van lennep schreef op zaterdag 2 mei 2009, 7:05:


Nu kan je zelf uitmaken of je hem mooi vindt of niet. Intussen heb ik een fotserie geplaatst (jong leven in de wei). Ikzelf vind 't een heel mooi veulen, maar ik ben uiteraard alles behalve objectief en heb er ook niet veel verstand van.
Ik vind dat hij een heel mooi hoofdje heeft, ik hoop dat dit ook zo blijft.

Groetjes Lena

Anja Seijn schreef op donderdag 30 april 2009, 22:34:


Nul de botten verstand over dit soort onderwerpen, zoals ik dus al zei . Interessante link, 'k ga hem eens doorspitten. Er valt nog zo veel te leren.

Een kleine update:

Hij is nu bijna een week oud. Vanacht en vanmorgen heeft hij eindelijk gemest (de meconium was er wel af, maar sinds dinsdag was er niks meer gekomen). Erg donker en plat, dat wel, maar dat zou normaal zijn volgens de DA.
Er komen ook al 2 tandjes tevoorschijn, hij knabbelt aan gras en hooi en rent met veel plezier de hele weide door. Ook het plassen gaat nu beter, hoewel ik het nog geen stevige straal vind.

Hij is ook al minder schuw, komt naar ons toe en voorzichtig kunnen we hem in zijn nek aaien, en daarstraks helemaal naar beneden tot aan zijn hoefjes. Bij de achterbenen is hij nog lichtjes verontrust. De kennismaking met onze hond verliep prima. Het halstertje hebben we nog niet geprobeerd.

En mamma? Die staat erbij en kijkt ernaar. Ze is nu ook koortsvrij, mest en plast terug goed. Het gaat nog wel een tijdje duren voor de wonde genezen is, en ze krijgt nu oraal AB ter preventie van infecties.

Ze is wel zeer giftig op Nexor, onze ruin. We hebben de eerste dag een draad extra moeten zetten. Ze stampte doorheen de draad naar hem.
Nu zijn we de 2 draden stilaan dichter bij elkaar aan het zetten, maar haar oren gaan nog steeds plat als hij in de buurt komt en ze laat haar tanden zien, terwijl hij enkel interesse vertoont en absoluut geen agressief gedrag. Telkens de afstand kleiner wordt, krijgen we weer die reactie. Een dag later gaat het dan alweer wat beter.

We hopen toch dat dit zo snel mogelijk betert, Nexor lijkt echt behoefte aan contact te hebben (en dan te bedenken dat we hem ooit een asociaal paard hebben genoemd). Maar momenteel lijkt dit nog geen goed idee.

Groetjes (van een genietende) Lena

Wil schreef op zondag 3 mei 2009, 12:11:


Hoi Wil,

Ik besef wel dat het volkomen normaal gedrag is, maar 't is zo sneu voor Nexor. Hij kan haar dan zo zielig aankijken. Trouwens, ze doet het ook met fazanten. 't Is wel geen zicht hoor, zo'n grote merrie achter zo'n fazant aan. Waarom ze dan net niet achter de hond aan gaat, dat is me toch wel een raadsel. Uiteindelijk is dat toch een roofdier. En daar maakte ze niks uit.

Dit was een vraag die bij mij ook begon op te komen. (kwestie van er op tijd bij te zijn)
Hij is nog wel maar een week oud, maar begint ook te knabbelen, bijten kan je dat nog niet noemen. Zeker als we mamma aan 't verzorgen zijn (gescheurd bij bevalling en dus 3x/dag wonde verzorgen).
Als je hem negeert doet hij lustig verder, ik heb hem al enkele keren zachtjes weggeduwd, maar ook dan komt hij terug. Hij is volgens mij vooral nieuwsgierig en het lijkt me ook een manier om de "wereld" te leren kennen.

Groetjes, Lena

Ons veulen, Qadish, is intussen 13 dagen oud. Vrolijk, levendig, curieus... 'K heb al heel wat leuke momenten op de wei doorgebracht.
Onze ruin stond nog steeds apart van moeder en zoon, maar sinds 2 dagen met een enkel draadje ertussen en dat ging goed.
(In het begin hadden we een 2de draad op zo'n 3m moeten zetten om de lieve vrede te bewaren, en die afstand hebben we dus progressief verkleind.)

Dus vanmiddag de draad terug opengezet (ik moet bekennen dat het met 'n zeer klein hartje was). Een extra stuk opengezet zodat ze zeker voldoende ruimte zouden hebben om elkaar niet onder de voeten te lopen.
In eerste instantie liepen ze elkaars "domein" in en negeerden ze elkaar bijna volledig. Het gras moet dan toch groener zijn aan de andere kant van draad, niet?
Er werd wel wat gedreigd en indruk gemaakt maar zelfs niks waar IK me zorgen over maakte.

Pas na 'n uurke of zo werden de krijtlijnen uitgetekend. Dat duurde zo'n 20 minuten en is wel spectaculair om naar te kijken. Er werd gelopen, gebriesd, gehinnikt, met konten gedraaid, gestampt (maar ze hebben elkaar niet geraakt). En ja, mamma kan zich zeer indrukwekkend opstellen hoor: met Spaanse pas en nog van die truukjes...
Tja, Nexor moet zich er bij neerleggen dat hij nu niet meer de baas van 't spel is.

Toen ik om half 5 naar huis reed stonden ze op 'n afstand van 3 meter rustig naast elkaar te grazen. Enkel als Qadish wat te dicht in de buurt kwam, gingen de oren van mamma plat en kwam ze er tussen staan. En Nexor: die kiest voorlopig eieren voor zijn geld.

Lena

Ik heb eigenlijk nooit begrepen waarom ze een tetanusvaccin geven na een verwonding (zowel bij mens als dier).

Ik dacht dat in een vaccin dode of verzwakte microben zitten en dat het dient om het lichaam antistoffen te laten opbouwen.
Als je nu een wonde hebt waar die tetanusbacterie inzit, en je geeft dan een vaccin, dan krijgt het dier (of mens) toch nog eens extra microben binnen? Maak je het dan niet erger?

Ik zou denken dat je na een verwonding de antistoffen zelf zou moeten kunnen toedienen, om het lichaam te helpen tegen zijn strijd tegen die tetanus. En dat als het gevaar geweken is, dat je dan via vaccinatie de weerstand kan gaan opbouwen als die niet goed zou zijn.

Waar zit de fout in mijn redenering?

Groetjes, Lena

Galina vs schreef op maandag 11 mei 2009, 11:22:


Mooi hoor!

Ik heb eigenlijk nooit begrepen waarom ze een tetanusvaccin geven na een verwonding (zowel bij mens als dier).

Ik dacht dat in een vaccin dode of verzwakte microben zitten en dat het dient om het lichaam antistoffen te laten opbouwen.
Als je nu een wonde hebt waar die tetanusbacterie inzit, en je geeft dan een vaccin, dan krijgt het dier (of mens) toch nog eens extra microben binnen? Maak je het dan niet erger?

Ik zou denken dat je na een verwonding de antistoffen zelf zou moeten kunnen toedienen, om het lichaam te helpen tegen zijn strijd tegen die tetanus. En dat als het gevaar geweken is, dat je dan via vaccinatie de weerstand kan gaan opbouwen als die niet goed zou zijn.

Waar zit de fout in mijn redenering?

Groetjes, Lena

joop schreef op maandag 11 mei 2009, 12:16:


Dus als ik het goed begrijp dan geeft men dus GEEN vaccin na een risicowonde, maar dus ineens de antistoffen? En worden die antistoffen gemakkelijkheidshalve dan een vaccin genoemd?

joop schreef op maandag 11 mei 2009, 13:46:


Hoera, ik heb het dan eindelijk toch begrepen.
Merçi, Lena

Hallo,

Ons veulen is inmiddels 2 weken oud. Wat ons opviel is dat de hielen hoger zijn in vergelijking met de lage hielen die de natuurlijk bekapte volwassen paarden hebben.
Aangezien hij zo geboren is, lijkt dit ons ook normaal te zijn, want anders was hij toch wel met lagere hielen geboren, niet?

- Is hier een verklaring voor? Is het voor een veulen op één of ander manier wel nuttig om hogere hielen te hebben?
- Hebben veulens dan in het begin nog geen optimaal hoefmechanisme?
- Als hij nu op een harde ondergrond zou lopen, zakt die hielhoogte dan vanzelf?
- Als we hem moeten gaan bekappen, moeten we dan aan de hielhoogte beginnen werken? En zo ja vanaf welke leeftijd dan?

groetjes, Lena

Van harte,
en volgend jaar dat tandartsenbezoekje op een andere dag plannen?

Lena

Hallo,
Onze merrie heeft 15 dagen geleden geveuld en dat zijn toch heel wat lichamelijke veranderingen. Het lijkt me niet raadzaam om ze te vlug weer te belasten met mijn gewicht. In mijn (klassieke) omgeving werd gezegd dat ik er al terug op had moeten zitten (sommigen gaan blijkbaar al na 14 dagen terug op wedstrijd). Dit lijkt me toch allemaal wel wat overhaast.

Wanneer zouden jullie terug beginnen met rijden? Op het gemak beginnen 'n half uurke wat losstappen en draven was mijn bedoeling.

Lena

stumperd schreef op dinsdag 12 mei 2009, 15:39:


Dat weet ik dan ook al weer.
Ook al weer boeiend om te observeren. Ik zat me al te verbazen over de snelheid waarmee hij ontwikkeld (zoals 4 tanden krijgen op 2 weken) en nu ga ik de hoefjes ook extra in het oog houden als het zo snel gaat.

De beentjes aanraken gaat al heel goed, de voorste kan ik al eventjes (een seconde of zo) optillen zonder dat hij verontrust is, de achtbeentjes zijn wat moeilijker, dat gaat wat langer duren.

Lena