Eva Saegerman schreef op dinsdag 4 augustus 2009, 11:15:


Als het paard in een voor hem vertrouwde menselijke omgeving is dan denk ik dat alle kuddeverhalen en romantische leidende hengst of merrie zoekplaatjes onzin zijn.
Jij bent een mens en jouw paard is een paard.
Jij gaat met het paard een samenwerkingsverband aan en hoe langer de relatie duurt, hoe dieper en sterker het wederzijds vertrouwen wordt.
Als je bewijst dat je ongemakkelijke situaties oplost zal paard naar jou gaan kijken en er op vertrouwen dat jij dat áltijd kunt.
Hij wil bij jou zijn, simpelweg omdat daar het leven altijd goed is.
Als paard een mens was zou hij kunnen denken:"Ze zorgt ze ervoor dat ik bij haar veilig ben en ik heb haar goed getraind want als ik iets doe , staat er heel vaak een beloning tegenover, dus waarom niet? Het gaat goed hier!"

Eva Saegerman schreef op dinsdag 4 augustus 2009, 11:30:


Had jou stukje even nog niet gelezen.

Marije Huijsmans schreef op dinsdag 4 augustus 2009, 13:08:


Sorry ,even niet meer tijd om een deftig antwoord te geven: ik zou zeggen lees nou eens écht wat ik schrijf!