Piet schreef :
>
> Ik wil toch even terugkomen op het gebruiken van
> aanhoudende druk.
> Nu ik er nog eens over nagedacht heb, gebruik ik dat
> eigenllijk bijna nooit meer.
Ik gebruik het ook nog zelden omdat de meesten van mijn paarden inmiddels 'opgevoed' zijn, dus ja, op een gegeven moment, als je paard weet wat je bedoelt en vice versa, is het niet eens meer nodig, dan is een kijken, wijzen voldoende. Met alleen een wijsvinger naar rechts of links kun je dan bijvoorbeeld al sturen, druk nihil.
> Als ik het naga was dat meer in de tijd voordat ik
> clikkerde of daarop overschakelde.
> Mooi voorbeeld is dat ik Shiny vorige week geleerd heb om
> achteruit van een dijk te lopen.
> Het was heel eenvoudig geweest om hem met aanhoudende druk
> op het leidtouw onder de kin de dijk af te laten stappen.
>
> Ik heb het echt geheel op een clicker manier gedaan.
> Mijn doel was om hem zoveel moed te laten verzamelen dat
> hij achteruit naar beneden met zijn achterwerk mijn hand
> die zich een halve meter lager op de dijk bevond, wilde
> targetten.
Vertel nou eens, Piet, waaróm wil hij targetten? Ik denk niet dattie jou wil laten zien hoe moedig hij is. Hij wil dit doen omdat ie een beloning wil. En als hij daarvoor achteruit naar beneden moet
en voldoende vertrouwen in jou heeft , dan neemt hij dat bergje voor lief.
> Het zelf uitzoeken hoe je naar beneden komt terwijl je
> niet ziet waar je je volgende voet zet, omdat je dat
> gevraagd wordt , vraagt denk ik veel meer van de moed en van
> het vertrouwen van een paard, dan door met aanhoudende zachte
> druk te werken.
Ik weet het niet hoor, zou een paard dat met zachte druk naar beneden gevraagd wordt dan niet moeten voelen waar hij zijn voeten neerzet?
Trouwens; als je dit mbv druk vraagt moet je nooit aanhoudende druk gebruiken, maar korte momenten, dan wachten tot het paard reageert, belonen en weer een fractie druk, wachten, reageren, belonen en zo komt het paard net zo goed op zichzelf die heuvel of berg af.
Nooit aanhoudende druk want dan ga JIJ dat paard leiden en dat is niet wat je wil, hij moet op eigen benen lopen.
Op een gegeven moment is dus die druk niet meer nodig maar is gewoon een 'vragen' voldoende geworden, vergezeld van een woordelijke beloning.
Over de frequentie van die woordelijke beloning kunnen we het vervolgens hebben; ik beloon graag en veel,
bij elke goede reaktiedie mijn paard mij geeft, hoe subtiel dan ook.
Dit bouw je langzaam af tot je op een gegeven moment aleen op het einde van het gevraagde beloont.
Ik blijf het trouwens vaker doen; ik vertel mijn paard zodra ik iets vraag al dat ze heel lief is, vergezeld van een aanraking (ik raak mijn paarden heel veel aan) , dit vindt ze zo fijn dat ze uit zichzelf het gevraagde zal doen.
Hierin zie ik niet veel verschil met klikkeren, ook al gebruik(te) ik dus wel die druk in het begin.
Maar ik vind het niet goed als mijn paard zelf haar eigen versie gaat verzinnen, of op dingen vooruit gaat lopen.
En het 'gevaar' is dat ze dat doet om mijn "good girl" te willen horen.
Niet dat dat erg is, maar het komt dan niet meer uit haarzelf.
Maar goed, mijn paard achterwaarts een heuveltje af laten lopen is ook niet iets wat ze uit zichzelf zou doen, lijkt mij.
Groetjes, Pien
www.spirithorses.be