hun zo afschieten. Want via je schermpje kun je niet zien wat ze dagelijks doen. Ik adviseer daarom iedereen die zo'n negatieve mening gedaan is om eens een paar keer met profs mee te gaan, dan zal het beeld enorm veranderen.

Groetjes Karin

Omdat die profs hier niet elke dag hun dagboekje bijhouden?
Omdat de profs hier niet elke dag komen vertellen dat ze 300 km hebben gereden om bij 1 paardje te controleren of het wel goed gaat en de eigenaar zelf lekker bezig is?
Omdat zij niet elke keer gaan vertellen dat een klant door hun stimulatie een stal heeft omgebouwd tot inloopstal, of de bodem van de paddock heeft verbeterd, of een pad rondom de weide heeft afgezet voor meer loopruimte of of of?


Ja, heb je in theorie natuurlijk gelijk in. Maar de prof komt bij iemand die een paard met verziekte hoeven heeft en zonder bescherming kan het dier niet lopen. Dan raad hij de eigenaar allerlei management-wijzigingen aan, plakt een keer ijzers om de hoef een week of 3 a 4 groei te kunnen geven om het NB op te starten en gaat vanaf daar verder. Doet de eigenaar niet voldoende om naar blootsvoets en goed management te komen dan zegt die prof vroeger of later van bekijk het zelf maar, zo werkt het niet. Maar hij heeft het wel geprobeert, want als niemand die eigenaar helpt met de eerste stappen te maken, dan lukt het nooit!


Dat vind ik heel erg jammer, want daarmee word een hele grote groep mensen met een ENORM hart voor paarden in een negatief daglicht gezet terwijl ze het niet verdienen.

Let wel, die smid of bekapper die inderdaad alleen maar doet alsof en geld wil verdienen aan het idee van nb, die verdedig ik hier niet hoor! Ik verdedig die mensen die ik met hart en ziel voor de paarden heb zien werken!

Groetjes Karin

Hoi allemaal

Gisteren heb ik bij Wil een heerlijke dag doorgebracht. Eerst samen papegaaienpret, daarna met de paardjes bezig. Ik als ijslanderruiter vond het natuurlijk prachtig een ander toltend ras te leren kennen! Zeker met zulke geweldige vertegenwoordigers als Chaser en Catcher!
Op mijn website staan de leukste foto's van de middag. In het dagboek, augustus. Ik heb op youtube een aantal filmpjes gezet:

Ik op Chaser in de bak, let niet op mijn vreselijke houding, word er weer mooi mee geconfronteerd zo op film:
http://www.youtube.com/watch?v=AIpryKrl7Gc

Wil en Chaser langs het fietspad 2 maal:

http://www.youtube.com/watch?v=CAUdL4c5Kig

http://www.youtube.com/watch?v=3gswU-r1V8E

En ter afsluiting nog even leuk spelen:

http://www.youtube.com/watch?v=TxjhJXc54es

Het was een geweldig gezellige middag, heel erg leuk om iemand met een vergelijkbare gedachtengang over papegaaien en paarden te treffen! Dan vliegt een middag voorbij!

Groetjes Karin

Maar als je hem bekapt dan volg je toch de zool waardoor je de hoef weer recht(er) maakt? En als je dat regelmatig doet, dan voorkom je zo toch problemen?

Als je paard er minder van zou gaan lopen, zo ik proberen een balans te vinden tussen draven en tölten. Op de meest slijtage-gevende bodems draven en op minder afslijtende bodems lekker tölten.
Of met hoefschoenen rijden wanneer nodig en hier een balans in vinden.

Groetjes Karin

Ik ken al dat wat er zich afspeelt niet. Maar ik ken Simon wél en ik weet dat Simon in ieder geval heel ver buiten dat soort dingen staat. En daarom vind ik het heel erg vervelend dat sinds dit ge-emmer begonnen is ALLE professionele natuurlijk bekappers steeds meer over 1 kam geschoren worden.

Ik vind an sich het artikel wel oke, zeker met de verduidelijking die je hier op het forum zet. Alleen vind ik dat er véél duidelijker in moet komen te staan dat er ook zeer veel betrouwbare goede professionals zijn, die het juiste advies geven en echt vanuit het HN principe de klant aan de gang willen krijgen. Dan pas maak je duidelijker dat er wel profs zijn die het zelfbekappen negatief maken, maar dat je als klant zijnde op zoek moet naar de goede.
Nu vind ik het artikel de klant veel te bang maken voor de professional en dat is jullie bedoeling niet en zou het ook niet moeten zijn!

Groetjes Karin

charlot van r schreef op zondag 2 september 2007, 17:14:


Hoi hoi

Bij ons in de buurt ook zo een scharminkeltje. Ik schrok me rot.
Het dier staat er nu een paar weken en knapt zienderogen op. Zijn vacht ziet er weer beter uit en hij is minder mager. Beweegt ook weer meer en kijkt naar zijn omgeving.

Even praten kan veel helpen en geloven in de goede bedoelingen scheelt ook al veel. Kom je erachter dat die goede bedoelingen er niet zijn, dan zijn er altijd nog stappen te nemen.

Succes ermee.

De bacterie die Ans bedoelt is een hele vervelende waar papegaaien niet tegen kunnen. Sterven jaarlijks vele papegaaien aan, vooral die in dierentuinen en parken, waar minder nauw contact met het dier is als in de huiskamer. Dan word het vaak te laat ontdekt, papegaaien zijn zo mogelijk nog beter als paarden in het net doen alsof ze niet ziek zijn.

Het gebrek aan kauwen maken vogels goed in hun spiermaag. Daarom eten vogels steentjes, die kauwen voor ze. Maar in de krop weekt het voedsel eerst voor en na het kauwen in de spiermaag worden er inderdaad flinke zure sappen aan toegevoegd in de kliermaag.

Dit OT, maar om het beeld wel compleet te krijgen.

Groetjes Karin

Spirithorses schreef op dinsdag 11 september 2007, 18:00:


Nee, de plek van de knip vertelde boeren uit een gebied welk paard van hun was. Jaarlijks worden de paarden die vrij lopen in grote kralen gedreven met kleinere paddocks eraan. En dan moet elke boer zijn eigen paarden herkennen en daar dient die oorknip voor. De ene boer knipt in het puntje, de ander rechts, de volgende links.

Groetjes Karin

Ja joh, zolang je niet super zwaar bent in ieder geval. Een beetje normale gezonde ijsco kan wel wat hebben hoor
Mijn ijslandervriendjes komen alle drie ook niet boven de 1.35 uit. Als er maar veeeeeeeel haaaaaaaaaar opzit )))))

Van die brandmerken en ijsmerken weet ik ook niet veel af. Je zou eens bij de grote ijslandernamen na kunnen vragen. Maaike Burggrafer in Nederland (www.fitjar.nl) of Walter Feldmann in Duitsland (www.gaedingar-group.de). Misschien weten die er meer over te vertellen.

Groetjes Karin

Nou ja, zo ongeveer. Het heeft zeker met de botten te maken. Egon heeft een mooie formule ervoor. Als een paard groter word, worden zijn botten naar verhouding dunner. Dus zo'n kleine ijsco heeft relatief dikkere en sterkere botten als een uitgerekte kwpner.
En het heeft te maken met de structuur van de schouders en het kruis. Door de stijlheid van zowel schouder als kruis vormt dit met de ruggegraat een soort stevigere hangbrug. Zijn je schouders en kruis vlakker, dan word die "hangbrug" constructie minder sterk. Maar ook dat heb ik weer van Egon en hij kan het vast beter vertellen

Ik weet in ieder geval wel dat een gezonde ijslander met een normale conditie van pak em beet 350 kilo met gemak een redelijk kundige ruiter van 80 kilo aankan. Natuurlijk heeft veel te maken met conditie en vaardigheden van paard en ruiter, als ook leeftijd ed. Zo ken ik een grote trainer (qua lengte en bijbehorend gewicht), die paarden in laat rijden door kleinere lichtere mensen en er zelf niet voor het 7de levensjaar op gaat zitten.

Ik vind het zelf ook prachtig als mensen de uitstekende benen van ruiters geen gezicht vinden. Ik voel me de zeldzame keren dat ik op een groter paard zit altijd zo'n kindje omdat mijn benen niet onder de buik van het paard uitkomen. Het is maar net wat je gewend bent

Groetjes Karin (die op haar nieuwe werk een eigen beker mee moest nemen en dat is er natuurlijk een met een ijslander erop geworden!)

Ik rij momenteel een schweinende ruin. Hij kan dat in opperste aanleuning, keurig in de krul, hoofdje laag en relaxed. Ook in de wei schweind hij. Hij draafd prima, hoewel er periodes zijn dat je hem moeilijk in draf krijgt, wat naar mijn mening samenhangt met het bekappen van de hoefsmid en de gevoeligheid daarna.
Ik heb een tijdje geleden de libra van Egon geknoopt. Ik wilde kijken of ik daar verder mee kwam. Maar helaas kan ik er te weinig heen en is onze basisrelatie gewoon niet goed genoeg. En ik ben al helemaal geen ster in grondwerken, dus dat helpt ook niet zo.
Het verschil bij dit paard met en zonder bit is in ruggebruik wel heel duidelijk. Met bit lukt het me wel zijn hoofd lager te krijgen. Zijn ruggebruik blijft verkeerd, maar de rug is dan niet meer weggedrukt. Met de libra krijg ik dat hoofd niet omlaag en door zijn moeilijke rug en gangenaanleg en mijn tekortkomingen als ruiter drukt hij dan zijn rug wel weg.
Voor nu kies ik er dus voor om met bit te blijven rijden. We boeken steeds meer vooruitgang in ontspanning en vertrouwen. In de bak oefen ik regelmatig met de libra, want dat is dan, als we niet gaan tolten, perfect voor onze band, mijn rijtechniek en zijn ontspanning.

Van mij zou je van Harte welkom zijn mij eens zo'n uurtje les te komen geven als op de fotoserie (en dat hoeft niet gratis!). Ik kan niet beloven of je er dan op mag, want het zijn mijn paarden niet, maar wie weet valt daar wat in te regelen. Er staat ook een merrie die wel zuiver tolt, dus het verschil kan ook zichtbaar gemaakt worden. Een libra heb ik zelf, een andere optoming zou je als je dat zou willen gebruiken zelf mee moeten nemen. Ik heb een camera die ook aardig filmen kan, dus het geheel kan voor de geinteresseerden opgenomen worden.

Groetjes Karin

Esther schreef op donderdag 20 september 2007, 22:57:


Beterschap Simon! Het zal lang duren om te herstellen, maar gelukkig niets ergers!

Groetjes Karin