Ans Jondral schreef op zondag 12 augustus 2007, 15:04:


Hoi Ans,

Ga Parelli doen! Of als je het al doet, ga het nog beter doen
Als je met grondwerk een duidelijke taal hebt, als Puzzle meer en meer ziet dat je een goede en eerlijke leider bent, dat je het beste met hem voor hebt, dan heb je veel meer kans in moeilijke situaties.
Praktisch: de seven games doen, niet alleen zomaar zonder doel in de wei, ook met voorwerpen waar je over-, langs, tussen mikt, hem vraagt om zijn voet ergens op te zetten, vraagt om iets met zijn neus aan te raken (nog steeds in de vertrouwde wei). Dan seven games in de hoeken van de weide waar hij wat onzekerder is (bv. weg van de andere paarden, dichtbij een eng object, dichtbij het hek), gradueel met approach en retreat zijn vertrouwen opbouwen. Dan seven games rond het hek, door het hek, op de weg, weer terug,... en zo op het gemak al eens tien meter weg van de wei en weer terug, en langzaamaan verder. Als je al die tijd als eerste doel het vertrouwen van Puzzle houdt (confidence) wordt leren voor hem ook steeds leuker. Tegen dat je honderd meter van de wei wegkan kom je vast al wel weer een brievenbus tegen, of een auto, allemaal dingen die je dan ook als speelobjecten kan samen verkennen, of negeren.
Kan je geen Parellipaketten van Ilke lenen? Eigenlijk zou ik zelf vooral nu de success serie aanraden, of toch enkele daaruit: horsenality, seven games, en die over buitenrijden.

Groetjes, en succes, als je er wat tijd en vertrouwen insteekt lukt het allemaal wel.

Nathalie

Jeanet Spinder schreef op dinsdag 14 augustus 2007, 21:45:


Proficiat! Zalig hoor, paardjes aan huis!
We lijken op elkaar, hier ook twee paarden (+ veulen sinds vier dagen!) op 4000 vierkante meter. Onder huisvesting staat de fotoserie van hoe ik het aangepakt heb, naar Jaime Jacksons boek Paddock Paradise.

Nathalie

Karin schreef op woensdag 15 augustus 2007, 13:23:


Leuk spelen Wil! Leuk om je stem weer te horen, en nu eens Chaser in het echt te zien! Mooooiii hoor! Helemaal aandacht bij jou.
Oew, de verhuis is zo dicht al! Heb je al een plekje gevonden? Hou ons op de hoogte!

Groetjes,
Nathalie

Spirithorses schreef op zondag 12 augustus 2007, 22:52:



Bedankt voor de felicitaties allemaal!

Tja, Huppel blijft zo heten denk ik. Als ik haar officiele BWP papieren wil bezorgen moet het met een H beginnen. Ik wou opvoorhand geen naam kiezen, pas als ik het veulen zag wou ik dat doen. Intussen blijkt uiteraard dat ik het beestje aanspreek met 'snoepie', 'baby', 'flinke poepie' 'supermeisje' en ook wel 'huppeltje'. Dat laatste lijkt dan toch een goede naam, hoewel die langs geen kanten bij Cesar en Lolita past. Nu wou ik nog wel een mooie officiele naam verzinnen, iets in het Quenya (ik ben Tolkienfan), maar ik denk dat het er niet meer van komt, het zou dan toch maar een naam voor op papier zijn.

Alles gaat geweldig goed hier, alleen een pietsie slappe mest van Huppel, maar dat schijnt wel vaak voor te komen bij veulentjes? Cesar mag al tot op drie meter naderen. Huppel mag Cesar totaal niet naderen, van Lolita bedoel ik, Cesar is niet moeilijk. Nu, Lolita heeft aan juffrouw Huppel niet veel te zeggen. Dat crosst rond en Lo mag hinniken wat ze wil, ze loopt er toch altijd eerst zelf achter. Enkel als ik Lola eens aan een touw meepak dan blijkt dat Huppeltje uiteindelijk wel volgt.
Mijn respect en begrip voor Parelli groeit met de dag moet ik zeggen nu ik dat moeder-kind gebeuren observeer. 'Seven games that horses play' zegt hij, maar ik dacht altijd, 'jaja, hier spelen ze alleen om ter meest eten'. Maar nu! Die friendly game met touw over lijf en hals van je paard! Dat is echt helemaal de staart van de merrie over en weer over baby. Wijken voor druk, uiteraard, dat is duidelijk te zien, wijken voor suggestie zie ik nog niet tussen Lo en Huppel, maar wel tussen Lo en Cesar natuurlijk. Circling game!! Huppel maakt echt perfecte cirkels rond haar mama, dichtbij in stap, iets verder in draf of galop, mooi hoor.
Vandaag eens een ministukje op het wegje geweest met moeder en kind, dat ging goed. De trailer ook in de wei gezet maar daar heeft Huppel geen voet op wilen zetten, Lolita wel, ik had er ook eten in gezet namelijk. Niet getreurd, niets gepusht, 'it's not about the trailer'!
Online spelen met Lolita even getest, dat is toch niet zo fameus. Ze is veel beter vooruit (zal wel, 200kg lichter) nog steeds licht, maar enorm afgeleid natuurlijk, en staat mij soms zo aan te kijken: 'lead op de cirkel? dat ken ik niet hoor. nooit van gehoord. seven games zeg je? mag ik niet gewoon weer bij jou komen staan?' Maar leuk is stick to me, on line, maar ook een keertje liberty, heel het stuk van de wei naar de stal gelopen met Lolita in draf en Huppel al huppelend achter mij aan. En een emmer eten die al klaarstond in de stal, en ik er voor gezorgd dat we zo die gevaarlijke Cesar ontweken hadden. Ik voelde me wel even een heel savvy leider!
Lolita is gelukkig totaal probleemloos naar mensen toe. Ze is al bekapt intussen, bezoek gehad, kinderen ook: ze is voorbeeldig braaf. We zijn weer terug een dazenkillend team (ook al twee op Huppel doodgewreven). Huppel is trouwens mijn eerste paard die ik plezier doe met kriebels!! Ik ben zo blij!

Groetjes,
Nathalie

Christel Provaas schreef op woensdag 15 augustus 2007, 21:17:

Eva Saegerman schreef op woensdag 15 augustus 2007, 21:52:




Waw, voor herhaling vatbaar ja! waar zijn de filmpjes?