Michiel schreef op maandag 25 december 2006, 10:54:
> Spirithorses schreef op zondag 24 december 2006, 10:00:
>> Is dat niet vreselijk verwarrend voor Jur? Want het komt op mij
>> over alsof je het de ene keer niet toestaat en de andere keer
>> wél. Zou zo'n paard dat begrijpen?
Ja en nee, Pien, daar kom ik zo op
>> Mag ik vragen wat hij doet wanneer hij gewoon naast je loopt.
>> Wil hij dan constant met zijn neus richting gras of is hij op
>> jou gericht?
>
> Het belonen met gras eten, heb ik niet uitgevonden, het is een
> techniek binnen clicker training. Nu kan ik geen link meer
> vinden waar de uitleg hierover staat helaas. Piet? Jaren terug
> was er een artikel met uitleg en foto's dat heette "green field
> of ... " Daar heb ik het van geleerd en toegepast bij mijn
> paarden.
Stond op horseserver.com. Dat bestaat niet meer. Het filmpje heette "carpet of motivation".
> Het gaat ongeveer zo in de aanleer fase. Je gaat uit wandelen
> en geeft de 1- que gras eten, bij mij "ga maar grazen" heel
> snel uitgeproken tesamen met het zakken van mijn hand en het
> het stelen afneemt, omdat het weet dat rijden niet grasloos is
> en het kan wachten totdat het opdracht krijgt om te mogen
> grazen. Gras is met deze techniek van een probleem een
> hulpmiddel geworden.
Eerst even zoals het op dat filmpje voorgesteld werd, want dat was iets anders dan Michiel het nu weer geeft: grazen werd voorgesteld als de plaats innemend van de "treat" na de "click" (aangeleerd a.d.h.v. hand-target).
Iedere keer echter dan laten grazen beëindigt wordt vindt p+ plaats, simpelweg omdat het gras nog niet op is
(mooi voorbeeld hoe clickeraars dat vaak niet willen zien, maar ook dat p+ niet vreselijk en erg hoeft te zijn maar gewoon een, vaak subtiel, part of normal life is).
Het voor de hand liggende probleem met clickerwerk is natuurlijk dat grazen geen bijzonder, klein snoepje is (niet begrensd). Ook heb je veel slechter in de hand of de primaire beloning aanwezig is (of wel, maar dan meestal erg veel, of niet...).
Het is denk ik erg van de graasfixatie van je paard afhankelijk hoe dit uit werkt. Het kan idd helpen nivellerend te werken tussen belering en graasfixatie.
In hondentraining wordt de "einde-werk-cue" VRIJ gebruikt die nmm redelijk vergelijkbaar is. Die hoeft niet (kan zelfs niet) beloond want beloont zichzelf, tot appel weer gevraagd wordt. Het meest interessant aan dit soort cues is nmm dat de dieren ze leren te begrijpen op te volgen. Essentieel is dat grazen c.q. vrij onder cue komt te staan en dus het initiatief bij de geleider komt te liggen. Dan is het niet verwarrend, maar zoals ik een paar posts terug opperde wel een sequentie die apart bekeken moet worden (Michiel gooide er 2 op 1 hoop).
We hebben het hier eerder vrij uitgebreid over gehad, o.a.
Nr:20750Blabla! , Egon
Warboel
