Christel Provaas schreef op dinsdag 10 juli 2007, 17:11:


Goed gedacht. Nu moet ik wel zeggen dat Lolita ook altijd onderstandig staat en ik toch lichte bevangenheid altijd de meest logische verklaring voor haar gevoeligheid heb gevonden. (Pulsaties, platte zool, witte lijn echter nooit breder dan 2-3mm). Nu, bij Buck is het plots opgekomen, dan zou je mss. wel juist de typische teen-ontlastende stand verwachten.


Hier lijken de hoeven ook nogal goed zelfslijtend. Er blijft een hiel van 1-2 mm, de rest gelijk met de zool, ook de steunsels slijten goed (niet dragend op vlakke grond behalve achterste mm aan de hielovergang). Maar nu de hoefwand niet meer geraspt wordt (Fred is een tijdje niet kunnen komen) zie je weer lelijke flares, en die ondergeschoven hielen dus. Maar, het is niet omdat ik dat lelijk vind dat haar gevoeligheid daarvan komt. Het is wel een uiting van voeten die niet goed zijn.

Nathalie

mike van dijk schreef op dinsdag 10 juli 2007, 20:41:


Hi Mike,

Die schoenen ken ik niet, ga eens kijken. Echter, ook Marquis bv. heeft achteraan die luchtkussens, en dat helpt ook niet. Wat er achteraan ook zit, als het dient om de schoen aan te houden moet er een zekere drukkracht opzitten, en krijgt een gevoelig paard als de mijne wondjes op de huid. Bij de Smitschoenen en de gaiters van de Easyboot epics zijn dat dan schuurwondjes, bij de gladde luchtkamers van de Marquis dan drukwondjes, of, als ik de Marquis bijna niet oppompte om minder druk te hebben, dan zat de schoen ook minder goed vast en ging die draaien, waardoor de randen van de luchtkamers dan weer lelijke snijwonden gaven. Ik gebruik dan misschien wel een carrot stick bij mijn paard maar de enige plaats waar ik haar doe bloeden is aan haar voeten.