Spirit schreef op donderdag, 17 maart 2005, 1:37:

Hihi hiermee vervalt mijn vorige vraag; had niet verder zitten lezen.
Ja de stralen van Isabella zijn nu ook "flapperig", terwijl ze een tijd geleden mooi waren.

Ook bedacht ik me later nog dat ze toch goed over die hobbelig bevroren grond liep, maar is het niet zo dat als de grond bevriest het droog weer is (over het algemeen) en de stralen dus harder zijn ook?
Begin steeds meer en meer die straal nu te verdenken om eerlijk te zijn bij het gevoelige lopen. Want vanmorgen zetten ze een rare stap op de eerste grindtegel met de toon van haar voorhoef. Geen pijn kennelijk want ze zette zo toch haar volle gewicht erop. Het zit dus in de achterkant en de steunsels zijn niet te lang op dit moment. Dus blijft de straal over. Zal hem straks als ik thuis ben ook eens goed bekijken of er niet een steentje tussen die losse stukjes zit oid.

Groeten
Ingrid

Sinds 2003 rij ik met
hoefschoenen en houd ik de
hoeven zelf wekelijks bij

Isapaardje schreef op donderdag, 17 maart 2005, 8:28:


Effe tussendoor : Ik zou er inderdaad niet de hele uitloop mee bekleden, je hebt gelijk dat een paard daar niet op moet rollen.
Dat is echt 3 keer niks.
Ons idee van de uitlopen is een gedeelte beton of anders verhard, met achteraan rubber ligmatten (inloopstal), en buiten een strook van dat harde (puin) waar ze overheen moeten om bij hun drinkbak te komen, maar tevens ook een heerlijke strook zand, om te rollen.En daarachter pas het gras. Zo houd je dat enigszins droog in de winter.
We hebben nu overal oude dakpannen gestort, de paarden lopen die vanzelf kapot. (wel met de zandpaddock erbij hoor).

Het meeste gewicht ligt ook op de voorhand.


Ja, da's misselijk als je het niet voor het uitzoeken hebt. Troost je : Ik kan heerlijk wegdromen bij de gedachte aan die lange witte zandpaden in de dennebossen. Dat hebben wij hier dus niet. Hier is alles vuursteen, beton met kleine rot-steentjes en heuvelachtig. En de boeren ploegen tot precies aan de weg dus je hebt geen berm.
Dat is de reden dat mijn paarden er nu wel aan gewend moeten zijn.


Hoe kan ik dat bepalen, maar zoals jij het weergeeft zou dat best wel eens kunnen. Als je zeker weet dat ze verder correct bekapt is met geen lange randen of steunsels ofzo.

Vergeet niet dat een zeker gevoel altijd wel zal blijven, dat komt omdat ze nu eindelijk gevoel in haar voeten heeft, want dat willen we allemaal zo graag. Nu zie je dus dat een paard dat ook aangeeft.
Ik merk wel dat ze er vaak best 'doorheen' lopen. Dan beginnen ze de eerste 10 minuutjes een beetje gevoelig maar op de een of andere manier lost zich dat vanzelf op tijdens de rit.

Maar liever dat dan dat ik hem op ijzers over zo'n pad moet jagen, 'k moet er niet aan denken.... dat glijden, die vonken, verschrikkelijk, afgezien van de schade die het aan de hoeven ed zou berokkenen.
Zou me er niet meer fijn bij voelen deze symptoombestrijdingsoplossing te moeten gebruiken.

Maar 'hompelt' Isabella echt of loopt ze alleen maar een beetje gevoelig?
Alleen maar gevoelig zou voor mij best mogen, ik zou daar wel rekening mee houden en haar niet dwingen tot uiterste inspanning, maar als ze echt hompelt of het is aan een voet erger dan aan de andere is er waarschijnlijk iets anders....

Ik heb ook echt wel eens tijdens de gewenningsfase dat ik afstap hoor, en een eind mee ga lopen. Vooral Steffie heeft er veel last van gehad, die lijkt er nu na 7 maanden zo goed als doorheen, maar het was op sommige momenten best doorzetten, of effe er naast gaan lopen om hem te ontlasten.
Nu ben ik eerder geneigd te denken : "Bij dit pad doen we wel effe rustig aan, maar je kunt er best door".
Want ja, het is letterlijk en figuurlijk de enige weg....
Groet, Pien