Ziggy wilt (wilde vooral) ook wel een ' dominant' gedrag vertonen als ik met hem bezig hem, maar dat is dan echt omdat ik dingen op een verkeerde manier vraag, te onzeker, te uitgesproken, onbegrijpelijk enz...
Gisteren was ik bv met hem bezig, hij schrok van het touw en trapte daar echt naar (maar ik stond aan het uiteinde van dat touw, dus hij trapte richting mij). 2 maanden geleden was ik hiervan in shock geraakt en had hij de overhand genomen. Nu ben ik gewoon rustig met het touw naar hem toegelopen, laten zien dat er niks aan de hand was en weer verder gegaan waar me mee bezig waren.
Als hij dus ' dominant' gedrag laat zien, WEET ik gewoon dat er iets in mijn vraagstelling niet klopte. En over het algemeen loopt het niet zo uit de hand dattie trapt naar het touw hoor :). Toen ik hem uit de wei ging halen, trok hij ook eerst zijn hoofd weer weg toen ik zijn halster aan wilde doen. Ongetwijfeld heb ik het dan te aarzelend gedaan, meteen opnieuw gedaan en er was geen probleem.

Maar goed, of het nou agressie of zelfverdediging is, er klopt hoe dan ook (meestal) iets niet aan je eigen houding en vraagstelling...
En dat kloppende hart, wat bij mij erg geholpen heeft is gewoon terug gaan naar oefeningen waarbij ik geen kloppend hart krijg, om er weer vertrouwen in te krijgen...

Geertje schreef op dinsdag 26 oktober 2010, 12:53:


Ik twijfel er geen seconde aan dat het probleem bij mij ligt.
Heb idd ook gedacht om nog maar eens wat stappen terug te zetten...

Opening van dit topic heeft ook als reden mijn kennis te vergroten. Meer kennis is minder angst. Ben ik al jaren mee bezig, maar loop toch af en toe nog aardig tegen de lamp.

Kijkend naar de filmpjes, lijkt het mij dat je focus teveel ligt bij haar hoofd / voorhand. Daardoor zijn m.i. de signalen die je geeft wat tegenstrijdig. Focus op de voorhand werkt remmend; dus misschien dat ze meer ontspannen en vrijer voorwaarts gaat als je je focus, positie en lichaamstaal richt op haar achterhand zolang je haar voorwaarts vraagt?

grts,
Karen

Karen Koomans schreef op dinsdag 26 oktober 2010, 13:28:


Bedankt voor het meedenken en ik snap ook goed je denkwijze. Maar ze werkt nu in dezelfde positie als met kaptoom en het is daaruit vanzelf ontstaan. Ga ik verder naar achteren, dan loopt ze niet om mij heen, maar gewoon weg bij mij.
Dat zou trouwens ook voor haar tegenstrijdig zijn met werk aan de lange teugel, waar ik bij de achterhand loop (is ze net pas aan het leren hoor)en ze dan rechtdoor moet lopen. Met mijn hand/stick leg ik bij het rondsturen echter evengoed wat druk op de flank (zie je misschien wel als je er speciaal op let?) om het ondertreden te bevorderen. (Kan zijn dat daar nog aan gewerkt moet worden)

Het probleem ontstond dus ook niet hier, maar gisteren in draf, nadat we het al een aantal keren hadden gedaan.
De oorzaak kan erin hebben gelegen dat ze vond dat het tijd was om te stoppen en gevoerd te worden (had twee dagen alleen mijn kop laten zien om te voeren), maar had mogelijk ook te maken met de hond. Die was ergens bang voor en kwam mij onder de voeten lopen. Daardoor had ik wat minder focus op Rappa en zij is toch een paard wat je test. Bovendien kan het wegsturen van de hond (met bijbehorende heftige armgebaren) haar enorm hebben geirriteerd. Denk ik dan. En die irritatie maakte ze zonder omwegen duidelijk. Als jij zo begint, dan zal ik.....
Gevolg was dat ik onzeker werd door haar ongeduld/irritatie/intimideren en daardoor waarschijnlijk veel te heftig reageerde met mijn armen/stick met dus tegengesteld effect. Ze werd pissig.

Vandaag opnieuw geoefend, maar draf ff laten zitten. Stapje terug dus en alleen in stap en dat ging goed, Zag kleine signaaltjes van haar kant... 'en als ik het nu eens niet doe?'
Heb min of meer geantwoord...'moet jij weten, maar dan krijg je geen beloning.' (ze kan altijd weg als ze dat wil... 6 ha plaats) Ze taxeerde mij wel, probeerde hier en daar een klein signaal ter intimidatie af te geven, vooral toen ik linksom vroeg (doet ze niet graag), maar uiteindelijk deed ze wat ik van haar vroeg. Heb uiteindelijk (na kleine rust) paar stapjes achterwaarts geoefend. (doet ze niet graag als ik ervoor sta, maar... then again... ze kan weglopen als het haar niet bevalt. Maar dat wil ze ook niet.) Eerst weer flink wat bluf van haar kant, maar idd.. als ik diep adem haal en rustig blijf staan, zonder sterkere signalen te geven, gaat ze overstag.

Het ligt dus echt aan mijn concentratie, het feit dat ik soms onzeker wordt en dan onzorgvuldig met signalen. Ze is enorm gevoelig voor signalen, wil wel testen of ze je kan overbluffen, maar wordt nijdig als je voor haar gevoel overreageert (silja heeft dat ook een beetje, maar niet in die mate) Ik merk soms dat een vingerbeweging al aankomt. Maar je hebt constant de overtuiging nodig dat je in staat bent leiderschap op je te nemen ... iets wat ze doorlopend toetst (is een ranghoge dame... dus logisch) maar meeeeennn wat is het moeilijk om je eigen emoties in bedwang te houden en juist te reageren.

Mijn ervaring is dat je dit dus heel goed kunt ondervangen door te praten. Zeggen wat je aan het doen bent of wat je wilt van je paard. Of wat je fout doet "oeps, was niet de bedoeling". Werkt bij mij heel goed en ik ben echt een groentje.

Sandra van Bommel schreef :


Ik kan het filmpje niet openen dus ik kan niet zien of er iets fout gaat.
Maar de eerste vraag die bij mij opkomt als ik alleen al bovenstaand verhaal lees:

Sta/loop(?) je wel in de juiste positie tov het paard?
Als ze naar binnenkomt vráág je haar misschien naar binnen door de positie of jouw lichaamstaal , zonder dat je het zelf in de gaten hebt. Dan stuur jij haar terug en snapt ze je niet en ze wordt frusty; ze reageerde immers op jouw vraag naar binnen te komen?!....

Groet, Pien